Το αρχικό άρθρο.
Σε υψόμετρο χιλίων περίπου μέτρων, στις δυτικές πλαγιές της Όθρυος και σε μεγάλη απόσταση από τις πιο κοντινές κωμοπόλεις της Μαγνησίας, της Λάρισας και της Φθιώτιδας, η κοινότητα Ανάβρας σήμερα διαθέτει αιολικό πάρκο (το οποίο της εξασφαλίζει ετήσιο εισόδημα περίπου 100.000 ευρώ), περιβαλλοντικό - πολιτιστικό πάρκο, πρότυπες κτηνοτροφικές υποδομές, αναρριχητικά κέντρα, Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών, ακόμη και σπίτια που φιλοξενούν τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στα σχολεία.
Οι κάτοικοι προχωρούν επίσης στην κατασκευή μικρού υδροηλεκτρικού πάρκου με χρήση του 70% του νερού του Ενιπέα το χειμώνα και χωρίς να λειτουργεί το καλοκαίρι. Είναι υπό κατασκευή τηλεθέρμανση από βιομάζα.
Παρόλα αυτά, η Ανάβρα που παρέμενε μέχρι σήμερα κοινότητα λόγω της ιδιότυπης γεωγραφικής θέσης της καλείται πλέον με τον Καλλικράτη να ενταχθεί σε έναν Δήμο που ουδεμία σχέση έχει με την απομονωμένη Κοινότητα.
Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων στο υπέροχο αυτό χωριό, στο επίκεντρο βρέθηκε η βιολογική γεωργία και ο πρόεδρος της ΒΙΟΖΩ, Γιωργάκης Κωστής σημείωσε σχετικά: «Να γίνει όλη η Ελλάδα Βιολογική Ανάβρα! Οι βιοκαταναλωτές θέλουμε το πρότυπο ανάπτυξης της Ανάβρας, που έκανε όλους τους κτηνοτρόφους να ανατρέφουν βιολογικά τα ζώα τους, να θέλουν το περιβάλλον σύμμαχο κι όχι δούλο και να στηρίζονται στα ντόπια προϊόντα, να γίνει παράδειγμα ανάπτυξης για όλη την χώρα. Θέλουμε ένα άλλο καταναλωτικό πρότυπο με στροφή στα ντόπια βιολογικά προϊόντα και πράσινη ανάπτυξη με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον. Θέλουμε οι καταναλωτές να γνωρίζουν τους παραγωγούς τους και γι’ αυτό ήρθαμε στην Βιολογική Ανάβρα».
Το σχόλιο του χρήστη.
Σας μεταφέρω ένα μήνυμα που είχα στείλει σε αρκετούς αποδέκτες πέρυσι τον Μάρτιο του 2009
Προκαταβολικά συγνώμη για το “σεντόνι”, αλλά όπως ξέρετε δεν σας ενοχλώ συχνά !!!
Ανάβρα Μαγνησίας. Ένα περίεργο “γαλατικό χωριό”
Αν διαβάσετε με προσοχή όλα αυτά που ακολουθούν και μέχρι το τέλος. Θα δείτε ότι είναι σαν να βγαίνουν από comics επιστημονικής φαντασίας. Το “θαύμα” της Πράσινης Ανάπτυξης. Η μεγάλη ανατροπή του μειονεκτήματος σε πλεονέκτημα. Τρόπος & Τόπος να ζεις.
Και φυσικά όταν λέμε “θαύμα” δεν το εννοούμε θρησκευτικά ή μεταφυσικά. Το “θαύμα” ήταν προϊόν αποτέλεσμα ανθρώπινης σκληρής δουλειάς. Η μεγάλη ανατροπή μπορεί να έλθει και από ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό 700 κατοίκων. Η μάχη με την μιζέρια, την θλίψη και την ηττοπάθεια έχει αποτελέσματα. Και όλα ξεκίνησαν από λίγους πολύ λίγους. Φυσικά και δεν περίμεναν να λυθούν τα προβλήματα από “άλλους” ποιους “άλλους”; Η πρωτοβουλία ήταν δική τους και η σκληρή προσπάθεια πάλι δική τους. Αλλά ταυτόχρονα όμως και σιγά – σιγά ενεργοποίησαν και “άλλους” πολλούς “άλλους”. Το μεγαλύτερο στοίχημα ήταν η αλλαγή νοοτροπίας.
Ναι στην αρχή υπήρχαν αντιρρήσεις. Υπήρχαν βαρίδια και στερεότυπα. Αδράνεια, “ωχ αδελφισμός”, απάθεια, ηττοπάθεια, κλπ όπως πάντα και παντού. Αλλά η προσπάθεια κάποιων λίγων, ναι λίγων, πολύ λίγων στην αρχή αλλά στην συνέχεια περισσότερων, πολύ περισσότερων ήταν συστηματική, μεγάλη, δύσκολη και επίπονη. Δεν έβαλαν ρομαντικούς, άπιαστους στόχους – χίμαιρες. Ιδανική συνταγή για απογοήτευση και πισωγυρίσματα. Είχαν όμως φιλόδοξο όραμα και Αντικειμενικό Σκοπό. Και προχώρησαν με μικρούς, απτούς, ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους. Και σιγά - σιγά είχαν αποτελέσματα, τα πρώτα τους αποτελέσματα. Και φυσικά τελικά πείστηκαν όλοι. Βέβαια η προσπάθεια κράτησε συνολικά πάνω από 15 χρόνια. Δεν έγινε “εδώ και τώρα”. Και φυσικά συνεχίζεται και θα συνεχίζεται. Εξάλλου έχουν πολλά, πάρα πολλά ακόμα να κάνουν. Αλλά το σημαντικότερο: Το κλίμα άλλαξε. Οι άνθρωποι εκεί είναι πλέον αισιόδοξοι, πιστεύουν στις δυνατότητες τους και αγωνίζονται ειρηνικά και δημιουργικά με υπομονή και επιμονή. Με αγάπη, με κέφι και μεράκι. Και φυσικά κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης
φιλικό προς το περιβάλλον και το φυσικό τοπίο. Και ναι είναι στην Ελλάδα !!! Δεν είναι στην Ελβετία ή σε κάποια Σκανδιναβική χώρα.
Η επιστροφή στις ρίζες μπορεί να είναι και φυγή προς τα εμπρός μπορεί να έχει σύγχρονο μοντέλο επιστροφής στην αυριανή περιφέρεια και να μην είναι “γραφικό πισωγύρισμα” δηλαδή μπορεί να προσφέρει σύγχρονες υποδομές και ανέσεις, χωρίς ελλείψεις αλλά κυρίως με σεβασμό και προστασία στο περιβάλλον και στο φυσικό τοπίο. Ήταν μια μειονεκτική και απομακρυσμένη περιοχή κτυπημένη από την εγκατάλειψη και την αστυφιλία (όπως εξάλλου όλη η ελληνική περιφέρεια).
