Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Κι όμως ο κατακλυσμός του Νώε ήταν τοπικός.


Στο παρόν άρθρο, θα προσπαθήσουμε να δείξουμε το λάθος του ισχυρισμού ότι ο κατακλυσμός επί Νώε ήταν παγκόσμιος. Το οποίο θα το στηρίξουμε από την ίδια την Αγία Γραφή αλλά και την επιστήμη. Και θα προσπαθήσουμε να αναιρέσουμε τις διάφορες ενστάσεις που προβάλλουν ορισμένοι. (Επιλογή ορισμένων στοιχείων από την ΟΟΔΕ).
Ας δούμε το κείμενο.
«και ειπεν ο θεος προς νωε καιρος παντος ανθρωπου ηκει εναντιον μου οτι επλησθη η γη αδικιας απ αυτων και ιδου εγω καταφθειρω αυτους και την γην…..
εγω δε ιδου επαγω τον κατακλυσμον υδωρ επι την γην καταφθειραι πασαν σαρκα εν η εστιν πνευμα ζωης υποκατω του ουρανου και οσα εαν η επι της γης τελευτησει…..ετι γαρ ημερων επτα εγω επαγω υετον επι την γην τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας και εξαλειψω πασαν την εξαναστασιν ην εποιησα απο προσωπου της γης….το δε υδωρ επεκρατει σφοδρα σφοδρως επι της γης και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα α ην υποκατω του ουρανου
δεκα πεντε πηχεις επανω υψωθη το υδωρ και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα»
(Γένεση 6,13-17 · 7, 4, 19-20)
Στο κείμενο της Γενέσεως παραπάνω, τονίζουμε τις απόλυτες εκφράσεις βάση των οποίων κάποιοι ισχυρίζονται ότι αναφέρεται σε έναν κατακλυσμό που κάλυψε όλη την γη.
Όμως στην Αγία Γραφή, είναι σωστό να δεχόμαστε τις φαινομενικά απόλυτες έννοιες ως απόλυτες?
Είναι εύκολο να το καταλάβουμε αυτό, αφού και εμείς χρησιμοποιούμε ανάλογες στην καθημερινή μας ζωή. Κανείς όμως δεν θα μας πει ότι αντιφάσκουμε λέγοντας πχ. ‘’Έψαξα παντού για να σε βρω’’. Γιατί καταλαβαίνουμε ότι το ‘’παντού’’ είναι σχετικό. Το ίδιο και με την αφήγηση της Γένεσης. Όλα αναφέρονται στην περιοχή της Μεσοποταμίας. Αλλά επειδή η γραφή ερμηνεύεται μέσα από τα ίδια τα κείμενα της, έχουμε τα εξής.
πάσα σάρκα
Εννοεί όλη την τότε γνωστή ανθρωπότητα? Όχι βέβαια. Διότι ο ίδιος ο θεός είχε πει στον Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό και παράλληλα να λέει στους ανθρώπους τι του είχε αποκαλύψει ο θεός. Θα μπορούσε ποτέ να κηρύξει σε όλη την γη?
Ο απ. Πέτρος λέει στην επιστολή του……………….
«και εάν τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών εφύλαξεν όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης...»
(Β Πέτρου 2, 5)
Βλέπουμε τι λέει? Ο παλαιός κόσμος είναι ο κόσμος των ασεβών. Σε αυτούς απευθύνονταν ο κατακλυσμός, και όχι σε όλους τους ανθρώπους.
Ποιοι ήταν οι ασεβείς? Ποιους εννοεί? Στο κεφάλαιο του κατακλυσμού, στην αρχή, μας λέει την αιτία που ο θεός πήρε τέτοια απόφαση. Αιτία ήταν η αποστασία του πιστού έθνους. Και για αυτό τους λέει ασεβείς.
Ορίστε τι λέει η Γένεση….
«Και ότε ήρχισαν οι άνθρωποι να πληθύνωνται επί του προσώπου της γης, και θυγατέρες εγεννήθησαν εις αυτούς,
ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ώραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας εκ πασών όσας έκλεξαν.
Και είπε Κύριος, Δεν θέλει καταμείνει πάντοτε το πνεύμά μου μετά του ανθρώπου, διότι είναι σάρξ· αι ημέραι αυτού θέλουσιν είσθαι ακόμη εκατόν είκοσι έτη».
(Γένεση 6, 1-3)
Μετά το φόνο του Άβελ, ο Κάιν δημιούργησε τη δική του φυλή. Έτσι, ενώ η γενιά του Αδάμ ονομάζεται από την Αγία Γραφή: «γενεαλογία του ανθρώπου», («γενεαλογία του Αδάμ»), ο Κάιν απουσιάζει από εκεί. Οι απόγονοι του Αδάμ αυξάνονται, και οι γυναίκες του λαού αυτού ελπίζουν να γεννήσουν το υποσχεμένο σπέρμα .Όμως «όταν άρχισαν οι άνθρωποι («οι Αδάμ») να πληθύνονται επί του προσώπου της γης, και θυγατέρες εγεννήθησαν εις αυτούς, ιδόντες οι υιοί του θεού («οι μπενέ ελοχίμ» Εβραϊκά, ή «οι γιοί των ισχυρών» Ελληνικά, δηλαδή οι εκτός γενεαλογίας Αδάμ ισχυροί τριγύρω λαοί) τας θυγατέρας των ανθρώπων («τας θυγατέρας Αδάμ») ότι ήσαν ωραίαι, έλαβαν εις εαυτούς γυναίκας… και αύται ετεκνοποίησαν εις αυτούς» (6, 1-4). Αντί να διατηρήσουν την καθαρότητα του λαού Αδάμ για τη γέννηση του Χριστού, αυτές επιμείχθηκαν με τους απογόνους του Κάιν, και γεννούσαν για ξένους λαούς. Έτσι ο Θεός προετοίμασε τον κατακλυσμό σε 120 χρόνια, γιατί δεν θα έμενε πάντοτε το Πνεύμα του «μετά του ανθρώπου» ή «μετά του λαού Αδάμ.
Αυτους εννοει ‘’πασα σαρκα’’. Κάθε ανθρωπος που ζουσε στην Μεσοποταμια.
επί την γη
Τι εννοεί το κείμενο? Τον πλανήτη ή την ξηρα? Ακόμα και σήμερα, λέγοντας ‘’γη’’, δεν εννοούμε απαραίτητα τον πλανήτη. Μπορεί να εννοούμε και την ξηρα ή και την περιοχή. Πχ λέμε ‘’η ελληνική γη’’. Τι εννοούμε? Τον ‘’πλανήτη’’ Ελλάδα?
Στην Γραφή, είναι η ξηρα. Και αυτό φαίνεται από το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης.
«Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων.
7 Και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισε τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος από των υδάτων των επάνωθεν του στερεώματος. Και έγεινεν ούτω.
8 Και εκάλεσεν ο Θεός το στερέωμα, Ουρανόν. Και έγεινεν εσπέρα και έγεινε πρωΐ, ημέρα δευτέρα.
