Τι σημαίνει το εδάφιο… «και ουκ εγίνωσκεν αυτήν εως ου έτεκεν τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον»;

Οι προτεστάντες, στην πλειοψηφία τους, κατανοούν το παραπάνω αγιογραφικό χωρίο ως να λέει ότι ‘’η Μαρία αφού γέννησε τον Ιησού Χριστό , μετά είχε σχέσεις με τον Ιωσήφ, και επομένως δεν είχε το χαρακτηριστικό της ‘’Αειπαρθενίας’’.Κατά πόσο ισχύει αυτός ο ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΣ ισχυρισμός των αιρετικών; Πώς το πίστευε η αρχαία εκκλησία, και κυρίως πως ερμήνευε το παραπάνω χωρίο; Παρακάτω θα αναφέρουμε από το Υπόμνημα του Τρεμπέλα "Εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον", από την Εκκλησιαστική ιστορία του Στεφανίδη, και από το Πηδάλιο του Αγίου Νικόδημου.

Το χωρίο έχει ως εξής…. «και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν». (Ματθαίος, α 25) Δηλαδή… «και δεν είχε καμμίαν σχέσιν μαζί της μέχρις ότου εγέννησε τον υιόν της τον πρωτότοκον και ωνόμασεν Ιησούν» ( Μετάφραση τεσσάρων καθηγητών). Ο Τρεμπέλας, αναφέρει στο Υπόμνημά του στην σελίδα 39, σχολιάζοντας το‘’ εως ου’’ ……  ‘’Δεν έπεται εκ του «εως ου», ότι έγνω αυτήν μετά ταύτα. Αυτός ο Loisy(θεολόγος και καθηγητής, σημ. δική μου) ωμολόγησεν ότι «η σημείωσις αύτη…δεν περιέχει θετικήν άρνησιν της μετέπειτα παρθενίας της Μαρίας, διότι η προσοχή του συγγραφέως της είναι στραμμένη ολόκληρος προς την γέννηση του Ιησού»

( Lagrange M J). 

Και συνεχίζει ο Τρεμπέλας παραθέτωντας τα εξής…. «Το ‘’έως’’ ενταύτα τέθεικεν, ουχ ινα υποπτεύσης, ότι μετά ταύτα έγνω αυτήν, αλλά…περί μόνου του μέχρι της αυτού γεννήσεως επληροφόρησε χρόνου, το δε μετά ταύτα, σοι κατέλιπε συλλογίζεσθαι (Ζιγαβηνός). Δηλαδή, το ‘’εως’’ δεν σημαίνει ότι αργότερα είχε σχέσεις με τον Ιωσήφ. Συνεχίζοντας, αναφέρει ο Τρεμπέλας… «Ινα μάθης, ότι προ των ωδίνων πάντως ανέπαφος ην η Παρθένος. Τίνος ουν ένεκεν φυσί το εως τέθεικεν; Ότι έθος τη Γραφή τούτο πολλάκις ποιείν και την ρήσιν μη επι διωρισμένων τιθέναι χρόνων. Και γαρ και επι της Κιβωτού φησίν Ουχ επέστρεψεν ο κόραξ εως ου εξηράνθη η γη, καίτοι γε ουδε μετα ταύτα επέστρεψεν. Και περί του Θεού δε διαλεγόμενη, φησίν Από του αιώνος και εως του αιώνος συ ει ουχ όρους τιθείσα ενταύτα (Χρυσόστομος). Δηλαδή, μας εξηγεί ο Χρυσόστομος, το ‘’εως ου’’ το συναντάμε σε πολλά σημεία της Αγίας Γραφής, χωρίς το εδάφιο να προσδιορίζει τον χρόνο. Το κοράκι που έστειλε ο Νώε μετά τον κατακλυσμό δεν επέστρεψε μέχρι που έφυγαν τα νερά, δηλαδή δεν σημαίνει ότι μετά επέστρεψε. Ή οταν αναφέρεται ότι ο θεός είναι από του αιώνος έως του αιώνος, δεν σημαίνει ότι μετά δεν είναι (δεν υπάρχει). Ομοίως, και αυτό που αναφέρει ο Ματθαίος για την Μαρία, δεν εννοεί ότι μετά είχε σχέσεις με τον Ιωσήφ. Σε αυτό το σημείο να πω ότι ο γάμος και η οικογένεια είναι ευλογία από τον θεό. Αλλά στην περίπτωση μας, σημασία έχει η πίστη της αρχαίας εκκλησίας σχετικά με την Παρθένο Μαρία. 

Άλλο παράδειγμα που μπορούμε να πούμε σχετικά με την χρήση και την έννοια του ‘’εως ου’’ ή ‘’μέχρι’’ είναι το εδάφιο στο 28 κεφάλαιο του Ματθαίου.. «Και θα είμαι μαζί σας μέχρι την συντέλεια του αιώνα». Δηλαδή μετά δεν θα είναι; Όχι βέβαια!! Ομοίως και στην περίπτωσή μας, το εδάφιο του Ματθαίου δεν σημαίνει ότι η Μαρία μετά την γέννηση του Ιησού είχε σχέσεις με τον Ιωσήφ!!

Ο Τρεμπέλας, αναφέρει στο Υπόμνημά του στην σελίδα 40, σχολιάζοντας την φράση ‘’τον πρωτοτοκον’’….. 

