Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Απαντώντας στο πεντηκοστιανό βιβλίο ‘’Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής’’, των συνεργατών της εφημερίδας ‘’χριστιανισμός’’.

Το συγκεκριμένο βιβλίο καταγράφει την πρόσφατη ιστορία της ΕΑΕΠ (δεν έχει ούτε 50 χρόνια ζωής), καθώς το τι πιστεύει, και πως πολιτεύεται. Απλά θα ήθελα να σχολιάσω κάποια πράγματα που λέγονται στην εισαγωγή αυτού του βιβλίου, χωρίς να επεκταθώ και στα επόμενα κεφάλαια που ‘’διαφημίζουν’’ τους αρχηγούς της πλάνης.

Στην εισαγωγή λοιπόν, σελ 1, αναφέρει….. «όμως, όπως προέβλεψε ο αρχηγός της Εκκλησίας, ο Ιησούς Χριστός, ‘’ήλθε ο εχθρός και έσπειρε ζιζάνια…’’ (Ματ. 13,25), και ως αποτέλεσμα επήλθε η προφητευθείσα μεγάλη αποστασία (Α Τιμοθεόυ 4, 1-3).


Επειδή δεν έχουν ιστορική συνέχεια όπως και ο Προτεσταντισμός (του οποίου είναι σπέρματα), έχουν εφεύρει μια ψευτοδιδασκαλία ότι δήθεν η εκκλησία που άφησε ο Χριστός αποστάτησε από το θέλημα του θεού μετά από περίπου πέντε αιώνες. Ως εκ τούτου, έρχονται αυτοί να μας επαναφέρουν στην αλήθεια. Άραγε, από τον 5ο αι μέχρι τον 16ο που δημιουργήθηκε ο Προτεσταντισμός ή το 1965 που ιδρύθηκε η ΕΑΕΠ (ναι τόση ‘’μακράν’’ ιστορία έχει), ποια ήταν η εκκλησία του Χριστού, και ο θεός ποιους ανθρώπους δέχονταν ως τέκνα του?

Αυτό που αναφέρουν για τα ζιζάνια, είναι από την παραβολή του Χριστού όπου εκεί πράγματι μιλάει ότι ο εχθρός μπήκε στον αγρό και έσπειρε ζιζάνια. Ο Κύριος όμως δεν μιλάει για αποστασία του λαού του. Δεν λέει ότι όλος ο αγρός χάλασε και έφτιαξε άλλον. Μάλιστα, οι δούλοι του, του είπαν να πάνε και να εκριζώσουν τα ζιζάνια πριν συμφυτρώσουν και πνίξουν τον σίτο (που είναι τα γνήσια παιδιά του θεού). Αλλά η απάντηση του Χριστού ήταν να μην πάνε, αλλά να τα αφήσουν να μεγαλώσουν μαζί. Αυτοί οι άνθρωποι, ΠΑΡΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ τον λόγο του θεού, έκαναν άλλες εκκλησίες με το σκεπτικό ότι ο αγρός του Κυρίου δεν θα έπρεπε να έχει ΚΑΙ ζιζάνια. Σίγουρα, αυτό δεν είναι επιθυμητό. Όμως, ο Ίδιος ο Κύριος δεν καταργεί τον αγρό αυτό για να φτιάξει άλλον , αλλά ΑΦΗΝΕΙ ΤΑ ΖΙΖΑΝΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΙΤΟ, και αναφέρει ότι ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ο ίδιος θα το κάνει. Δεν ηταν δουλειά των δούλων να το κάνουν αυτό , αλλά είναι δουλειά του θεού, αφού δικός του είναι ο πνευματικός αγρός. Δηλαδή κάνουν ΑΝΤΙΘΕΤΑ από την οδηγία του Χριστού. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν δημιουργήσει πλήθος άλλων αιρέσεων που μεταξύ τους διαφωνούν σε σημαντικά δογματικά θέματα.

Για την «μεγάλη προφητευθείσα αποστασία» που λένε αναφέροντας αυτό που λέει ο απ Παύλος στον Τιμόθεο, όπως θα δούμε ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ τέτοιο.


‘’Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων,

διά της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην,

εμποδιζόντων τον γάμον, προσταζόντων αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε διά να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν’’.

(Α Τιμοθέου 4, 1-3)


Προσέξτε πόσο διαστρευλώνουν τα λόγια του απ Παύλου.

Δεν λέει ότι θα αποστατήσει η εκκλησία όλη, αλλά ΤΙΝΕΣ. Κάποιοι δηλαδή. Όχι όλοι. Και γνωρίζουμε καλά από την ιστορία ότι όσοι από την εκκλησία έπεσαν σε ψευδοδιδασκαλίες, έφυγαν από την εκκλησία και έφτιαξαν δικές τους ‘’εκκλησίες’’.