9 Και είπεν ο Θεός, Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά. Και έγεινεν ούτω.10 Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, γήν· και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε, Θαλάσσας· και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν» (Γένεση 1, 6-10)
Στη λέξη ΄΄γη΄΄ δεν περιλαμβάνει τη ΄΄θάλασσα΄΄, την οποία διαφοροποιεί. Δεν μιλάει λοιπόν για τον πλανήτη, τού οποίου μεγάλο μέρος είναι νερό.
Ακομα, όταν ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ, είπε στο Θεό: «ιδού, με διώκεις σήμερον από προσώπου της γης, και από προσώπου σου θέλω κρυφθή, και θέλω είσθαι πλανήτης και φυγάς επί της γης» (Γένεσις 4, 14). Δηλαδή, αν η λέξη γη εδώ δεν έχει τοπικό χαρακτήρα, τον έδιωξε από τον πλανήτη;
’Υπό κάτω του ουρανού’’.
Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν μιλούσαν για τον ΄΄ουρανό΄΄, δεν φαντάζονταν το αχανές διάστημα που γνωρίζουμε εμείς λόγω τών διαστημοπλοίων και των τηλεσκοπίων, αλλά τον ΄΄θόλο΄΄ που περιέβαλλε την ξηρά, με κορυφή τα σύννεφα. Ουρανός ορίζεται το στερέωμα. Αυτό που μπορούσε να δει ο παρατηρητής. Αυτό που έβλεπαν από πάνω τους δηλαδή. Η Αγία Γραφή δεν γράφτηκε για να μας διδάξει επιστήμη, αλλά σωτηρία. Συνεπώς, δεν είναι "επιστημονικό εργαλείο" για την ανάπτυξη επιστημονικών θεωριών. Είναι γραμμένη απλά, από την άποψη τού επίγειου παρατηρητή.
Υψωθη υπεράνω της γης. Η γη της Μεσοποταμίας είναι εξαιρετικά χαμηλή. Πεδιάδα είναι που κυκλώνεται από ψηλά βουνά. Ήταν και βαλτώδης. Τα νερά δημιούργησαν μια λίμνη γεμάτη λάσπη και βούρκο.
Η Γραφή μας λέει το ύψος του κατακλυσμού.
Γένεσις 7, 19-20 και 8, 5: "και τα ύδατα υπερεκραταιούντο σφόδρα επί τής γης, και εσκεπάσθησαν πάντα τα όρη τα υψηλά τα υποκάτω παντός τού ουρανού. Δεκαπέντε πήχας υπεράνω υψώθησαν τα ύδατα, και εσκεπάσθησαν τα όρη... Και μετά τεσσαράκοντα ημέρας ήνοιξεν ο Νώε την θυρίδα τής κιβωτού, την οποίαν είχε κάμει"
Παρατηρούμε ότι και εδώ υπάρχουν οι ίδιες απόλυτες εκφράσεις: "πάντα τα όρη τα υψηλά τα υποκάτω παντός τού ουρανού", "και εσκεπάσθησαν τα όρη". Και εδώ, οι απόλυτες αυτές εκφράσεις αποτελούν Εβραϊσμό, εννοώντας τα "όρη" που βρίσκονταν στην περιοχή που επλήγει από τον κατακλυσμό, και όχι σε όλον τον πλανήτη. Δεν λέει: 15 πήχες υπεράνω εσκεπάσθηκαν τα όρη. Λέει: «Δεκαπέντε πήχας υπεράνω υψώθησαν τα ύδατα, και εσκεπάσθησαν τα όρη». Δηλαδή, το ότι σκεπάσθηκαν τα όρη, ήταν το αποτέλεσμα του ότι το νερό υψώθηκε 15 πήχες. Αυτό δείχνει ότι το ύψος του κατακλυσμού αρκούσε μόνο για να σκεπάσει τους λόφους της Μεσοποταμίας, ως τα όρη Αραρτού στα βόρεια της Μεσοποταμίας, όπου κάθησε η κιβωτός. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να εννοεί κάτι άλλο, γιατί εφ’ όσον τα πραγματικά όρη έχουν διαφορές εκατοντάδων μέτρων υψόμετρο, ποιο όρος θα χρησιμοποιούσε ο αφηγητής ως σημείο αναφοράς; Τι είναι 9 μέτρα συγκριτικά με τις διαφορές εκατοντάδων μέτρων των ορέων; Απλά θα έπρεπε να αναφέρει ότι σκεπάσθηκαν, χωρίς να πει πόσο. Η Αγία Γραφή όμως είναι συνεπέστατη σε σχέση με τα (χαμηλότατα) όρη της Μεσοποταμίας, τα οποία είχε ο Νώε στο οπτικό του πεδίο.
Η αρχαιολογία συμφωνεί.
Σχετικά με τον Κατακλυσμό του Νώε, ο αρχαιολόγος Λέοναρντ Γούλεϋ που έκανε τις σχετικές έρευνες, έγραψε στο σύγγραμμά του "Οι ανασκαφές στην Ουρ", ότι στην Ουρ υπάρχει η απόδειξη μιας πλημμύρας, που δεν έχει το παράλληλό της σε όλη την περασμένη περίοδο τής Μεσοποτάμιας ιστορίας.
Η ιλύς που βρέθηκε στις ανασκαφές, ήταν συσσωρευμένη, εκεί όπου το ρεύμα του νερού που ερχόταν από τους ξεχειλισμένους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη, κρατήθηκε από κάποιο εμπόδιο. Εκεί σκάφτηκε μια ολόκληρη σειρά από μικρά πηγάδια, καλύπτοντας μια ευρεία έκταση στα οποία το βάθος τής λάσπης διέφερε αξιοσημείωτα. Μερικά απ' αυτά ήταν καθαρά από λάσπη, καθώς η λάσπη ήταν συσσωρευμένη έναντι στη Βόρεια κατηφόρα τού υψώματος τής πόλης, το οποίο, εγειρόταν υπεράνω τής πεδιάδας σπάζοντας την ισχύ τών υδάτων τού κατακλυσμού.
Κατά τον Γούλεϋ, ένδεκα πόδια λάσπης - το μάξιμουμ- μπορεί πιθανώς να σημαίνουν έναν κατακλυσμό όχι λιγότερο από 25 πόδια βαθύ.
Η Μεσοποταμία, είναι μία πλατειά χαμηλή χώρα. Η Ουρ σήμερα, περίπου 200 μίλια από τη θάλασσα, είναι μόνο 14 πόδια πάνω από το επίπεδο τής θάλασσας. 11 μίλια από την παρούσα πορεία τού Ευφράτη, βρίσκεται 6 πόδια κάτω από τον πυθμένα τής κοίτης τού ποταμού.
Έτσι, ένας κατακλυσμός τέτοιου βάθους στη Μεσοποταμία, θα μπορούσε να καλύψει μια έκταση περίπου 300 μιλίων μήκους, και εκατοντάδων μιλιων πλάτους. Τα πάντα, από την εύφορη χώρα μεταξύ τών βουνών τού Ελάμ, και τής υψηλής Συριακής ερήμου θα μπορούσαν να εξαφανιστούν. Χωριά όπως το αλ' Ουμπαϊντ και το Ρατζεϊμπέχ, ξαφνικά ερημώθηκαν και έμειναν ακατοίκητα για μακρύ χρόνο, ή για πάντα. Οι συλλογές τής λίστας τών Βασιλέων αναφέρουν τον Κατακλυσμό, καθώς φαίνεται ότι έγινε μια ρήξη στη συνέχεια τής ιστορίας τής χώρας τους. Δεν ήταν ένας παγκόσμιος κατακλυσμός. Ήταν ένας τεράστιος κατακλυσμός στην κοιλάδα τού Τίγρη και τού Ευφράτη ο οποίος έπνιξε όλη την κατοικήσιμη χώρα μεταξύ των βουνών και τής ερήμου.


