Ένας αλλόθρησκος αποφάσισε να γίνει χριστιανός και θέλησε να εξετάσει τις εκδοχές του Χριστιανισμού για να διαλέξει. Βρίσκει λοιπόν έναν ορθόδοξο, έναν προτεστάντη κι έναν παπικό. Τους λέει τις προθέσεις του κι εκείνοι συμφωνούν να τον «ξεναγήσουν» στις εκκλησίες τους.
Πηγαίνει ο αλλόθρησκος με τον προτεστάντη μια Κυριακή, μπαίνει στο ναό και βλέπει τους ανθρώπους ταχτοποιημένους με τα καλά τους ρούχα, ο καθένας στο κάθισμά του, μπροστά από τον κάθε πιστό μια Καινή Διαθήκη, χορωδία να λέει τους ύμνους αρμονικά, τα πάντα να λάμπουν από καθαριότητα και μετά το τέλος όλοι του φέρθηκαν ευγενικά με πολύ καλούς τρόπους.
Την επομένη Κυριακή συνεννοήθηκε με τον παπικό να πάει στο δικό του ναό. Μπαίνει μέσα, πλένει τα χέρια, ρίχνει το κέρμα ν’ ανάψει το λαμπάκι αντί για κερί και κάθεται. Ούτε εκεί όρθιοι, όλοι στα καθίσματά τους με τάξη και αρμονία. Άκουσε και την εγκύκλιο του Πάπα, είδε και τις φωτογραφίες του που δέσποζαν ακόμα και εντός του ναού. Πέρασε η ώρα, τέλειωσε η λειτουργία, τον καλοδέχτηκαν, τον κέρασαν κι έφυγε.
Την τρίτη Κυριακή κανόνισε να πάει στην ορθόδοξη εκκλησία. Μπαίνει μέσα και βλέπει άλλους να μιλάνε μεταξύ τους, πολλούς όρθιους γιατί δεν έφταναν τα καθίσματα, τη νεωκόρο να μαλώνει με μια κυρία γιατί της έσβησε γρήγορα το κερί που άναψε, άκουγε τα μωρά να τσιρίζουν και να μη τα παρατηρεί κανείς, ο παπάς να φωνάζει στον ψάλτη να τελειώσει τα τεριρέμ κλπ. Μόλις τελείωσε η λειτουργία άρχισαν τα μνημόσυνα, όπου άλλοι έβγαιναν στην εκκλησία κι άλλοι έμπαιναν με θόρυβο και φασαρία.
Την επομένη εβδομάδα συναντήθηκαν όλοι για να μάθουν τι αποφάσισε. Όταν βρέθηκαν όλοι μαζί, τους λέει:
- Στην προτεσταντική εκκλησία είδα μεγάλη τάξη και ευγένεια. Στην παπική είδα μεγάλη αφοσίωση στον πνευματικό σας αρχηγό και τις οδηγίες του ιερέα σας. Στην ορθόδοξη εκκλησία είδα τέτοιο χαμό που δεν το περίμενα!
Ο ορθόδοξος έσκυψε απογοητευμένος, ενώ οι άλλοι δυο χαμογέλασαν.
Και καταλήγει ο αλλόθρησκος:
-Τελικά Θα γίνω ορθόδοξος!
-Μα γιατί; αναρωτιούνται οι άλλοι.
-Ακούστε, λέει ο αλλόθρησκος. Τα δικά σας δικαιολογούνται με την τάξη που έχει ο ένας και την πειθαρχία που έχει ο άλλος.Του ορθόδοξου όμως δεν δικαιολογείται αλλιώς. Με τέτοιο μπάχαλο μόνο αν έχεις τον Θεό μαζί σου διατηρείσαι 2000 και πλέον χρόνια!