Οι νέοι έφευγαν και οι ταλαιπωρημένοι ηλικιωμένοι λιγόστευαν. Γελάδια, χοίροι και πρόβατα κυκλοφορούσαν χύμα μέσα στο χωριό και γύρω από αυτό τρεφόμενα με ότι έβρισκαν. Το μικρό χωριό ήταν χωρίς υποδομές, χωρίς οδοποιία, ούτε καν ύδρευση. Το χειμώνα λάσπη το καλοκαίρι σκόνη
Ο πληθυσμός αιμορραγούσε από την αστυφιλία. Εγκατάλειψη, ανέχεια και μιζέρια. Και φυσικά δεν κατάφεραν απλά να σταθούν στα πόδια τους. Αλλά έκαναν το μεγάλο άλμα. Έκαναν το “θαύμα” τους Έσπασαν την μιζέρια και την απομόνωση. Ενδεικτικά μόνο να πούμε ότι είναι τόσο απομονωμένο αυτό το μικρό χωριό τόσο μακριά δηλαδή από άλλους οικισμούς – Δήμους που εξαιρέθηκε από τον “Καποδιστριακό” νόμο περί συγχωνεύσεων Δήμων και Κοινοτήτων γιατί συγκέντρωνε τις προϋπόθεσες διατήρησης αυτόνομης Κοινότητας. Και πραγματικά τι πιο ωραίο παράδειγμα ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Σήμερα λοιπόν: Υψηλή ποιότητα ζωής. Αιολικό πάρκο με 20 ανεμογεννήτριες. Που όχι μόνο τροφοδοτεί τις ενεργειακές ανάγκες αλλά και πουλάνε στην ΔΕΗ το περίσσευμα. Σχεδιασμός για εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με κεντρικό λέβητα στο πάνω μέρος του χωριού Και από εκεί με υπόγειους αγωγούς θα προσφέρει ζεστό νερό και θέρμανση σε όλους τους κατοίκους. Ο λέβητας θα λειτουργεί με καύση βιομάζας (κοπριές ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο, κλπ). Σύντομα και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Φυσικά όπως πρέπει να είναι τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια Δηλαδή μικρής κλίμακας και φιλικό στο περιβάλλον. Μια απόλυτα συντονισμένη προσπάθεια απεξάρτησης και απομάκρυνσης από το πετρέλαιο, τον λιθάνθρακα και φυσικά την πυρηνική ενέργεια !!!(που κάποιοι την ξαναθυμήθηκαν πρόσφατα). Ζωντανό περιβαλλοντικό πολιτιστικό πάρκο. Προστατευμένη παραδεισένια έκταση 240 στρεμμάτων με τοπική φυσική βλάστηση, με αιωνόβια πλατάνια και άλλα τοπικά δένδρα, με πηγές, ποταμό, καθαρά και γάργαρα ορμητικά νερά, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση, νεροτριβές, μαντάνια και νερόμυλους, κατασκευές για την επεξεργασία και τον καθαρισμό υφασμάτων με τη βοήθεια του νερού. Με λαγούς και ελάφια στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε ζωολογικό κήπο !!! Να ξεπετάγονται μέσα από ξέφωτα και να τρέχουν ελεύθερα και φυσικά μακριά από κυνηγούς.
Άνθρωπος και περιβάλλον συμβιώνουν φυσικά και αρμονικά. Τρεις υπερσύγχρονες πρότυπες βιολογικές κτηνοτροφικές μονάδες - πάρκα. Πρότυπο βιολογικό σφαγείο, το μόνο δημόσιο στην Ελλάδα (ναι δημόσιο, για την ακρίβεια δημοτικό). Και το μόνο πιστοποιημένο από την ΔΗΩ
(Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Γεωργικών & Κτηνοτροφικών Προϊόντων www.dionet.gr). Σχεδιασμός για δημιουργία πιστοποιημένου τυποποιητήριου για τα προϊόντα του χωριού.
Τα βιολογικά ποιοτικά προϊόντα τους είναι ανάρπαστα. Και φυσικά δεν κλείνουν τους εθνικούς δρόμους γιατί δεν επιδοτούνται τα προϊόντα τους “Όλα τα κυλά όλα τα λεφτά” τι ωραίο αγωνιστικό δίκαιο αίτημα !!! των αγροτών που κλείνουν δρόμους και ξεχειλίζουν από αγανάκτηση για το κράτος το οποίο κράτος με τη σειρά του συνήθως υποκύπτει και τους μοιράζει λεφτά. Σε αυτό το χωριό παράγουν βιολογικά ποιοτικά προϊόντα και τα πουλάνε όλα Ναι έχουν καταλάβει μόνοι τους τι και πως πρέπει να παράγουν, που και πως πρέπει να πουλάνε. Κοινωνική μέριμνα και συνοχή. Σύγχρονες ανέσεις και μέσα για τους νέους οι οποίοι πλέον είναι ικανοποιημένοι και δεν φεύγουν, φροντίδα και ασφάλεια για τους ηλικιωμένους, “Βοήθεια στο σπίτι”. Γηροκομείο 20 κλινών και ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό με άριστες υποδομές και προδιαγραφές δωρεάν στέγαση (ξενώνες - διαμερίσματα) για τους δασκάλους και τους γιατρούς. Αγροτικό ιατρείο και σχολεία πάντοτε στελεχωμένα “Ελάτε σε μας” λένε στους γιατρούς και στους δασκάλους και εκείνοι επιδιώκουν να διοριστούν εκεί.
Επίσης από τα δημοτικά έσοδα (που είναι πλέον αρκετά), η Κοινότητα για να ενισχύσει τους άστεγους δημότες προσφέρει οικόπεδα στο 1/4 της αντικειμενικής τους αξίας και μάλιστα με αποπληρωμή σε δόσεις !!!
Υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα, εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ το ποσοστό ανεργίας στο απόλυτο μηδέν !!! ναι είναι αλήθεια !!!ο κόσμος φεύγει από τις πόλεις και έρχεται στο χωριό ο πληθυσμός με σημερινό μέσο όρο ηλικίας τα 40 διπλασιάστηκε τα τελευταία 15 χρόνια.
Η Κοινότητα έχει δημιουργήσει: Οδοποιία, Σύστημα ύδρευσης (ναι δεν υπήρχε), Γυμναστήριο με τελευταίας τεχνολογίας όργανα, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, μουσείο και προχωρούν άμεσα για πισίνα.
Αλλά έχουν κάνει και παρκινγκ !!! ναι παρκινγκ για αυτοκίνητα !!! όχι μια αλάνα ή ένα χωράφι αλλά ένα στεγασμένο κλειστό διώροφο (!!!) σύγχρονο παρκινγκ 60 θέσεων. Και δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο παρκινγκ με την συγκεκριμένη χωρητικότητα. Αναφέρομαι στην ιδέα του παρκινγκ
Ναι ένα παρκινγκ ενταγμένο σε ένα πράσινο μοντέλο ανάπτυξης Ναι ένα χωριό με παρκινγκ !!!