Τι άλλο μας λέει η Γραφή?
Στη Γένεση 9. 10, ΄΄(στήνω την Διαθήκην μου), και προς παν έμψυχον ζώον, το οποίον είναι με σας, εκ των πτηνών, εκ των κτηνών, και εκ πάντων των ζώων της γης, τα οποία είναι με σας. Από παντός του εξελθόντος εκ της κιβωτού, έως παντός ζώου της γής΄΄.
Αν ο Κατακλυσμός ήταν παγκόσμιος, δεν θα υπήρχαν ζώα έξω από την Κιβωτό. Που βρέθηκαν αυτά?
Υπηρχαν όμως και ανθρωποι…..
Στην Αγία Γραφή, αναφέρονται διάφοροι λαοί που υπήρχαν στον καιρό του Αβραάμ (πριν τον κατακλυσμο δηλαδη), και που δεν ήταν απόγονοι του Νώε.
Πχ οι Ραφαείμ δεν ήταν απόγονοι του Νώε, καθώς δεν αναφέρονται στη Γένεση 10, όπου αναφέρονται οι λαοί που κατάγονται από το Νώε. Η σκέψη ότι ίσως να μην αναφέρονται επειδή είναι πολύ νεώτεροι λαοί, δεν ευσταθεί, επειδή αναφέρονται στη Γένεσις 14, 5,6 σαν λαός, από την εποχή του Αβραάμ, και συνεπώς είναι αρχαιότεροι λαοί από αυτούς που αναφέρονται ως απόγονοι του Νώε. Σε αυτό, συνηγορεί και η Γένεσης 6, 4, που λέει για τους προγόνους των Ραφαείμ
Ποτέ δεν βρέθηκε η Κιβωτός.
O επιχειρηματίας Daniel McGivern ανακοίνωσε με τυμπανοκρουσίες μια αποστολή που σχεδίαζε για το Όρος Αραράτ το καλοκαίρι. Το εγχείρημα είπε, θα αποδείξει ότι κιβωτός του Νώε βρίσκεται θαμμένη εκεί. Οι εξερευνητές ψάχνουν εδώ και πολλά χρόνια για την κιβωτό στο περίφημο βουνό. Σε μια συνέντευξη τύπου στη Washington, ο McGivern παρουσίασε τότε δορυφορικές εικόνες, οι οποίες ισχυρίστηκε ότι δείχνουν μια ανθρώπινη κατασκευή –την κιβωτό του Νώε- να βρίσκεται χωμένη στο χιόνι και στον πάγο σ ένα υψόμετρο περίπου 4.570 μέτρων πάνω στο βουνό.
«Δεν πρόκειται να κάνουμε ανασκαφή» είπε ο McGivern στο κοινό. «Σκοπεύουμε να το φωτογραφήσουμε και με το θέλημα του θεού θα το δείτε κι εσείς». Εάν πετύχει το εγχείρημα «θα είναι το μεγαλύτερο γεγονός μετά την Ανάσταση του Χριστού» είπε ο McGivern.
Η ανακοίνωσή του απέκτησε γενναίο μερίδιο δημοσιότητας. Αλλά η αποστολή των $900.000 σύντομα βρέθηκε μπροστά στο απροσδόκητο: Η Τουρκική κυβέρνηση αρνήθηκε να χορηγήσει στους εξερευνητές την άδεια να ανέβουν στο βουνό. Σύντομα η αποστολή «μπήκε στον πάγο».
Πόσο όμως αξιόπιστη ήταν η αποστολή καταρχήν? Οι επικριτές του McGivern ισχυρίζονται ότι αυτός ενδιαφέρεται περισσότερο να αυξήσει τη δημοτικότητά του παρά να στήσει μια αποστολή. Με το να πραγματοποιήσει από νωρίς την εξαγγελία μπορεί να προσπάθησε να πείσει έμμεσα την Τουρκική κυβέρνηση να του παραχωρήσει μια άδεια.
Ελάχιστες αποστολές έχουν πάρει στην πραγματικότητα μέχρι τώρα άδεια για να ανέβουν στο Αραράτ, το οποίο βρίσκεται σε στρατιωτική ζώνη.
Η επιλογή του αρχηγού της αποστολής –ένας Τούρκος ακαδημαϊκός που ονομάζεται Ahmet Ali Arslan και ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχει ανέβει στο Αραράτ 50 φορές τα τελευταία 40 χρόνια- σήκωσε κι αυτή το κόκκινο πανί σε όσους είναι σχετικοί με προηγούμενες αποστολές στο βουνό (ούτε ο McGivern ούτε και ο Arslan ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της National Geographic Society για συνεντεύξεις πάνω στο θέμα).
Ο Arslan είχε πάρει μέρος σε ένα ντοκιμαντέρ του 1993, το οποίο προβλήθηκε από το κανάλι CBS, στο οποίο ισχυρίστηκε ότι είχε βρει την κιβωτό. Μερικές από τις αποδείξεις που παρουσιάστηκαν στο ντοκιμαντέρ εκείνο αποδείχτηκαν απάτη, δημιουργώντας προβληματισμό σχετικά με τη δήλωση του Arslan.
Μερικοί αρχαιολόγοι καταγγέλλουν ότι αποστολές για την κιβωτό του Νώε, όπως αυτή του McGivern δεν είναι τίποτα περισσότερο από ιστορίες κυνηγών. Οι μελετητές αυτοί ισχυρίζονται ότι ακόμα κι αν η κιβωτός υπήρχε, είναι μάλλον απίθανο ότι το ξύλο από την κατασκευή θα μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι σήμερα, χιλιάδες χρόνια μετά. Ο κινούμενος πάγος μάλλον θα είχε παρασύρει μακριά οποιαδήποτε ξύλινη κατασκευή, λένε οι ειδικοί.
«Αυτές οι αποστολές αποτελούν χάσιμο χρόνου, ενέργειας και χρημάτων –που όλα αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν καλύτερα σε διάφορες επιστημονικές ανασκαφές ανά τον κόσμο» δήλωσε ο Eric Cline, ιστορικός και αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο George Washington στις Η.Π.Α.