Κατά τον λόγο του απ Ιωάννη…. «Εξ ημών εξήλθον, αλλά δεν ήσαν εξ ημών· διότι εάν ήσαν εξ ημών, ήθελον μένει μεθ' υμών· αλλά εξήλθον διά να φανερωθώσιν ότι δεν είναι πάντες εξ ημών». (Α Ιωάννου 2, 19). Αυτό σημαίνει ότι ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ είναι που φεύγουν από την εκκλησία, και η εκκλησία μένει πάντα ΚΑΘΑΡΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ.

Ας δούμε όμως και άλλα σχετικά εδάφια που δείχνουν ότι αν ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΛΗ της εκκλησίας δεν περπατάνε καλά, με αυτό δεν σημαίνει ότι αποστάτησε η εκκλησία.

Ο απ Πέτρος, μιλώντας προφητικά, λέει ότι θα σηκωθούν άνθρωποι ΜΕΣΑ από την εκκλησία που θα σας ΕΜΠΟΡΕΥΤΟΥΝ με πλαστούς λόγους και μάλιστα θα ΑΡΝΗΘΟΥΝ και τον ίδιο τον Χριστό. Αυτά ΜΕΣΑ στην εκκλησία. Και έρχεται σε πλήρη αρμονία με αυτό που είπε ο Κύριος μας στην παραβολή των ζιζανίων.



«Υπήρξαν όμως και ψευδοπροφήται μεταξύ του λαού, καθώς και μεταξύ σας θέλουσιν είσθαι ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες θέλουσι παρεισάξει αιρέσεις απωλείας, αρνούμενοι και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην, επισύροντες εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν·

και πολλοί θέλουσιν εξακολουθήσει εις τας απωλείας αυτών, διά τους οποίους η οδός της αληθείας θέλει βλασφημηθή·

και διά πλεονεξίαν θέλουσι σας εμπορευθή με πλαστούς λόγους, των οποίων η καταδίκη έκπαλαι δεν μένει αργή, και η απώλεια αυτών δεν νυστάζει».

(Β Πέτρου 2,1-3)


Το ότι θα εμφανιστούν τέτοιοι άνθρωποι ΔΕΝ σημαίνει ότι η εκκλησία αποστάτησε. Αυτοί οι ίδιοι αποστάτησαν από την πίστη. Μάλιστα ΠΟΥΘΕΝΑ δεν λέει ο απ Πέτρος να μαζευτούν ‘’οι καθαροί’’ και να κάνουν άλλη εκκλησία δική τους!!

Ακόμα μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα του ποιμένα από την εκκλησία των Σάρδεων, που ήταν μέσα στην αμαρτία και είχε παρασύρει μερικούς στην ίδια πνευματική νέκρωση. Όμως ο Κύριος ,αν και τον ελέγχει , δεν λέει ότι η εκκλησία αυτή αποστάτησε. (Αποκάλυψη 3,1-5). Μάλιστα στην συγκεκριμένη εκκλησία υπήρχαν και πιστοί που ΔΕΝ ακολουθούσαν το κακό παράδειγμα του συγκεκριμένου προϊστάμενου , αλλά έκαναν το θέλημα του Θεού ευαρεστούντες τον θεό.


«Και προς τον άγγελον της εν Σάρδεσιν εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας. Εξεύρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις ότι ζης και είσαι νεκρός.

Γίνου άγρυπνος και στήριξον τα λοιπά, τα οποία μέλλουσι να αποθάνωσι· διότι δεν εύρηκα τα έργα σου τέλεια ενώπιον του Θεού.

Ενθυμού λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας, και φύλαττε αυτά και μετανόησον. Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε.

Έχεις ολίγα ονόματα και εν Σάρδεσι, τα οποία δεν εμόλυναν τα ιμάτια αυτών, και θέλουσι περιπατήσει μετ' εμού με λευκά, διότι είναι άξιοι.

Ο νικών, ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά, και δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής, και θέλω ομολογήσει το όνομα αυτού ενώπιον του Πατρός μου και ενώπιον των αγγέλων αυτού».


Με όλα αυτά, δεν θέλω να πώ ότι η θεληματική αμαρτία είναι ανεκτή (για αμαρτία ηθελημένη λέω και όχι για λάθη ή αμαρτίες απερίσκεπτες), αλλά ΔΕΝ είναι σημείο αποστασίας μιας ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ εκκλησίας.