Απίστευτο και όμως αληθινό. Πόσο μπροστά είναι αυτοί οι άνθρωποι !!! Ναι ένα απλό μικρό χωριό και όχι η Αράχοβα. Δεν εθελοτυφλούν, δεν είπαν τι το θέλουμε το παρκινγκ αφού δεν είμαστε στην Αθήνα
Και έχουμε όσο χώρο θέλουμε να παρατάμε όπου θέλουμε και άναρχα τα αυτοκίνητα μας (τυπική σημερινή επαρχία), τα δικά μας και των επισκεπτών.
Γιατί φυσικά δέχονται πολλούς επισκέπτες που έρχονται από μακριά για να δουν και κάποιοι να μελετήσουν από κοντά αυτό το “περίεργο” μοντέλο πράσινης ανάπτυξης και να χαρούν το περιβάλλον και το φυσικό τοπίο και φυσικά να δοκιμάσουν τα ντόπια ποιοτικά τους προϊόντα ναι μιλάμε για τουρισμό που τους κάνει ακόμα πιο γνωστούς και φυσικά ενισχύει και την τοπική τους οικονομία
Ποιος θα μίλαγε για τουρισμό στην ορεινή και αποκομμένη Ανάβρα πριν 15 χρόνια; Χωρίς χιονοδρομικό κέντρο και άλλους συνήθεις πόλους έλξης. Φυσικά δεν αναφέρομαι στους συνειδητοποιημένους μοναχικούς εξερευνητές της απομακρυσμένης υπαίθρου που δεν ψάχνουν για μαζικούς πόλους έλξης, αυτοί πιθανώς να επισκέπτονταν και πριν αυτό το χωριό όπως και τα χιλιάδες άλλα μακρινά και αποκομμένα χωριά, αναφέρομαι στον πολύ κόσμο.
Από την άλλη βέβαια και με δεδομένο τον σεβασμό τους στο περιβάλλον (με έργα και όχι στα λόγια)
δεν είπαν όμως ας καταργήσουμε τα αυτοκίνητα και ας επιστρέψουμε στα γαϊδουράκια. Γιατί ξέρουν ότι πρέπει να διαχειριστούν όσο γίνεται καλλίτερα. Τα προβλήματα των αυτοκινήτων Όπως το παρκινγκ, μακάρι σύντομα να έχουν και ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα για να μην ρυπαίνουν με τα καυσαέρια τους. Ούτως η άλλως από ενέργεια, καθαρή πράσινη ανανεώσιμη ενέργεια (για να τα φορτίζουν) έχουν αρκετή και θα έχουν ακόμα περισσότερη στο άμεσο μέλλον. Αλλά θέλουν να διατηρήσουν και τα πλεονεκτήματα που τους προσφέρουν τα αυτοκίνητα, π.χ. να μην αισθάνονται αποκομμένοι, αλλά σαν κοσμοπολίτες (πολίτες του κόσμου) που είναι να μπορούν να κινούνται με άνεση και ασφάλεια και να πηγαίνουν στην Λαμία, στον Βόλο και όπου αλλού θέλουν και όποτε θέλουν για δουλειές και διασκέδαση (θέατρο, συναυλίες, μουσεία, εκδρομές, βόλτες, κλπ). Ναι ένα πρώην αποκομμένο χωριό λίγων ηλικιωμένων πλέον κατοικείται από σύγχρονους κοσμοπολίτες που ταξιδεύουν παντού και εύκολα.
Ναι κάθε χρόνο και για κάποιες ημέρες το χωριό αποκλείεται από τα χιόνια. Εξάλλου είναι ορεινό χωριό όμως οι κάτοικοι δεν βγαίνουν στα κανάλια να μεμψιμοιρήσουν ότι δεν υπάρχει κράτος
στεγάζουν τα κτηνοτροφικά τους πάρκα, ναι τα στεγάζουν !!! έχουν δικά τους εκχιονιστικά μηχανήματα. Ξέρουν ότι θα χιονίσει (δεν ξαφνιάζονται !!!). Ζουν με αυτό και είναι οργανωμένοι και προετοιμασμένοι για αυτό. Εκμεταλλεύονται όλους τους διαθέσιμους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους καθώς και μέσα που μπορούν να βρουν (πως θα τα έκαναν εξάλλου όλα αυτά) “ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη”.
Είπαμε ότι ήταν αποκομμένοι. Σήμερα όμως δεν είναι, έχουν εξωστρέφεια. Αλωνίζουν την Ελλάδα και το εξωτερικό. Παίρνουν πρωτοβουλίες για αλληλουποστηριζόμενες ενέργειες και στοχευμένες δράσεις, προσανατολισμένες στον αντικειμενικό τους σκοπό. Ενεργοποιούν και συνεργάζονται με επιστήμονες και επαγγελματίες. Εκδηλώνουν επιστημονικά και τεχνολογικά συνέδρια. Ναι αυτό το μικρό χωριό. Προβάλλονται στα ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεόραση, internet, κλπ). Ναι είπαμε έχουν εξωστρέφεια επικοινωνούν και προβάλλονται δεν ομφαλοσκοπούν. Συνεργάζονται με καθηγητές και εντάσσονται σε ερευνητικά ακαδημαϊκά προγράμματα. Και φυσικά αντλούν τα διαθέσιμα κονδύλια
από την Ευρωπαϊκή Ένωση (που συνήθως παραμένουν αδιάθετα από άλλους). Άριστη και πλήρης εκμετάλλευση αυτών των ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία διατέθηκαν ορθολογικά σε έργα υποδομής (όπως θα έπρεπε δηλαδή !!!). Ουσιαστικά δηλαδή τι έκαναν; Το αυτονόητο, αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η κοινή λογική: Πάρτε λεφτά να αναβαθμίσετε τον τόπο σας (μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης). Και το έκαναν και μάλιστα άριστα και υποδειγματικά και όχι διασπαθίζοντας τα ευρωπαϊκά κονδύλια με την βοήθεια των “γνωστών αγνώστων” (όποιος ξέρει από ευρωπαϊκά προγράμματα καταλαβαίνει τι εννοώ) σε χάρτινες και virtual “επενδυτικές προτάσεις”.
Άφησα επίτηδες τελευταίο τον πρωτεργάτη της επιτυχίας, τον επί 16 χρόνια άξιο κοινοτάρχη Δημήτρη Τσουκαλά. Όλα ξεκίνησαν όταν συνταξιούχος πλέον επέστρεψε από την Αθήνα όπου έμενε μόνιμα.