Μαρτυρίες σχετικά με το ότι κάποιοι είδαν την κιβωτό στο παρελθόν, υπάρχουν πολλές. Οι μαρτυρίες περιγράφουν μια παλιά ξύλινη κατασκευή που προεξέχει από το χιόνι και τον πάγο, κοντά στην κορυφή του Αραράτ, στα σύνορα της Τουρκίας με την Αρμενία και το Ιράν (περίπου 120 km από τα σύνορα με το Ιράκ).

Το Αραράτ είναι ένα ηφαίστειο με ύψος 5.165 μέτρα και καλύπτεται με πάγο από τα 4.300 μέτρα και ψηλότερα. Η χιονοκάλυψη έχει έκταση 44 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βάθος 90 μέτρα. Η τελευταία φορά που εξερράγη το ηφαίστειο ήταν στα μέσα του 19ου αιώνα. Το Αραράτ είναι γνωστό στους ντόπιους σαν Agri-Dagi (Το Βουνό του Πόνου).
Εξαιτίας των Σοβιετικών διαμαρτυριών του παρελθόντος ότι οι εξερευνητές κατασκόπευαν, η περιοχή ήταν απαγορευμένη μέχρι το 1982. Από τότε, πλήθος από ορειβάτες ανέβηκαν το βουνό αλλά δεν κατάφεραν να τεκμηριώσουν την παρουσία του αντικειμένου.
Το 1997 η Αμερικανική κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από την πολεμική της αεροπορία τον Ιούνιο 1949 στο βορειοδυτικό πλατώ του βουνού και οι οποίες πιστεύονταν από μερικούς ότι απεικονίζουν μια κατασκευή που καλύπτεται από πάγο στο Όρος Αραράτ. Αυτές οι φωτογραφίες αναφέρεται ότι είχαν κρατηθεί μυστικές από την κυβέρνηση σε έναν φάκελο με την ονομασία «Ararat Anomaly» (Η Ανωμαλία του Αραράτ), μια έξαρση μήκους περίπου 180 μέτρων. Ωστόσο, οι ειδικοί έκριναν τις φωτογραφίες ως ελάχιστα πειστικές.
Και ενώ δεν προέκυψε καμιά επιστημονική απόδειξη για την ύπαρξη της κιβωτού από τη μία πλευρά, η Τουρκική κυβέρνηση αναφέρθηκε ότι κατέγραψε από την άλλη περιπτώσεις αποστολών που κουβαλούσαν ξύλα πάνω στο Αραράτ και τα «ανακάλυπταν» την επόμενη χρονιά.