‘’Παραλείπεται υπό πολλών και αυθεντικών κωδίκων. Αι λέξεις «αυτής τον πρωτότοκον» φαίνεται να εισήχθησαν εις τον Ματθαίον από το παράλληλο χωρίο του Λουκά». «Πρωτότοκον δε λέγει νυν ου τον πρώτον εν αδελφοίς, αλλά τον και πρώτον και μόνον. Εστί γαρ τι και τοιούτον είδος εν ταις σημασίαις του πρωτοτόκου. Και γαρ πρώτον εστίν, οτε τον μόνον η Γραφή καλεί «ως το Εγώ ειμί Θεός πρώτος και μετ΄ εμέ ουκ εστίν έτερος» (Ζιγαβηνός). ‘’Δεν είναι ούτος ο υιός του τέκτονος; η μήτηρ αυτού δεν λέγεται Μαριάμ, και οι αδελφοί αυτού Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας και αι αδελφαί αυτού δεν είναι πάσαι παρ' ημίν;’’ (Ματθαίος ιγ 55-56).

Η λέξη αδελφός σημαίνει και τον μακρινότερο συγγενή στην Αγία Γραφή. Πχ. Ο Αβραάμ αποκαλεί τον Λώτ ‘’αδελφό’’ του ( Γέννεση ιγ8), ενώ ηταν θείος του Λώτ. Στην εκκλησιαστική Ιστορία του Στεφανίδη, έκδοση 6^η στην σελίδα 47, υποσημείωση 6, μεταξύ των άλλων διαβάζουμε…. «Περί των αδελφών του Ιησού Χριστού διετυπώθησαν τρείς γνώμαι. α) Ήσαν πραγματικοί αδελφοί του Ιησού εκ της μητρός αυτών μετά του Ιωσήφ. Τούτο εδέχθη ο Τατιανός (‘’Δια τεσσάρων’’, γραφέν κατά το τελευταίον τέταρτον της 2ας εκ]ρίδος, ο Ηγήσιππος γράψας την ίδια εποχήν, δέχεται και αδελφούς και εξαδέλφους του Ιησού, και ο Τερτυλλιανός». Από τους προαναφερόμενους, ο Τατιανός και ο Τερτυλλιανός είχαν προσχωρήσει σε αιρέσεις (ο Τατιανός στους Γνωστικούς, και ο Τερτυλλιανός στους Μοντανιστές). Λίγο παρακάτω, αναφέρεται η πληροφορία που διασώζει ο Ωριγένης…. «Τους αδελφούς Ιησού φασί τινές, εκ παραδόσεως ορμώμενοι του κατά Πέτρου ευαγγελίου ή της βίβλου Ιακώβου, υιούς Ιωσήφ εκ προτέρας γυναικός συνωκηκυίας αυτώ προ της Μαρίας» (Υπόμνημα Εις Ματθαίον, 10, 17 γραφέν κατά το 244)….». 

Τα απόκρυφα ευαγγέλια διασώζουν την πληροφορία ότι είναι παιδιά του Ιωσήφ. Τα απόκρυφα ευαγγέλια, δεν έχουν το κύρος των τεσσάρων ευαγγελίων, αλλά διασώζουν σε αυτά πληροφορίες που δεν αναλύονται εκτενώς στα τέσσερα ευαγγέλια. Να τονίσουμε σε αυτό το σημείο ότι άλλο είναι ‘’απόκρυφα ευαγγέλια’’ και άλλο ‘’γνωστικά ευαγγέλια’’ που ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟΔΕΚΤΑ από την αρχαία εκκλησία.

«Το αειπάρθενον της θεοτόκου απαντά εις το λεγόμενον Πρωτευαγγέλιον του Ιακώβου, του οποίου ο πυρήν ανάγεται εις την 2αν εκ]ρίδα….το αειπάρθενον της Θεοτόκου επικράτησε την 4^ην εκ]ρίδα (Επιφάνιος, Κατά Αιρέσεων, 78, ‘’αντιδικομαριαμίται , εκ K. Holl ,τόμος 3, σελ 452).

(Περισσότερα στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Στεφανίδη, σελ 47).

Ο άγιος Νικόδημος, στο Πηδάλιο σελ 169, αναφέρει σχετικά…. «Οτε Βασίλειος εν τω λόγω τω εις την Χριστού γέννησιν λέγει, δια το μη καταδέχεσθαι των φιλοχρίστων την ακοήν, ότι ποτέ επαύσατο είναι Παρθένος η Θεοτόκος…Παρθένον δε αυτήν ανεκήρυξε η αγία και οικουμενική έκτη Σύνοδος προ τόκου, και εν τόκω, και μετά τόκον, ταύτην ειπείν αειπάρθενον · περί εις λέγει ο άγιος Επιφάνιος ‘’ τις ποτε Μαρίαν ειπών, και διερωτηθείς, ουχί την Παρθένον προσέθετο; Και ο Ιερώνυμος (διαλόγω β κατά Πελαγίου),μόνος, φησί, ο Χριστός τας κεκλεισμένας πύλας της παρθενικής μήτρας ηνέωξε, αι και εξής κεκλεισμέναι διέμειναν…Αειπάρθενον ταύτην κηρύττει και ο πρώτος κανών της εν Τρούλλω οικουμενικής εκτης Συνόδου».