Δεν είπε λοιπόν ωραία τώρα που τελείωσα την σταδιοδρομία μου και μετά από τόσα χρόνια δουλειάς ας γυρίσω στο χωριό μου να αράξω και εγώ λίγο να ξεκουραστώ και να περνάω άνετα τώρα που έχω χρόνο θα παίρνω την σύνταξη μου, θα πίνω τον καφέ μου στο καφενείο και θα συζητάω επί παντός του επιστητού, θα διαβάζω τα βιβλία μου και θα κάνω βόλτες στην ωραία εξοχή κάτω από τα πλατάνια και δίπλα στο ποτάμι. Και τα προβλήματα του χωριού; Ε εγώ θα τα λύσω; Ας τα λύσουν οι νεότεροι. Εμείς ότι ήταν να κάνουμε στη ζωή μας το κάναμε. Κουραστήκαμε πια δεν αντέχουμε, τόπο στους νέους. Αυτοί ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Τι ωραίο και βολικό άλλοθι που πολλές φορές, δικαιολογεί την απραξία και απάθεια των μεγαλυτέρων, όχι πάντα βέβαια υπάρχουν πολλές φορές που πρέπει να δίνεις στον νέο ευκαιρίες για ηγεσία αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο και ανεξάρτητο θέμα και δεν είναι της παρούσης.
Αλλά βέβαια οι νέοι όσοι είχαν μείνει δηλαδή, έφευγαν και αυτοί, αλλά τι να κάνουμε τώρα έτσι είναι τα πράγματα. Εξάλλου υπάρχει το κράτος που είναι υπεύθυνο για όλα. Την επόμενη φορά που θα δω τον βουλευτή θα του πω μερικές ιδέες που έχω για τον τόπο ναι αυτές που συζητάω στο καφενείο
Και αν δεν τα κάνει θα του δείξω εγώ δεν θα τον ξαναψηφίσω θα ψηφίσω άλλον. Αλλά από την άλλη σιγά μη λυθούν τα προβλήματα, γιατί δεν λύθηκαν τόσα χρόνια; Έτσι θα είναι πάντα
πόσους τέτοιους παραδομένους ξέρουμε; Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Αντίθετα λοιπόν αποφάσισε να παλέψει και να ασχοληθεί με τα κοινά για να βοηθήσει πραγματικά το χωριό του
Και φυσικά όχι για να γίνει Κοινοτάρχης για να τον αποκαλούν στην πλατεία “Πρόεδρο” και να συνεχίζει να ανακατεύει την σούπα.
Άντε να κάνει και κανένα μνημείο για να έχει την υπογραφή του από κάτω. Πόσους τέτοιους Προέδρους ξέρουμε; Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Άλλα είχε στο μυαλό του Και ήταν συγκεκριμένα αυτά που είχε στο μυαλό του. Όταν ξεκίνησε λοιπόν, το τότε εγκαταλελειμμένο χωριό του είχε τα χάλια του, δεν είδε όμως χάος και συντέλεια του κόσμου, ούτε ξεκίνησε με αδιέξοδα ξεσπάσματα. Δεν πρότεινε π.χ. κατάληψη της νομαρχίας για να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματα τους.
Δεν πήγαν στον βουλευτή τους για να προωθήσουν τα “δίκια” τους. Δεν έκαναν επικοινωνιακά happenings και ακτιβισμούς. Δεν κατέβηκαν με τρακτέρ στην Αθήνα. Δεν έριξαν γιαούρτια και μπογιές στον Υπουργό. Δεν έχυσαν στην εθνική οδό τόνους γάλα για να “ευαισθητοποιηθεί” το κοινό της τηλεόρασης του κεντρικού δελτίου ειδήσεων. Δεν έφεραν τα κανάλια να “τραβήξουν” την ανέχεια τους
Με γκρίζα πλάνα ενός χωριού φάντασμα και την γριούλα στο μισογκρεμισμένο από την εγκατάλειψη σπίτι της, να την ρωτάει ο “δημοσιογράφος” το φοβερά πρωτότυπο και δημοσιογραφικά ευφυές
“πως αισθάνεται” μόνη της τον χειμώνα χωρίς θέρμανση και χωρίς τα παιδιά της και τα εγγόνια της
που μπορεί να βρίσκονται φυσικά στριμωγμένα σε ένα μικρό διαμέρισμα σε κάποια πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας, μέσα στο καυσαέριο εργαζόμενοι σκληρά για λίγα χρήματα
και πληρώνοντας ακριβά τα είδη πρώτης ανάγκης και φυσικά αν και κατάγονται από την κτηνοτροφική Ανάβρα, αγοράζουν για το παιδί τους παστεριωμένο γάλα από κάποιο super market στην Αθήνα.
Και όλα αυτά πολύ απλά γιατί δεν βάσισε την ανάπτυξή του χωριού του στο κράτος. Αντίθετα τόλμησε μια τοπική αναπτυξιακή προσπάθεια ώστε να υπάρξουν τοπικά έσοδα. Καταρχήν να υπάρξουν κοινοτικά έσοδα και ατομικά εισοδήματα και στην συνέχεια έκανε κοινωνική πολιτική. Είδε και ανέδειξε το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ανάβρας, την κτηνοτροφία, το περιβάλλον και το νερό.
Και σήκωσε τα μανίκια του και δούλεψε. Είχε έμπνευση, είχε σχέδιο, είχε προτάσεις. Ενέπνευσε εμπιστοσύνη και οι πολίτες τον ψήφισαν, τον ξαναψήφισαν και τον ξαναψηφίζουν. Έχουν τον ηγέτη που τους αξίζει !!! Να ένα ωραίο παράδειγμα του “εμείς”.
Μακάρι να αναδείξουμε από εμάς για μας και άλλους τέτοιους διαχειριστές των κοινών. Πρέπει να τον δείτε. Δεν αισθάνεται “κουρασμένος”,δεν “τα έχει φτύσει”. Είναι ένας έφηβος μεγάλης ηλικίας. Δεν είπε ποτέ ότι κάποιοι “του κλέβουν το μέλλον του”. Το μέλλον το δικό του και του τόπου του το όρισε ο ίδιος. Δεν βγάζει θυμό και οργή. Πρέπει να δείτε το βλέμμα του, το χαμόγελο του και φυσικά το πάθος του, την αισιοδοξία του και τον οραματισμό του. Πως μιλάει, απτά ορθολογικά, και κατανοητά χωρίς “ξύλινο” λόγο και φυσικά τι κάνει για όλα αυτά που λέει και αυτά που πιστεύει. Ο ίδιος δεν αποδέχεται τη δικαιολογία της έλλειψης πόρων και μεταξύ άλλων σημειώνει: Ο κάθε δήμαρχος ή κοινοτάρχης μπορεί να κάνει έργα, με κέφι και μεράκι, χωρίς κομματικές φιλοδοξίες, με σωστούς συνεργάτες και καλή γραμματειακή υποστήριξη. Κρίσιμο όμως σημείο για την ανάπτυξη του τόπου
Τον ρωτάνε για το μυστικό της επιτυχίας αποτέλεσε και το συνέδριο που πραγματοποιήσαμε. Σε αυτό συμμετείχαν καθηγητές και ειδικοί από διαφορετικούς χώρους, οι οποίοι διατύπωσαν προτάσεις για το μέλλον της Ανάβρας. Δεν ξεκινάει με το “Εγώ”, δεν λέει “δοξάστε με σας έσωσα”, δεν αναφέρεται στα προσωπικά “χαρακτηριστικά” του. Και εκείνος χωρίς προεδρική αλαζονεία και ύφος “πετυχημένου” πολύ απλά αναφέρεται στους τρόπους που φυσικά ο καθένας μπορεί να κάνει το ίδιο
και βέβαια δεν είναι μυστικοί, δεν τους κρύβει τους προβάλλει και τους αναλύει ούτε μαγικές συνταγές είναι αλλά από την άλλη ούτε και μπούσουλες και τυφλοσούρτες να κάνεις ένα απλό “copy paste”. Χρειάζονται αναλυτικές και συνθετικές δημιουργικές ικανότητες.