Στο ντοκιμαντέρ του αμερικάνικου καναλιού CBS «Η απίστευτη ανακάλυψη της κιβωτού του Νώε», ένας άνδρας που ονομαζόταν George Jammal, εμφάνισε κάτι που ισχυριζόταν ότι είναι αρχαίο κομμάτι ξύλου από το εσωτερικό της κιβωτού. Ο Jammal, ένας Ισραηλινός ηθοποιός που ζούσε προσωρινά στο Long Beach της Καλιφόρνια, αργότερα είπε ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα ξύλο από τις σιδηροδρομικές γραμμές της περιοχής του Long Beach. Παραδέχτηκε δε ότι ουδέποτε είχε πατήσει το πόδι του στην Τουρκία.
Στο ίδιο ντοκιμαντέρ δραματοποιήθηκε επίσης η σόλο αποστολή του Ahmet Ali Arslan το 1989, όπου ισχυρίζεται ότι έφτασε σε απόσταση περίπου 60 μέτρων από την κιβωτό και την φωτογράφισε. Όμως οι ειδικοί αμφισβήτησαν τόσο τις φωτογραφίες όσο και την ιστορία του Arslan. «Ο Ahmet είναι μεγάλος φαφλατάς», είπε ένας γνωστός ερευνητής της κιβωτού, ο οποίος ζήτησε να κρατηθεί μυστικό το όνομά του ώστε να μη διακινδυνεύσει τις δικές του πιθανότητες να του παραχωρηθεί μια άδεια αποστολής από τις Τουρκικές Αρχές. «Σε μία συζήτηση θα πει ότι έχει 3.000 φωτογραφίες και σε μια άλλη δέκα λεπτά αργότερα 5.000 φωτογραφίες», συμπλήρωσε.
Για χρόνια, οι προσπάθειες του McGivern να αποκτήσει δορυφορικές φωτογραφίες του Αραράτ απέτυχαν. Το καλοκαίρι του 2003 επιστράτευσε την Digital Globe, μια εμπορική εταιρεία δορυφορικής φωτογράφησης, για να προσπαθήσει ξανά. Αυτή τη φορά, ένα κύμα καύσωνα που χτύπησε την Ευρώπη έλιωσε εν μέρει το χιονοκάλυμμα του Αραράτ. Ο McGivern ισχυρίστηκε ότι οι νέες φωτογραφίες έδειξαν μια μεγάλη κατασκευή με κάθετα δοκάρια, θαμμένη πάνω στο βουνό. Είπε ότι ήταν 98% βέβαιος ότι ήταν η κιβωτός. Οι περισσότεροι ειδικοί ωστόσο έδειξαν σκεπτικισμό. Το αντικείμενο στις φωτογραφίες θα μπορούσε εύκολα να είναι ένας σχηματισμός βράχου είπαν, προσθέτοντας ότι μερικές από τις φωτογραφίες ήταν μη-επιστημονικές και θολές. «Είναι πολύ εύκολο να εκλάβεις κάτι που να μοιάζει με ανθρώπινη κατασκευή (σ αυτές τις φωτογραφίες) αλλά μόλις βρεθείς εκεί δεν υπάρχει τίποτα», είπε ο Lorence Collins, ένας συνταξιούχος καθηγητής Γεωλογίας από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Northrige, ο οποίος είναι παράλληλα και ειδικός στη φωτο-γεωλογία. «Απλά πρόκειται για ευσεβείς πόθους» συμπλήρωσε.
Εάν η κιβωτός του Νώε υπάρχει, μπορεί να είναι θαμμένη στο Αραράτ? Αυτό εξαρτάται από το πότε στην πραγματικότητα συνέβη ο κατακλυσμός. Μερικοί Χριστιανοί ενθαρρύνονται από μια θεωρία που έχει αναπτυχθεί από τον Walter Pitman και τον William Ryan, δύο καθηγητές Γεωλογίας από το Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Οι δύο ερευνητές προτείνουν ότι ένας μεγάλος κατακλυσμός στο τέλος της τελευταίας περιόδου παγετώνων, πριν από 8.400 χρόνια, προκάλεσε υπερχείλιση του Αιγαίου πελάγους στη Μαύρη Θάλασσα.

Όμως άλλοι γεωλόγοι υποστηρίζουν ότι η Μαύρη Θάλασσα ήταν ήδη γεμάτη την εποχή που ο Νώε λέγεται ότι σαλπάρισε με την κιβωτό του. Αυτοί ισχυρίζονται ότι μια πολύ πιο αργή άνοδος της στάθμης της θάλασσας συντελέστηκε πριν από 12.000 χρόνια, καθώς οι παγετώνες έλιωναν.

«Αποδείξεις αντί για ενδείξεις, αποδεικνύουν αντίθετα μια μεγάλη απορροή από τη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας στη Μεσόγειο, με την παρέμβαση της Θάλασσας του Μαρμαρά πριν από περίπου 11.000 χρόνια» είπε ο Richard Hiscott, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Memorial στο St. John του Καναδά.
Οι περισσότεροι γεωλόγοι δείχνουν να συμφωνούν ότι θα ήταν αδύνατο για ένα πλοίο να προσαράξει σε υψόμετρο 4.570 μέτρων. (Μερικοί εξερευνητές ισχυρίζονται ότι η κιβωτός βρίσκεται θαμμένη αλλού, σημειώνοντας ότι η Βίβλος μιλά για αρκετά βουνά). Ο Cline αποκαλεί τις αποστολές για την κιβωτό του Νώε «περιθωριακή αρχαιολογία».
Σχετικά Links: www.noahsarksearch.com
Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων έχει να κάνει με τον Κατακλυσμό?
Οι υποστηρικτές του παγκόσμιου κατακλυσμού, χρησιμοποιούν ως επιχείρημα την εξαφάνιση τω δεινοσαύρων.
Οι Δεινόσαυροι ήταν σπονδυλωτά ζώα που κυριάρχησαν στο γήινο οικοσύστημα για πάνω από 160 εκατομμύριο χρόνια. Πρωτοεμφανίστηκαν πριν περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια. Στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι υπέστησαν εξαφάνιση, η οποία έδωσε τέλος στην κυριαρχία τους στην Γη.

Σύγκρουση με Αστεροειδή

Η θεωρία σύγκρουσης με αστεροειδή, που προτάθηκε αρχικά από τον Γουόλτερ Αλβάρεζ προς το τέλος της δεκαετίας του '70, συνδέει το γεγονός εξάλειψης στο τέλος της κρητιδικής περιόδου με μία σύγκρουση περίπου 65,5 εκατομμύριο έτη πριν. Ο Αλβάρεζ πρότεινε ότι μια ξαφνική αύξηση στα επίπεδα ιριδίου, που καταγράφηκε σε όλο τον κόσμο σε στρώματα πετρωμάτων της περιόδου, είναι άμεσο αποτέλεσμα του αντίκτυπου εκείνης της σύγκρουσης. Ο όγκος των στοιχείων τώρα προτείνει ότι ένας αστεροειδής πάχους 10 χλμ έπεσε κοντά στη χερσόνησο Γιουκατάν, δημιούργησε τον κρατήρα πάχους 170 χλμ και έφερε τη μαζική εξαφάνιση. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι εάν οι δεινόσαυροι αναπτύσσονταν ή μειώνονταν πριν από το γεγονός. Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι ο μετεωρίτης προκάλεσε μια μακροχρόνια και αφύσικη πτώση στην ατμοσφαιρική θερμοκρασία της γης, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι θα είχε δημιουργήσει αντ' αυτού ένα ασυνήθιστο κύμα θερμότητας.
Αν και η ταχύτητα της εξάλειψης δεν μπορεί να συναχθεί από απολιθώματα μόνο, τα διάφορα μοντέλα προτείνουν ότι η εξάλειψη ήταν εξαιρετικά γρήγορη. Η συναίνεση μεταξύ των επιστημόνων που υποστηρίζουν αυτήν την θεωρία είναι ότι η σύγκρουση προκάλεσε τις εξαλείψεις και άμεσα (από τη θερμότητα λόγω της σύγκρουσης μετεωριτών) και επίσης έμμεσα (μέσω μιας παγκόσμιας ψύξης που επήλθε όταν υλικό που εκτινάχθηκε από τον κρατήρα της σύγκρουσης αντανακλούσε τη θερμική ακτινοβολία από τον ήλιο).