Η εκκλησία ΔΕΝ είναι δυνατόν να αποστατήσει, κατά τον λόγο του Κυρίου. Ούτε οι πύλες του άδη την νικάνε…. «Και εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος, και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής». (Ματθαίος 16, 18)


….επειδή ο Κύριος είναι μαζί με την εκκλησία του από το 33 μέχρι την συντέλεια.

«δού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν». (Ματθαίος 28,20)


Το ‘’ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ’’ δεν έχει καμία εφαρμογή σε καμία αίρεση. Και δείχνει ότι ένα από τα σημεία της γνήσιας εκκλησίας είναι η αδιάκοπη συνέχεια από την εποχή των αποστόλων ως σήμερα, αυτό που λέμε με άλλα λόγια ‘’αποστολική διαδοχή’’, κάτι που υποτιμούν οι αιρέσεις.


Παρακάτω αναφέρει το βιβλίο ότι ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων μιλάει για την αποστασία που έγραψε ο Παύλος. Δεν δίνουν τα λόγια του, παρά μόνο λένε ότι τα αναφέρει στην 15η κατήχηση Φωτιζομένων. Όπως και να έχει, ο Κύριλλος δεν φεύγει από την εκκλησία (ούτε προτρέπει σε κάτι τέτοιο), ούτε φτιάχνει δική του εκκλησία. Αναφέρεται στα ζιζάνια (της παραβολής του Χριστού) και τους ΤΙΝΕΣ που αναφέρει ο Παύλος. Δεν ομιλεί περί αποστασίας της εκκλησίας.

Παρακάτω γίνεται λόγος για τους αυτοκράτορες, αφού ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας. Μάλιστα αναφέρουν…. «Έτσι ο Αρειανός διάδοχος του Κώνστας Α, προκλητικά δήλωσε….’’δόγμα της εκκλησίας είναι ότι εγώ αποφασίζω’’». Δεν δίνουν όμως παραπομπές.

Το να λέμε ότι αποφάσιζαν οι αυτοκράτορες κατά την εποχή που ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία επειδή μόνο και μόνο το ήθελαν οι ίδιοι, είναι αστείο ως επιχείρημα. Διότι τότε θα έπρεπε να είχαν περάσει στην εκκλησία τα αιρετικά τους δόγματα. Ο Αυτοκράτορας ήταν ανήμπορος να επιβάλλει οτιδήποτε είχε σχέση με τα πιστεύω της Εκκλησίας γεγονός που αποτελεί την ουσία του ζητήματος. Για παράδειγμα, ο Μ Κων/νος δεν επέβαλε τα αρειανικα του δόγματα. Μάλιστα η Α Οικουμενική η οποία συγκλήθηκε από το ίδιο, καταδίκασε τις διδαχές του Αρείου. Τα ίδια και για τον Κωνστάντιο Β’,και ένα σωρό άλλα παραδείγματα αυτοκρατόρων που δεν είχαν ορθόδοξο φρόνημα (μονοφυσίτες, πνευματομάχοι κτλ).

Στην σελ. 2 αναφέρουν ότι ο Θεοδόσιος αποκατέστησε την ορθοδοξία το 380 μ Χ και τους υποχρέωσε όλους να γίνουν χριστιανοί

Για να τα δούμε…….

Το 380 λοιπόν έχουμε ένα διάταγμα. Ας δούμε κάποια πράγματα με τη σειρά!

Η Πρώτη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης, είναι γνωστή ως Β΄ Οικουμενική Σύνοδος .

Ηταν η Εκκλησιαστική Σύνοδος που διενεργήθηκε το 381 μ.Χ. και συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, μετά από προτροπή του Μελετίου Αντιοχείας. Στόχος της ήταν η εκκλησιαστική ειρήνευση, αλλά και η «επίλυση των αναφυέντων εν τη εκκλησία κρίσιμων θεολογικών και διοικητικών προβλημάτων. (εκκλ. Ιστορία Θεοδώρητος 5,6,205)

Κύρια εστία εντάσεων μετά την Α΄ Οικουμενική σύνοδο, αναδείχτηκε ο προσδιορισμός της υπόστασης του Αγίου Πνεύματος, αλλά και η συνεχιζόμενη αμφισβήτηση της ομοουσίου υποστάσεως του Υιού με τον Πατέρα.

Η σύνοδος αυτή επελήφθη των εν λόγω προβλημάτων και αποτέλεσε ουσιαστικά το κύκνειο άσμα της αρειανικής διαμάχης στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αφού μετά τη σύνοδο του 381 στη Κωνσταντινούπολη, καμία άλλη σύνοδος δεν ασχολήθηκε ξανά με το ζήτημα αυτό ωάννη Καλογήρου, Ιστορία των Δογμάτων, Tόμος Α΄, σελίς 401)

Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τους οπαδούς του Μακεδονίου, οι οποίοι αμφισβητούσαν τη θεότητα του Αγίου Πνεύματοςπνευματομάχοι») και για ακόμη μια φορά, τον Άρειο, και συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστεως (Σύμβολο Νικαίας - Κωνσταντινουπόλεως).