Μακάρι να είχαμε και άλλους τέτοιους οραματιστές δημιουργούς. Αλλά από εμάς εξαρτάται.
Μακάρι να γεμίσουμε περίεργα “γαλατικά χωριά” και να είναι τόσα πολλά που να μη τα αποκαλούμε πλέον “περίεργα”.
Προκαταβολικά συγνώμη για το “σεντόνι”, αλλά όπως ξέρετε δεν σας ενοχλώ συχνά !!!
Ανάβρα Μαγνησίας. Ένα περίεργο “γαλατικό χωριό”
Αν διαβάσετε με προσοχή όλα αυτά που ακολουθούν και μέχρι το τέλος. Θα δείτε ότι είναι σαν να βγαίνουν από comics επιστημονικής φαντασίας. Το “θαύμα” της Πράσινης Ανάπτυξης. Η μεγάλη ανατροπή του μειονεκτήματος σε πλεονέκτημα. Τρόπος & Τόπος να ζεις.
Και φυσικά όταν λέμε “θαύμα” δεν το εννοούμε θρησκευτικά ή μεταφυσικά. Το “θαύμα” ήταν προϊόν αποτέλεσμα ανθρώπινης σκληρής δουλειάς. Η μεγάλη ανατροπή μπορεί να έλθει και από ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό 700 κατοίκων. Η μάχη με την μιζέρια, την θλίψη και την ηττοπάθεια έχει αποτελέσματα. Και όλα ξεκίνησαν από λίγους πολύ λίγους. Φυσικά και δεν περίμεναν να λυθούν τα προβλήματα από “άλλους” ποιους “άλλους”; Η πρωτοβουλία ήταν δική τους και η σκληρή προσπάθεια πάλι δική τους. Αλλά ταυτόχρονα όμως και σιγά – σιγά ενεργοποίησαν και “άλλους” πολλούς “άλλους”. Το μεγαλύτερο στοίχημα ήταν η αλλαγή νοοτροπίας.
Ναι στην αρχή υπήρχαν αντιρρήσεις. Υπήρχαν βαρίδια και στερεότυπα. Αδράνεια, “ωχ αδελφισμός”, απάθεια, ηττοπάθεια, κλπ όπως πάντα και παντού. Αλλά η προσπάθεια κάποιων λίγων, ναι λίγων, πολύ λίγων στην αρχή αλλά στην συνέχεια περισσότερων, πολύ περισσότερων ήταν συστηματική, μεγάλη, δύσκολη και επίπονη. Δεν έβαλαν ρομαντικούς, άπιαστους στόχους – χίμαιρες. Ιδανική συνταγή για απογοήτευση και πισωγυρίσματα. Είχαν όμως φιλόδοξο όραμα και Αντικειμενικό Σκοπό. Και προχώρησαν με μικρούς, απτούς, ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους. Και σιγά - σιγά είχαν αποτελέσματα, τα πρώτα τους αποτελέσματα. Και φυσικά τελικά πείστηκαν όλοι. Βέβαια η προσπάθεια κράτησε συνολικά πάνω από 15 χρόνια. Δεν έγινε “εδώ και τώρα”. Και φυσικά συνεχίζεται και θα συνεχίζεται. Εξάλλου έχουν πολλά, πάρα πολλά ακόμα να κάνουν. Αλλά το σημαντικότερο: Το κλίμα άλλαξε. Οι άνθρωποι εκεί είναι πλέον αισιόδοξοι, πιστεύουν στις δυνατότητες τους και αγωνίζονται ειρηνικά και δημιουργικά με υπομονή και επιμονή. Με αγάπη, με κέφι και μεράκι. Και φυσικά κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης
φιλικό προς το περιβάλλον και το φυσικό τοπίο. Και ναι είναι στην Ελλάδα !!! Δεν είναι στην Ελβετία ή σε κάποια Σκανδιναβική χώρα.
Η επιστροφή στις ρίζες μπορεί να είναι και φυγή προς τα εμπρός μπορεί να έχει σύγχρονο μοντέλο επιστροφής στην αυριανή περιφέρεια και να μην είναι “γραφικό πισωγύρισμα” δηλαδή μπορεί να προσφέρει σύγχρονες υποδομές και ανέσεις, χωρίς ελλείψεις αλλά κυρίως με σεβασμό και προστασία στο περιβάλλον και στο φυσικό τοπίο. Ήταν μια μειονεκτική και απομακρυσμένη περιοχή κτυπημένη από την εγκατάλειψη και την αστυφιλία (όπως εξάλλου όλη η ελληνική περιφέρεια).