Πολλαπλές συγκρούσεις - Το Νέφος του Oort

Ενώ παρόμοια με τη θεωρία σύγκρουσης του Αλβάρεζ (που περιελάμβανε έναν αστεροειδή ή κομήτη), αυτή η θεωρία προτείνει ότι ένα ρεύμα κομητών απομακρύνθηκε από το Νέφος του Oort λόγω της βαρυτικής διάσπασης που προκλήθηκε από ένα διαπερνών αστέρι. Ένα ή περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα συγκρούστηκαν έπειτα με τη Γη περίπου ταυτόχρονα, προκαλώντας την παγκόσμια εξαφάνιση των ειδών. Όπως με την σύγκρουση ενός αστεροειδούς, το τελικό αποτέλεσμα αυτού του βομβαρδισμού κομητών θα ήταν μια ξαφνική πτώση στις παγκόσμιες θερμοκρασίες, που θα ακολουθούνταν από μία παρατεταμένη κρύα περίοδο.

Περιβαλλοντικές Αλλαγές

Στην αιχμή της εποχής των δεινοσαύρων δεν υπήρξε κανένα πολικό κάλυμμα πάγου, και οι στάθμες των θαλασσών υπολογίζεται ότι ήταν από 100 έως 250 μέτρα υψηλότερα από ότι είναι σήμερα. Η θερμοκρασία του πλανήτη ήταν, επίσης, πιο ομοιόμορφη, με μόνο 25 βαθμούς Κελσίου να χωρίζει τις μέσες πολικές θερμοκρασίες από εκείνες στον ισημερινό. Κατά μέσον όρο, οι ατμοσφαιρικές θερμοκρασίες ήταν επίσης πολύ μεγαλύτερες. Οι πόλοι, παραδείγματος χάριν, ήταν κατά 50 °C θερμότεροι από σήμερα.
Η σύνθεση της ατμόσφαιρας κατά τη διάρκεια της εποχής των δεινοσαύρων ήταν πολύ διαφορετική επίσης. Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ήταν μέχρι 12 φορές πιο υψηλά από τα σημερινά επίπεδα, και το οξυγόνο ήταν 32% έως 35% της ατμόσφαιρας, σε σύγκριση με το 21% που είναι σήμερα. Παρόλα αυτά, μέχρι το τέλος της κρητιδικής περιόδου, το περιβάλλον άλλαζε εντυπωσιακά. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα μειωνόταν, πράγμα που οδήγησε σε μια τάση ψύξης, καθώς τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα χαμήλωναν. Τα επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα άρχισαν, επίσης, να μεταλλάσσονται και θα χαμήλωσαν, τελικά, αρκετά. Μερικοί επιστήμονες υποθέτουν ότι η αλλαγή κλίματος, που συνδυάστηκε με τα χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου, θα είχε οδηγήσει άμεσα στην εξαφάνιση πολλών ειδών. Εάν οι δεινόσαυροι είχαν αναπνευστικά συστήματα παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται συνήθως στα σύγχρονα πτηνά, μπορεί να ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπίσουν τη μειωμένη αναπνευστική αποδοτικότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες απαιτήσεις οξυγόνου των πολύ μεγάλων σωμάτων τους.
Από το esoterica…..
"Η Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια στα όρια της Κρητιδικής εποχής
Εν συνεχεία προτάθηκαν κι άλλες πολλές και διαφορετικές ιδέες σαν εξήγηση της εξαφάνισης των δεινοσαύρων. Από σοβαρές έως αστείες. Σήμερα όμως δύο είναι πιθανές υποθέσεις. Η υπόθεση της σταδιακής απώλειας των βιότοπων (η βαθμιαία θεωρία) και η υπόθεση της πρόσκρουσης με τη Γη ενός εξωγήινου αντικειμένου (η καταστροφική θεωρία).
Το 1996 βγήκε μία αστεία υπόθεση. Οι δεινόσαυροι πέθαναν από καρκίνο. Τον καρκίνο τον προξένησε ο βομβαρδισμός με νετρίνα από μια αστρική κατάρρευση (έκρηξη σουπερνόβα), πριν 65 εκατομμύρια χρόνια. Φυσικά τα νετρίνα δεν αφήνουν ίχνη κατά το πέρασμά τους, όχι μόνο από το σώμα ενός δεινόσαυρου αλλά και από ολόκληρη τη Γη.
Μια άλλη δημοσιευμένη απίστευτη θεωρία, του 1999, αναφέρει ότι μια σύγκρουση με αστεροειδή ελευθέρωσε μεγάλες ποσότητες μεθανίου από το πυθμένα της θάλασσας. Το μεθάνιο πήρε φωτιά τότε από μια αστραπή και η ατμόσφαιρα έπιασε φωτιά, καίγοντας τους δεινόσαυρους. Διαβάστε εδώ αυτή την απίστευτη ιστορία.
Το 1995 ένας Αμερικανός κλιματολόγος, ο Kerry Emanuel, του MIT ισχυρίστηκε ότι εμφανίστηκαν ισχυροί τυφώνες, μετά τη πτώση ενός μεγάλου αστεροειδή, που δημιούργησαν ανέμους ταχύτητας 300 m/sec. Αυτές οι θύελλες, θα μπορούσαν να ρίξουν τεράστια ποσά υδρατμών και σκόνης ψηλά στη στρατόσφαιρα, αλλάζοντας το παγκόσμιο κλίμα και καταστρέφοντας το στρώμα του όζοντος.
Μια άλλη αστεία υπόθεση για την εξαφάνιση είναι ο ανταγωνισμός των θηλαστικών. Τα θηλαστικά όμως δεν βρίσκονταν σε άμεσο ανταγωνισμό με τους δεινοσαύρους, επειδή δεν καταλάμβαναν καθόλου τις ίδιες οικολογικές θέσεις. Εντούτοις, η υποθετική θεωρία λέει ότι έφαγαν τα αυγά των δεινοσαύρων. Γιατί όμως ενώ τα θηλαστικά είχαν εξουσιαστεί επί 150 εκατομμύρια χρόνια από τους δεινόσαυρους ξαφνικά άρχισαν να τρώνε τα αυγά των δεινοσαύρων με τόση όρεξη για να τα σκοτώσουν όλα. Επιπλέον, διάφορα είδη δεινοσαύρων είναι τώρα γνωστά ότι φρόντιζαν τα αυγά τους.