Ο Μακεδόνιος ήταν επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Οι πνευματομάχοι υπεστήριζαν ότι το Άγιον Πνεύμα δεν εκπορεύεται μονο εκ του πατρός αλλά και εκ του Υιού και ότι δεν είναι όμοιο του Πατρός.

Η αιρετική αυτή διδασκαλία διατάραξε την ορθοδοξία και την αυτοκρατορία.

Έτσι η Σύνοδος όρισε ότι τό Άγιον Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Είναι Θεός αληθινός, όπως ακριβώς ο Πατήρ και ο Υιός, Ομοούσιο.

Επίσης η Σύνοδος, συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστεως με τα πέντε τελευταία άρθρα του και τέλος καταδίκασε τον Μακεδόνιο Πατριάρχη Κων/πόλεως, και τους Πνευματομάχους ενώ καί γιά μια ακόμη φορά καταδικάστηκε ο Άρειος.

Γι’ αυτό έρχεται λίγους μήνες πριν, το διάταγμα του Θεοδοσίου να προετοιμάσει τον το κλίμα και έδαφος για το αποτέλεσμα της Β Οικουμενικής Συνόδου που συγκάλεσε,

Τον Θεοδόσιο τον ενδιέφερε όπως κάθε αυτοκράτορα, η τάξη και η ασφάλεια στην αυτοκρατορία του! Γι’ αυτό το λόγο συγκάλεσε την οικουμενική Σύνοδο τις κυριότερες αποφάσεις της οποίας ανέφερα.

Έτσι λίγους μήνες πριν έχουμε το επίμαχο διάταγμα

Ως γνωστόν όμως τα διατάγματα λειτουργούσαν συνήθως εκφοβιστικά.

Ο Θεοδόσιος θέλοντας να επιβάλει το Δόγμα της Ορθοδοξίας και την Αγία Τριάδα. Έκδωσε το διάταγμα αυτό!!....το οποίο από τη στιγμή που δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ανάγκασε τον Θεοδόσιο να συγκαλέσει τη Β’ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία με την απόφασή της για «κλείδωμα» της Αγίας Τριάδας ως το Ορθόδοξο Δόγμα κατάφερε να κλείσει για πάντα τις έριδες μέσα και έξω από την Εκκλησία!!!

Ο Θεοδόσιος δεν «απαγορεύει όλες της θρησκείες πλην της χριστιανικής»˙ απλώς απαγορεύει σε όσους δεν ήταν Ορθόδοξοι να φέρουν τον τίτλο «Χριστιανοί Καθολικοί» και να αποκαλούν τους ναούς τους «εκκλησίες». Για αυτούς διατάζει να αποκαλούνται «αιρετικοί». Ουσιαστικά, επισημοποιεί αυτό που πίστευε η εκκλησία και το εξέφρασε δια των οικουμενικών (χωρίς την επέμβαση του), δηλαδή ΟΡΘΟΔΟΞΑ.

Εξάλλου οι ειδωλολάτρες την περίοδο αυτή, ήσαν λίγοι και δεν απασχολούσαν και πολύ την αυτοκρατορία ή την εκκλησία.

Ο Ιουλιανός το 362, 20 χρόνια πριν!!! Και μόλις 50 χρόνια μετά τη νομική αναγνώριση του Χριστιανισμού, παρέστη στη μεγάλη ετήσια γιορτή, του Απόλλωνος στη Δάφνη, το ακμαίο προάστιο της Αντιόχειας, που τότε είχε πληθυσμό περίπου 800.000 κατοίκους και ήταν μία από τις πλουσιότερες και ποιο πολυάνθρωπες πόλεις της αυτοκρατορίας.

Προς μεγάλη όμως πικρία και θλίψη του αυτοκράτορα, στις ιεροτελεστίες ιερούργησε ένας μόνο ιερέας, ο οποίος δεν είχε να προσφέρει στο θεό παρά μια χήνα, που την είχε φέρει από το σπίτι του.
Η θλιβερή αυτή θυσία τελέσθηκε από τον ίδιο τον ιερέα χωρίς καμιά μεγαλοπρέπεια και χωρίς άλλους θεατές, όπως φαίνεται , εκτός από τον αυτοκράτορα. (
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους τ.Ζ. σελ. 340)

Δεν υπάρχουν σχόλια:


Related Posts with Thumbnails