Οι νέοι έφευγαν και οι ταλαιπωρημένοι ηλικιωμένοι λιγόστευαν. Γελάδια, χοίροι και πρόβατα κυκλοφορούσαν χύμα μέσα στο χωριό και γύρω από αυτό τρεφόμενα με ότι έβρισκαν. Το μικρό χωριό ήταν χωρίς υποδομές, χωρίς οδοποιία, ούτε καν ύδρευση. Το χειμώνα λάσπη το καλοκαίρι σκόνη
Ο πληθυσμός αιμορραγούσε από την αστυφιλία. Εγκατάλειψη, ανέχεια και μιζέρια. Και φυσικά δεν κατάφεραν απλά να σταθούν στα πόδια τους. Αλλά έκαναν το μεγάλο άλμα. Έκαναν το “θαύμα” τους Έσπασαν την μιζέρια και την απομόνωση. Ενδεικτικά μόνο να πούμε ότι είναι τόσο απομονωμένο αυτό το μικρό χωριό τόσο μακριά δηλαδή από άλλους οικισμούς – Δήμους που εξαιρέθηκε από τον “Καποδιστριακό” νόμο περί συγχωνεύσεων Δήμων και Κοινοτήτων γιατί συγκέντρωνε τις προϋπόθεσες διατήρησης αυτόνομης Κοινότητας. Και πραγματικά τι πιο ωραίο παράδειγμα ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Σήμερα λοιπόν: Υψηλή ποιότητα ζωής. Αιολικό πάρκο με 20 ανεμογεννήτριες. Που όχι μόνο τροφοδοτεί τις ενεργειακές ανάγκες αλλά και πουλάνε στην ΔΕΗ το περίσσευμα. Σχεδιασμός για εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με κεντρικό λέβητα στο πάνω μέρος του χωριού Και από εκεί με υπόγειους αγωγούς θα προσφέρει ζεστό νερό και θέρμανση σε όλους τους κατοίκους. Ο λέβητας θα λειτουργεί με καύση βιομάζας (κοπριές ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο, κλπ). Σύντομα και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Φυσικά όπως πρέπει να είναι τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια Δηλαδή μικρής κλίμακας και φιλικό στο περιβάλλον. Μια απόλυτα συντονισμένη προσπάθεια απεξάρτησης και απομάκρυνσης από το πετρέλαιο, τον λιθάνθρακα και φυσικά την πυρηνική ενέργεια !!!(που κάποιοι την ξαναθυμήθηκαν πρόσφατα). Ζωντανό περιβαλλοντικό πολιτιστικό πάρκο. Προστατευμένη παραδεισένια έκταση 240 στρεμμάτων με τοπική φυσική βλάστηση, με αιωνόβια πλατάνια και άλλα τοπικά δένδρα, με πηγές, ποταμό, καθαρά και γάργαρα ορμητικά νερά, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση, νεροτριβές, μαντάνια και νερόμυλους, κατασκευές για την επεξεργασία και τον καθαρισμό υφασμάτων με τη βοήθεια του νερού. Με λαγούς και ελάφια στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε ζωολογικό κήπο !!! Να ξεπετάγονται μέσα από ξέφωτα και να τρέχουν ελεύθερα και φυσικά μακριά από κυνηγούς.
Άνθρωπος και περιβάλλον συμβιώνουν φυσικά και αρμονικά. Τρεις υπερσύγχρονες πρότυπες βιολογικές κτηνοτροφικές μονάδες - πάρκα. Πρότυπο βιολογικό σφαγείο, το μόνο δημόσιο στην Ελλάδα (ναι δημόσιο, για την ακρίβεια δημοτικό). Και το μόνο πιστοποιημένο από την ΔΗΩ
(Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Γεωργικών & Κτηνοτροφικών Προϊόντων www.dionet.gr). Σχεδιασμός για δημιουργία πιστοποιημένου τυποποιητήριου για τα προϊόντα του χωριού.
Τα βιολογικά ποιοτικά προϊόντα τους είναι ανάρπαστα. Και φυσικά δεν κλείνουν τους εθνικούς δρόμους γιατί δεν επιδοτούνται τα προϊόντα τους “Όλα τα κυλά όλα τα λεφτά” τι ωραίο αγωνιστικό δίκαιο αίτημα !!! των αγροτών που κλείνουν δρόμους και ξεχειλίζουν από αγανάκτηση για το κράτος το οποίο κράτος με τη σειρά του συνήθως υποκύπτει και τους μοιράζει λεφτά. Σε αυτό το χωριό παράγουν βιολογικά ποιοτικά προϊόντα και τα πουλάνε όλα Ναι έχουν καταλάβει μόνοι τους τι και πως πρέπει να παράγουν, που και πως πρέπει να πουλάνε. Κοινωνική μέριμνα και συνοχή. Σύγχρονες ανέσεις και μέσα για τους νέους οι οποίοι πλέον είναι ικανοποιημένοι και δεν φεύγουν, φροντίδα και ασφάλεια για τους ηλικιωμένους, “Βοήθεια στο σπίτι”. Γηροκομείο 20 κλινών και ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό με άριστες υποδομές και προδιαγραφές δωρεάν στέγαση (ξενώνες - διαμερίσματα) για τους δασκάλους και τους γιατρούς. Αγροτικό ιατρείο και σχολεία πάντοτε στελεχωμένα “Ελάτε σε μας” λένε στους γιατρούς και στους δασκάλους και εκείνοι επιδιώκουν να διοριστούν εκεί.
Επίσης από τα δημοτικά έσοδα (που είναι πλέον αρκετά), η Κοινότητα για να ενισχύσει τους άστεγους δημότες προσφέρει οικόπεδα στο 1/4 της αντικειμενικής τους αξίας και μάλιστα με αποπληρωμή σε δόσεις !!!
Υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα, εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ το ποσοστό ανεργίας στο απόλυτο μηδέν !!! ναι είναι αλήθεια !!!ο κόσμος φεύγει από τις πόλεις και έρχεται στο χωριό ο πληθυσμός με σημερινό μέσο όρο ηλικίας τα 40 διπλασιάστηκε τα τελευταία 15 χρόνια.
Η Κοινότητα έχει δημιουργήσει: Οδοποιία, Σύστημα ύδρευσης (ναι δεν υπήρχε), Γυμναστήριο με τελευταίας τεχνολογίας όργανα, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, μουσείο και προχωρούν άμεσα για πισίνα.
Αλλά έχουν κάνει και παρκινγκ !!! ναι παρκινγκ για αυτοκίνητα !!! όχι μια αλάνα ή ένα χωράφι αλλά ένα στεγασμένο κλειστό διώροφο (!!!) σύγχρονο παρκινγκ 60 θέσεων. Και δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο παρκινγκ με την συγκεκριμένη χωρητικότητα. Αναφέρομαι στην ιδέα του παρκινγκ
Ναι ένα παρκινγκ ενταγμένο σε ένα πράσινο μοντέλο ανάπτυξης Ναι ένα χωριό με παρκινγκ !!!
Απίστευτο και όμως αληθινό. Πόσο μπροστά είναι αυτοί οι άνθρωποι !!! Ναι ένα απλό μικρό χωριό και όχι η Αράχοβα. Δεν εθελοτυφλούν, δεν είπαν τι το θέλουμε το παρκινγκ αφού δεν είμαστε στην Αθήνα
Και έχουμε όσο χώρο θέλουμε να παρατάμε όπου θέλουμε και άναρχα τα αυτοκίνητα μας (τυπική σημερινή επαρχία), τα δικά μας και των επισκεπτών.