Πολλοί επιστήμονες δέχονται ότι εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν τα αγγειόσπερμα, τα οποία δεν μπορούσαν να τα φάνε οι δεινόσαυροι και για αυτό εξαφανίστηκαν. Πράγματι τότε, στην εποχή Κ-Τ, εμφανίστηκαν τα αγγειόσπερμα. Αλλά τα απολιθώματα δείχνουν μια ταιριαστή συνεξέλιξη όλων των ειδών (φυτών και δεινοσαύρων).
Επίσης άλλοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι είχαν εμφανιστεί τότε επιδημίες στους δεινόσαυρους που πέθαναν μαζικά. Ή ότι έφαγαν δηλητηριώδη μανιτάρια ή ότι δεν μπορούσαν να ζήσουν μαζί κλπ. Φυσικά είναι αστείες εξηγήσεις της μαζικής εξαφάνισης τους.
Η βαθμιαία ή η θεωρία της μείωσης της στάθμης της θάλασσας.
Αυτή είναι η κύρια εναλλακτική λύση στην υπόθεση της σύγκρουσης. Δεν αποκλείει την ύπαρξη την πτώση ενός αστεροειδούς, αλλά η σύγκρουση θεωρείται ως ένα θανάσιμο πλήγμα σε ένα ήδη μειούμενο οικοσύστημα.
Τα σημεία αυτής της υπόθεσης είναι η βαθμιαία μείωση των ζώων, τόσο σε πληθυσμό όσο και στην ποικιλομορφία, στη ξηρά και στη θάλασσα. Προτείνει δε ότι η εξαφάνιση αυτών των ομάδων οφειλόταν στην κλιματική αλλαγή. Το κλίμα στο τέλος της Κρητιδικής εποχής έγινε πιο ψυχρό - και μια πτώση στο επίπεδο της θάλασσας αλλά και ηφαιστειακές εκρήξεις μείωσαν τον αριθμό των δεινοσαύρων όπως επίσης και τους θαλάσσιους ζωικούς πληθυσμούς.
Στην Κρητιδική εποχή έγινε μείωση της στάθμης της θάλασσας και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά από διάφορα ανεξάρτητα γεωλογικά στοιχεία. Στις θάλασσες, η πτώση θα είχε στεγνώσει ένα μεγάλο μέρος του ηπειρωτικού τμήματος, σκοτώνοντας έτσι πολλά είδη ζωντανών οργανισμών. Στη ξηρά, η συνέπεια αυτής της πτώσης θα ήταν ένα πιο ηπειρωτικό κλίμα, με βαρύτερους χειμώνες. Το σκληρό κλίμα θα ήταν μοιραίο για τους δεινοσαύρους. Επιπλέον, οι παράκτιες πεδιάδες, όπου έζησαν πολλοί δεινόσαυροι, θα είχαν μειωθεί από την πτώση της στάθμης.
Ακόμα όμως το ακριβές σχέδιο της εξαφάνισης δεν είναι συμβατό με αυτήν την υπόθεση. Κατ' αρχάς, συχνά υποστηρίζεται ότι τα αρχεία των απολιθωμάτων παρουσιάζουν μια μείωση στην ποικιλομορφία των δεινοσαύρων στο τέλος της Κρητιδικής εποχής. Η κύρια θαλάσσια πτώση πραγματοποιήθηκε μερικά εκατομμύρια χρόνια πριν από το τέλος της Κρητιδικής εποχής, σε μία εποχή που άκμαζαν πραγματικά οι δεινόσαυροι. Το επίγειο αρχείο των απολιθωμάτων στο τέλος -τέλος της Κρητιδικής εποχής είναι πάρα πολύ φτωχό για να μας πει εάν η εξαφάνιση ήταν ξαφνική ή αργή.
Δεύτερον, στη θάλασσα, μια πτώση των θαλασσών έχει επιπτώσεις περισσότερο στην πανίδα που ζούσε εκεί.
Τρίτον, το κρύο πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο για να σκοτώσει τους δεινοσαύρους, ακόμη και στους τροπικούς κύκλους. Μάλιστα μερικοί δεινόσαυροι προσαρμόστηκαν για να ζήσουν μέσα στους πολικούς κύκλους. Τώρα μερικά άλλα είδη επέζησαν της κρίσης Κ-Τ, τα οποία ήταν πιο ευαίσθητα στο κρύο από τους δεινοσαύρους: κροκόδειλοι, χελώνες, βάτραχοι. Πραγματικά, οι δεινόσαυροι επέζησαν και σε άλλες περιόδους κρύου και θαλασσίων πτώσεων της στάθμης στη μακρά ιστορία των 150 εκατομμυρίων ετών τους, χωρίς να επηρεαστούν ιδιαίτερα.
Κατά συνέπεια, η πτώση της θάλασσας δεν φαίνεται να δικαιολογεί ακριβώς το σχέδιο της εξαφάνισης Κ-Τ.
Έρευνες του MacLeod, του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο, τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι ομάδες μερικές ειδών δεν εμφάνισαν καμία αλλαγή. Άλλα είδη μειώθηκαν βαθμιαία και μόνο τα μονοκύτταρα θαλάσσια έμβια εμφάνισαν μια ξαφνική πτώση κατά την διάρκεια της σύγκρουσης με τον αστεροειδή, κατά τη διάρκεια της περιόδου Κ-Τ όπως λέγεται χαρακτηριστικά. Ο MacLeod ισχυρίζεται ότι υπάρχουν λίγα στοιχεία που δείχνουν μια καταστροφική μαζική εξαφάνιση.
Αντί αυτού, ισχυρίζεται, τα είδη εξαφανίστηκαν από διάφορες περιβαλλοντικές μεταβολές. Οι περισσότερες εξαφανίσεις προκλήθηκαν από μια πτώση του επιπέδου της θάλασσας κατά 100 μέτρα, και όταν ηφαιστειακές εκρήξεις στην Ινδία έριξαν συντρίμμια στην ατμόσφαιρα. Ενώ η πτώση του αστεροειδή στο Μεξικό, όπως λέει, σκότωσε μόνο μερικά περιπλανώμενα ζώα.
Οι αντίπαλοι αυτής της θεωρίας πιστεύουν ότι ο MacLeod δεν έλαβε υπόψη του το αρχείο των απολιθωμένων πετρωμάτων, στη Δυτική και Βόρεια Αμερική.
Από την άλλη, οι συνήγοροι της θεωρίας της πτώσης ενός αστεροειδή, φαίνονται ότι δεν συμφωνούν με τη θεωρία της ομάδας αυτής. Σύμφωνα με τον Charles Marshall, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, υπάρχουν σαφή στοιχεία ότι η πτώση σκότωσε τους μισούς έως τα τρία τέταρτα των αμμωνιτών. Ειδών που έζησαν κατά μήκος της γαλλικής και ισπανικής ακτής προς το τέλος της κρητιδικής εποχής."
Περισοτερα απο την διευθυνση:
http://www.physics4u.gr/articles/2003/deathofdynasty.html

Η λανθασμένη μετάφραση του Εβραϊκού ΡΡΤ σε …. Αραράτ
Σχετικά με το επιχείρημα, ότι ο Κατακλυσμός πρέπει να ήταν πολύ μεγαλύτερος, ώστε να σταθεί η Κιβωτός πάνω στο χιλιάδων μέτρων ΄΄όρος Αραράτ΄΄, (Γένεσις 8/η΄ 4), έχουμε να παρατηρήσουμε, ότι πρόκειται για κακή μετάφραση των Εβραϊκών συμφώνων ΄΄ΡΡΤ΄΄, με τα οποία γράφεται στα Εβραϊκά το όρος. "Αραράτ." (Ως γνωστόν, η Αγία Γραφή γράφτηκε στα Εβραϊκά, μόνο με σύμφωνα, καθώς τότε έτσι έγραφαν οι Εβραίοι). Με τα ίδια όμως σύμφωνα, ΄΄ΡΡΤ΄΄, γράφονται και τα χαμηλά όρη Oυραρτού, που βρίσκονται στα βόρεια της Μεσοποταμίας! Εκεί λοιπόν στάθηκε η Κιβωτός, και όχι στο Αραράτ. Και το ότι τα όρη αυτά τη συγκράτησαν από τον Κατακλυσμό, και η Κιβωτός δεν απομακρύνθηκε από τη Μεσοποταμία, δείχνει ότι ο Κατακλυσμός περιορίστηκε στην κοιλάδα της Μεσοποταμίας! Πώς θα μπορούσε άλλωστε το ύψος τού νερού, (που από την αρχαιολογια και την γραφή είναι χαμηλο) να καλύψει για παράδειγμα το Έβερεστ, που είναι ύψους χιλιάδων μέτρων;
Το Βιβλικό Αραράτ είναι το Τζεμπέλ Τζούντι (στα Αραβικά, και Τζουντί Νταγ στα Τουρκικά). ΄Οποιος Μουσουλμάνος ρωτηθεί που προσάραξε η ΄΄Κιβωτός του Νουχ΄΄, (όπως ονομάζεται στα Αραβικά ο αποδεκτός ως Προφήτης του Ισλάμ), θα απαντήσει αμέσως μνημονεύοντας το Αραβικό όνομα του βουνού! Λόγω μάλιστα των σχετικών συνειρμών, το ίδιο όνομα χρησιμεύει και ως σύνηθες όνομα πλοίων στην Ιστορία της Μουσουλμανικής Ναυσιπλοϊας.Πού βρίσκεται λοιπόν το "΄Ορος των Ιουδαίων", όπως σημαίνει στα Αραβικά και στα Τουρκικά το όνομα του πραγματικού Αραράτ; Το Τζουντί Νταγ βρίσκεται στα Ανατολικά της πόλης Τζίζρε, λίγες δεκάδες χιλιόμετρα πριν ο Τίγρης μπει στο Ιράκ.Υπολείπεται να δούμε πώς και γιατί στην Αγία Γραφή το όρος αυτό ονομάστηκε Αραράτ.Ουσιαστικά η λέξη αυτή προέρχεται από το Ασσυριακό όνομα "Ουραρτού", το οποίο αποτελεί την Ασσυριακή ονομασία για ένα μεγάλο κράτος ευρισκόμενο ακριβώς στα Βόρεια της Ασσυρίας. Ουσιαστικά, Ουραρτού και Αραράτ είναι η ίδια λέξη διαφορετικά φωνηεντισμένη γύρω από την τρισυμφωνική ρίζα "ρ-ρ-τ".Το κράτος Ουραρτού αποτέλεσε ένα τρομερό αντίπαλο της Ασσυρίας, ιδιαίτερα στα μισά του 9ου π.Χ. αιώνα. Αντί να επιτύχει η στρατιωτική μέθοδος αντιμετώπισης του ουραρταϊκού κινδύνου, αποτέλεσμα θετικό για την Ασσυρία έφερε η εκπολιτιστική μέθοδος αντιμετώπισης του (η Ασσυριοποίησή του), την οποία προώθησε η Σαμμού Ραμάτ (Σεμίραμη) στο τέλος του 9ου αιώνα.
Στο αποκορύφωμα της επέκτασης του Ουραρτού (που στα σφηνοειδή Ουραρταϊκά ονομάζεται Μπιάϊνας, από όπου πολλοί ετυμολογούν το αρχαίο Αρμενικό όνομα της Αρμενίας), σύνορο με την Ασσυρία ήταν το Τζεμπέλ Τζούντι, μετά το οποίο άρχιζε το κράτος Ουραρτού - Αραράτ. Αυτός είναι και o κύριος λόγος της ονομασίας του όρους της Κιβωτού ως Αραράτ στα Βιβλικά Εβραϊκά
(Πηγη Τριτο Ματι Νο 66: σ. 8,9)
Εάν ο Κατακλυσμός ήταν παγκόσμιος, οι ιστορικοί θα έβρισκαν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ή έστω κοντινή (χρονικά) διακοπή στην ιστορία όλων των λαών της γης, ως φυσικό επακόλουθο ενός παγκοσμίου κατακλυσμού.
Δεν έχουμε όμως ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ που να μαρτυρεί κάτι τέτοιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:


Related Posts with Thumbnails