Γιατί φυσικά δέχονται πολλούς επισκέπτες που έρχονται από μακριά για να δουν και κάποιοι να μελετήσουν από κοντά αυτό το “περίεργο” μοντέλο πράσινης ανάπτυξης και να χαρούν το περιβάλλον και το φυσικό τοπίο και φυσικά να δοκιμάσουν τα ντόπια ποιοτικά τους προϊόντα ναι μιλάμε για τουρισμό που τους κάνει ακόμα πιο γνωστούς και φυσικά ενισχύει και την τοπική τους οικονομία
Ποιος θα μίλαγε για τουρισμό στην ορεινή και αποκομμένη Ανάβρα πριν 15 χρόνια; Χωρίς χιονοδρομικό κέντρο και άλλους συνήθεις πόλους έλξης. Φυσικά δεν αναφέρομαι στους συνειδητοποιημένους μοναχικούς εξερευνητές της απομακρυσμένης υπαίθρου που δεν ψάχνουν για μαζικούς πόλους έλξης, αυτοί πιθανώς να επισκέπτονταν και πριν αυτό το χωριό όπως και τα χιλιάδες άλλα μακρινά και αποκομμένα χωριά, αναφέρομαι στον πολύ κόσμο.
Από την άλλη βέβαια και με δεδομένο τον σεβασμό τους στο περιβάλλον (με έργα και όχι στα λόγια)
δεν είπαν όμως ας καταργήσουμε τα αυτοκίνητα και ας επιστρέψουμε στα γαϊδουράκια. Γιατί ξέρουν ότι πρέπει να διαχειριστούν όσο γίνεται καλλίτερα. Τα προβλήματα των αυτοκινήτων Όπως το παρκινγκ, μακάρι σύντομα να έχουν και ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα για να μην ρυπαίνουν με τα καυσαέρια τους. Ούτως η άλλως από ενέργεια, καθαρή πράσινη ανανεώσιμη ενέργεια (για να τα φορτίζουν) έχουν αρκετή και θα έχουν ακόμα περισσότερη στο άμεσο μέλλον. Αλλά θέλουν να διατηρήσουν και τα πλεονεκτήματα που τους προσφέρουν τα αυτοκίνητα, π.χ. να μην αισθάνονται αποκομμένοι, αλλά σαν κοσμοπολίτες (πολίτες του κόσμου) που είναι να μπορούν να κινούνται με άνεση και ασφάλεια και να πηγαίνουν στην Λαμία, στον Βόλο και όπου αλλού θέλουν και όποτε θέλουν για δουλειές και διασκέδαση (θέατρο, συναυλίες, μουσεία, εκδρομές, βόλτες, κλπ). Ναι ένα πρώην αποκομμένο χωριό λίγων ηλικιωμένων πλέον κατοικείται από σύγχρονους κοσμοπολίτες που ταξιδεύουν παντού και εύκολα.
Ναι κάθε χρόνο και για κάποιες ημέρες το χωριό αποκλείεται από τα χιόνια. Εξάλλου είναι ορεινό χωριό όμως οι κάτοικοι δεν βγαίνουν στα κανάλια να μεμψιμοιρήσουν ότι δεν υπάρχει κράτος
στεγάζουν τα κτηνοτροφικά τους πάρκα, ναι τα στεγάζουν !!! έχουν δικά τους εκχιονιστικά μηχανήματα. Ξέρουν ότι θα χιονίσει (δεν ξαφνιάζονται !!!). Ζουν με αυτό και είναι οργανωμένοι και προετοιμασμένοι για αυτό. Εκμεταλλεύονται όλους τους διαθέσιμους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους καθώς και μέσα που μπορούν να βρουν (πως θα τα έκαναν εξάλλου όλα αυτά) “ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη”.
Είπαμε ότι ήταν αποκομμένοι. Σήμερα όμως δεν είναι, έχουν εξωστρέφεια. Αλωνίζουν την Ελλάδα και το εξωτερικό. Παίρνουν πρωτοβουλίες για αλληλουποστηριζόμενες ενέργειες και στοχευμένες δράσεις, προσανατολισμένες στον αντικειμενικό τους σκοπό. Ενεργοποιούν και συνεργάζονται με επιστήμονες και επαγγελματίες. Εκδηλώνουν επιστημονικά και τεχνολογικά συνέδρια. Ναι αυτό το μικρό χωριό. Προβάλλονται στα ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεόραση, internet, κλπ). Ναι είπαμε έχουν εξωστρέφεια επικοινωνούν και προβάλλονται δεν ομφαλοσκοπούν. Συνεργάζονται με καθηγητές και εντάσσονται σε ερευνητικά ακαδημαϊκά προγράμματα. Και φυσικά αντλούν τα διαθέσιμα κονδύλια
από την Ευρωπαϊκή Ένωση (που συνήθως παραμένουν αδιάθετα από άλλους). Άριστη και πλήρης εκμετάλλευση αυτών των ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία διατέθηκαν ορθολογικά σε έργα υποδομής (όπως θα έπρεπε δηλαδή !!!). Ουσιαστικά δηλαδή τι έκαναν; Το αυτονόητο, αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η κοινή λογική: Πάρτε λεφτά να αναβαθμίσετε τον τόπο σας (μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης). Και το έκαναν και μάλιστα άριστα και υποδειγματικά και όχι διασπαθίζοντας τα ευρωπαϊκά κονδύλια με την βοήθεια των “γνωστών αγνώστων” (όποιος ξέρει από ευρωπαϊκά προγράμματα καταλαβαίνει τι εννοώ) σε χάρτινες και virtual “επενδυτικές προτάσεις”.
Άφησα επίτηδες τελευταίο τον πρωτεργάτη της επιτυχίας, τον επί 16 χρόνια άξιο κοινοτάρχη Δημήτρη Τσουκαλά. Όλα ξεκίνησαν όταν συνταξιούχος πλέον επέστρεψε από την Αθήνα όπου έμενε μόνιμα.
Δεν είπε λοιπόν ωραία τώρα που τελείωσα την σταδιοδρομία μου και μετά από τόσα χρόνια δουλειάς ας γυρίσω στο χωριό μου να αράξω και εγώ λίγο να ξεκουραστώ και να περνάω άνετα τώρα που έχω χρόνο θα παίρνω την σύνταξη μου, θα πίνω τον καφέ μου στο καφενείο και θα συζητάω επί παντός του επιστητού, θα διαβάζω τα βιβλία μου και θα κάνω βόλτες στην ωραία εξοχή κάτω από τα πλατάνια και δίπλα στο ποτάμι. Και τα προβλήματα του χωριού; Ε εγώ θα τα λύσω; Ας τα λύσουν οι νεότεροι. Εμείς ότι ήταν να κάνουμε στη ζωή μας το κάναμε. Κουραστήκαμε πια δεν αντέχουμε, τόπο στους νέους. Αυτοί ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Τι ωραίο και βολικό άλλοθι που πολλές φορές, δικαιολογεί την απραξία και απάθεια των μεγαλυτέρων, όχι πάντα βέβαια υπάρχουν πολλές φορές που πρέπει να δίνεις στον νέο ευκαιρίες για ηγεσία αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο και ανεξάρτητο θέμα και δεν είναι της παρούσης.
Αλλά βέβαια οι νέοι όσοι είχαν μείνει δηλαδή, έφευγαν και αυτοί, αλλά τι να κάνουμε τώρα έτσι είναι τα πράγματα. Εξάλλου υπάρχει το κράτος που είναι υπεύθυνο για όλα. Την επόμενη φορά που θα δω τον βουλευτή θα του πω μερικές ιδέες που έχω για τον τόπο ναι αυτές που συζητάω στο καφενείο
Και αν δεν τα κάνει θα του δείξω εγώ δεν θα τον ξαναψηφίσω θα ψηφίσω άλλον. Αλλά από την άλλη σιγά μη λυθούν τα προβλήματα, γιατί δεν λύθηκαν τόσα χρόνια; Έτσι θα είναι πάντα
πόσους τέτοιους παραδομένους ξέρουμε; Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Αντίθετα λοιπόν αποφάσισε να παλέψει και να ασχοληθεί με τα κοινά για να βοηθήσει πραγματικά το χωριό του
Και φυσικά όχι για να γίνει Κοινοτάρχης για να τον αποκαλούν στην πλατεία “Πρόεδρο” και να συνεχίζει να ανακατεύει την σούπα.
Άντε να κάνει και κανένα μνημείο για να έχει την υπογραφή του από κάτω. Πόσους τέτοιους Προέδρους ξέρουμε; Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Άλλα είχε στο μυαλό του Και ήταν συγκεκριμένα αυτά που είχε στο μυαλό του. Όταν ξεκίνησε λοιπόν, το τότε εγκαταλελειμμένο χωριό του είχε τα χάλια του, δεν είδε όμως χάος και συντέλεια του κόσμου, ούτε ξεκίνησε με αδιέξοδα ξεσπάσματα. Δεν πρότεινε π.χ. κατάληψη της νομαρχίας για να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματα τους.
Δεν πήγαν στον βουλευτή τους για να προωθήσουν τα “δίκια” τους. Δεν έκαναν επικοινωνιακά happenings και ακτιβισμούς. Δεν κατέβηκαν με τρακτέρ στην Αθήνα. Δεν έριξαν γιαούρτια και μπογιές στον Υπουργό. Δεν έχυσαν στην εθνική οδό τόνους γάλα για να “ευαισθητοποιηθεί” το κοινό της τηλεόρασης του κεντρικού δελτίου ειδήσεων. Δεν έφεραν τα κανάλια να “τραβήξουν” την ανέχεια τους
Με γκρίζα πλάνα ενός χωριού φάντασμα και την γριούλα στο μισογκρεμισμένο από την εγκατάλειψη σπίτι της, να την ρωτάει ο “δημοσιογράφος” το φοβερά πρωτότυπο και δημοσιογραφικά ευφυές
“πως αισθάνεται” μόνη της τον χειμώνα χωρίς θέρμανση και χωρίς τα παιδιά της και τα εγγόνια της
που μπορεί να βρίσκονται φυσικά στριμωγμένα σε ένα μικρό διαμέρισμα σε κάποια πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας, μέσα στο καυσαέριο εργαζόμενοι σκληρά για λίγα χρήματα
και πληρώνοντας ακριβά τα είδη πρώτης ανάγκης και φυσικά αν και κατάγονται από την κτηνοτροφική Ανάβρα, αγοράζουν για το παιδί τους παστεριωμένο γάλα από κάποιο super market στην Αθήνα.
Και όλα αυτά πολύ απλά γιατί δεν βάσισε την ανάπτυξή του χωριού του στο κράτος. Αντίθετα τόλμησε μια τοπική αναπτυξιακή προσπάθεια ώστε να υπάρξουν τοπικά έσοδα. Καταρχήν να υπάρξουν κοινοτικά έσοδα και ατομικά εισοδήματα και στην συνέχεια έκανε κοινωνική πολιτική. Είδε και ανέδειξε το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ανάβρας, την κτηνοτροφία, το περιβάλλον και το νερό.
Και σήκωσε τα μανίκια του και δούλεψε. Είχε έμπνευση, είχε σχέδιο, είχε προτάσεις. Ενέπνευσε εμπιστοσύνη και οι πολίτες τον ψήφισαν, τον ξαναψήφισαν και τον ξαναψηφίζουν. Έχουν τον ηγέτη που τους αξίζει !!! Να ένα ωραίο παράδειγμα του “εμείς”.
Μακάρι να αναδείξουμε από εμάς για μας και άλλους τέτοιους διαχειριστές των κοινών. Πρέπει να τον δείτε. Δεν αισθάνεται “κουρασμένος”,δεν “τα έχει φτύσει”. Είναι ένας έφηβος μεγάλης ηλικίας. Δεν είπε ποτέ ότι κάποιοι “του κλέβουν το μέλλον του”. Το μέλλον το δικό του και του τόπου του το όρισε ο ίδιος. Δεν βγάζει θυμό και οργή. Πρέπει να δείτε το βλέμμα του, το χαμόγελο του και φυσικά το πάθος του, την αισιοδοξία του και τον οραματισμό του. Πως μιλάει, απτά ορθολογικά, και κατανοητά χωρίς “ξύλινο” λόγο και φυσικά τι κάνει για όλα αυτά που λέει και αυτά που πιστεύει. Ο ίδιος δεν αποδέχεται τη δικαιολογία της έλλειψης πόρων και μεταξύ άλλων σημειώνει: Ο κάθε δήμαρχος ή κοινοτάρχης μπορεί να κάνει έργα, με κέφι και μεράκι, χωρίς κομματικές φιλοδοξίες, με σωστούς συνεργάτες και καλή γραμματειακή υποστήριξη. Κρίσιμο όμως σημείο για την ανάπτυξη του τόπου
Τον ρωτάνε για το μυστικό της επιτυχίας αποτέλεσε και το συνέδριο που πραγματοποιήσαμε. Σε αυτό συμμετείχαν καθηγητές και ειδικοί από διαφορετικούς χώρους, οι οποίοι διατύπωσαν προτάσεις για το μέλλον της Ανάβρας. Δεν ξεκινάει με το “Εγώ”, δεν λέει “δοξάστε με σας έσωσα”, δεν αναφέρεται στα προσωπικά “χαρακτηριστικά” του. Και εκείνος χωρίς προεδρική αλαζονεία και ύφος “πετυχημένου” πολύ απλά αναφέρεται στους τρόπους που φυσικά ο καθένας μπορεί να κάνει το ίδιο
και βέβαια δεν είναι μυστικοί, δεν τους κρύβει τους προβάλλει και τους αναλύει ούτε μαγικές συνταγές είναι αλλά από την άλλη ούτε και μπούσουλες και τυφλοσούρτες να κάνεις ένα απλό “copy paste”. Χρειάζονται αναλυτικές και συνθετικές δημιουργικές ικανότητες.
Μακάρι να είχαμε και άλλους τέτοιους οραματιστές δημιουργούς. Αλλά από εμάς εξαρτάται.
Μακάρι να γεμίσουμε περίεργα “γαλατικά χωριά” και να είναι τόσα πολλά που να μη τα αποκαλούμε πλέον “περίεργα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου