Συζήτηση με μάρτυρα του Ιεχωβά (Β)

''Πηγές για το Κείμενο της Μετάφρασης Νέου Κόσμου''

Το να παραθέτεις τις πηγές για το κείμενο, δεν είναι αρκετό. Γιατί πολύ απλά υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία που έχουν παραποιηθεί στο κείμενο που ακολουθείς. Και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.

Για του λόγου το αληθές, αρχίζω με τον Andover Newton Quarterly, ο οποίος λέει καθαρά ότι η ‘’μετάφραση’’ σας εχει επηρεαστεί από τις δογματικές σας πεποιθήσεις. Επομένως τι είδους μετάφραση μπορεί να είναι;

""Το 1950 οι ΜτΙ εξέδωσαν την "Μετάφραση της Καινής Διαθήκης του Νέου Κόσμου" ("New World Translation Of The New Testament"), ενώ η προετοιμασία της Παλαιάς Διαθήκης του Νέου Κόσμου ("New World Old Testament") είναι πλέον σε προχωρημένο στάδιο. Η μετάφραση της Καινής Διαθήκης έχει γίνει από μια επιτροπή της οποίας τα μέλη δεν έχουν αποκαλυφθεί—μια επιτροπή που κατείχε μια ασυνήθιστη ικανότητα στα Ελληνικά και χρησιμοποίησαν ως βάση για τη μετάφραση τους το ελληνικό κείμενο των "Westcott and Hort". Είναι ξεκάθαρο ότι οι δογματικές τους πεποιθήσεις επηρέασαν τις φραστικές διατυπώσεις χωρίς βέβαια να περιέχει τρέλλες"

"Andover Newton Quarterly, The Use and Abuse of the Book of Revelation," Σεπτέμβριος 1966.

Ο καθηγητής θεολογίας Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ κατέκρινε γενικά το τμήμα της ΚΔ στη ΜΝΚ ως «ηθελημένη διαστρέβλωση της αλήθειας» (Journal of Biblical Literature, 1973, σ. 85, 87).

Ο Δρ. Σάμιουελ Χάας, σε κριτική του για τον πρώτο τόμο της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Εβραϊκών Γραφών (1953), δήλωσε ότι «το έργο μαρτυρεί μεγάλη προσπάθεια και περίσκεψη καθώς και αξιόλογη επιστημοσύνη, αλλά δυστυχώς η θρησκευτική προκατάληψη έχει χρωματίσει αρκετά χωρία»^[

Journal of Biblical Literature, τόμ. 74, αρ. 4, (Δεκ. 1955), σ. 283.

"Πολύ πιο ολέθρια σε αυτόν τον ίδιο στίχο είναι η απόδοση,… "και ο Λόγος ήταν ΕΝΑΣ Θεός" με τις ακόλουθες υποσημειώσεις: "Ένας Θεός" σε αντίθεση με "Ο Θεός". Πρέπει να ειπωθεί με κάθε ειλικρίνεια ότι αν οι ΜτΙ παίρνουν αυτή την μετάφραση στα σοβαρά, τότε είναι ...ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΕΣ. [...] μια τέτοια απεικόνιση είναι πιό κατακριτέα από ότι ήταν τα ειδωλολατρικά, πολυθεϊστικά σφάλματα στα οποία έπεφτε το αρχαίο Ισραήλ. Όπως και να' χει, ως καθαυτό γεγονός, μια τέτοια απόδοση είναι ένα τρομερό λάθος στη μετάφραση."

"The Jehovah's Witnesses and Jesus Christ," Theology Today, April 1953, σελ. 75.

(να συνεχισω;)

''όσον αφορά την αποκοπή:
όλα τα παραδείγματα που σου ανέφερα, και άλλα πολλά, από τις Εβραϊκές Γραφές αποδεικνύουν το εξής:
όποιος εκούσια παραβιάζει το νόμο του Θεού, μόνος του θέτει τον εαυτό του έξω από την καλοσύνη και αγάπη Του... χάνει το προνόμιο να έχει μια καλή σχέση μαζί Του... αυτό έχασε ο Αδάμ, η Εύα, ο Κάιν, οι ασεβείς άνθρωποι στον κατακλυσμό''.

Τα παραδείγματα που έφερες από την Παλαιά διαθήκη, έχουν να κάνουν με περιπτώσεις που μίλησε ο Θεός. Και δεν αναφέρεται ως πρακτική της Εκκλησίας στα εδάφια που δίνεις. Και ξαναρωτώ. Είναι η εταιρεία Σκοπιά ο Θεός και κάνει τέτοια; Γιατί αν υποστηρίζεις την αποκοπή στα εδάφια που ανέφερες, τότε εξισώνεις την Σκοπιά με τον Θεό. Ανθρώπους δηλαδή με τον Θεό!

Σαφώς ‘’όποιος εκούσια παραβιάζει το νόμο του Θεού, ΜΟΝΟΣ του θέτει τον εαυτό του έξω από την αγάπη του Θεού’’, όπως πολύ σωστά λες. Μόνος του δηλαδή αποκόπτεται. Δεν τον αποκόπτουν οι άλλοι.

''επανέρχομαι στην αποκοπή:
οι πρώτοι-πρώτοι χριστιανοί: (που σημειωτέον ήταν Εβραίοι και αυτοί διέδωσαν τον χριστιανισμό, και όχι οι Έλληνες) εφάρμοζαν ξεκάθαρα την αποκοπή για όποια μέλη τους αποδεικνύονταν άμετανόητοι αμαρτωλοί... τα εδάφια που σου παρέθεσα το αποδεικνύουν αυτό, άσχετα αν εσύ τα ερμηνεύεις κατά το δοκούν...''

Περίμενε λίγο. Ποιο ‘’δοκούν’’; Μου είπες για τον Ιωάννη και σου απάντησα ότι εκεί μιλάει για μια συγκεκριμένη ψευδοδιδασκαλία. Δεν μιλάει ούτε για αμαρτίες, ούτε να αποκόπτεται όποιος δεν συμφωνεί με την Σκοπιά. Τα εδάφια είναι σαφέστατα. Ούτε μιλάει για αποκοπή από την στιγμή που λέει ‘’αν κάποιος έρχεται προς εσάς’’.

Η Σκοπιά δέχεται ότι ο Ιησούς ήρθε με σάρκα (όπως λέει ο Ιωάννης στις επιστολές του;). Άρα για το ‘’δοκούν’’ ποιανού μιλάς;

''πρέπει να σου διευκρινήσω ότι η αποκοπή αποτελεί μια μορφή διαπεδαγώγησης, και δεν αποτελεί τιμωρία... κάποιος ο οποίος συνεχίζει να αμαρτάνει στη πραγματικότητα τιμωρεί ο ίδιος τον εαυτό του, και τον θέτει εκτός, εφόσον χάνει την καλή σχέση που θα μπορούσε να έχει με τον Δημιουργό του...
επομένως οι Μάρτυρες σήμερα, όταν αποκόπτουν κάποιον όπως το έκαναν και οι πρώτοι χριστιανοί, το κάνουν προς καλό, από αγάπη και ενδιαφέρον για αυτόν που αμαρτάνει...''

Είναι μια μέθοδος που ποτέ δεν δίδαξε ο Ιησούς ούτε την εφάρμοσε. Ο ίδιος είπε….

‘’ ον ερχομενον προς εμε ου μη εκβαλω εξω’’. (Ιωαννης 6,37).

Ο ίδιος ΔΕΝ έκοψε τα ΖΙΖΑΝΙΑ που αναπτύχθηκαν μαζί με τον ΣΙΤΟ (παραβολή ζιζανίων).

Μάλιστα, στην πρώτη Εκκλησία έμπαιναν άνθρωποι της αμαρτίας και παρίσταναν τους χριστιανούς, ερχόμενοι στα κοινά γεύματα (στις ‘’αγάπες’’). Για τους οποίους ο απ Πέτρος γράφει…

’’ κομιουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφην σπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτων συνευωχουμενοι υμιν

14 οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιδος και ακαταπαυστους αμαρτιας δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυμνασμενην πλεονεξιας’’

(Β Πετρου 2,13)

Αυτοί ποτέ δεν αποκόπηκαν (εφόσον συνέτρωγαν με τους πιστούς). Γιατί απλά ποτέ δεν απέκοψαν κανένα.

το παράδειγμα με τον άντρα στην Κόρινθο τον οποίο απέκοψαν οι υπόλοιποι χριστιανοί από την επικοινωνία μαζί τους δείχνει παραστατικά, πως μπορεί κανείς να ωφεληθεί από μια τέτοια μορφής διαπεδαγώγηση.
Αυτός ο άντρας όταν καθάρισε τη ζωή από την ανηθικότητα την οποία διέπρατε μπορούσε και πάλι να επανέλθει στην Εκκλησία... και αυτό έγινε...
το 'συναναμίγνυσθαι' εννοεί μακριά και αγαπημένοι, καμμία ανάμειξη δηλαδή...

Αμ, έλα όμως που δεν τον απέκοψαν. Και φαίνεται από την δεύτερη επιστολή του Παύλου στους Κορινθίους, όπου τους λέει να τον δεχτούν εφόσον κατάλαβε το σφάλμα του.

Ορίστε τι λέει…..

‘’ ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονων

7 ωστε τουναντιον μαλλον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι μη πως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος

8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην’’

(Β Κορινθιους 2,6)

Οι περισσότεροι τον επέπληξαν, ΟΧΙ όλοι. Αν ήταν αποκομμένος κανείς δεν θα του μιλούσε (όπως κάνετε εσεις). Εδώ λέει ότι οι περισσότεροι τον επέπληξαν. Του μιλούσαν δηλαδή. Όχι όλοι.

(Και κάτι άλλο. Εδώ παίρνει μέρος όλη η Εκκλησία, όπου οι περισσότεροι τον επέπληξαν, ενώ οι λιγότεροι όχι. Ελεύθερα ο καθένας πήρε θέση. Δεν πήρε μέρος ΜΟΝΟ το πρεσβυτέριο. Δεν ακολουθήθηκε κάποια συγκεκριμένη οδηγία του πρεσβυτερίου. Ο καθένας έπραξε κατά συνείδηση).

''όσον αφορά το ποια γλώσα μιλούσε ο Αδάμ, λάβε υπόψιν σου τα εξής:
ο Ιεχωβά σύγχησε τη γλώσσα των ανθρώπων στη Βαβέλ. Ποιών ανθρώπων;
του Νεβρώδ και των συντρόφων του. Ο Νεβρώδ ήταν απόγονος του Χαμ του τρίτου γιου του Νώε...
ο Αβραάμ ο πρώτος που ονομάζεται Εβραίος γεννήθηκε το 2018 π.κ.χ. περίπου 200 χρόνια μετά τη σύγχηση των γλωσσών στη Βαβέλ...
ο Αβραάμ ήταν απόγονος του Σημ, του δεύτερου γιου του Νώε, οι απόγονοι του οποίου δεν είχαν καμιά συμετοχή στο χτίσιμο του πύργου της Βαβέλ,

επομένως δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι άλλαξε η γλώσσα τους...

ανατρέχοντας πίσω από τον Σημ 11 γενιές φτάνουμε στον Αδάμ...
έχουμε λοιπόν βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι η γλώσσα του Αδάμ, ήταν η ίδια γλώσσα που μιλούσε και ο Αβραάμ, ο πρώτος Εβράιος...'

Για τους απογόνους του Νώε, αναφέρει η Γραφή…..(για τον Σημ συγκεκριμένα).

''και τω σημ εγενηθη και αυτω πατρι παντων των υιων εβερ αδελφω ιαφεθ του μειζονος….. ουτοι υιοι σημ εν ταις φυλαις αυτων κατα γλωσσας αυτων εν ταις χωραις αυτων και εν τοις εθνεσιν αυτων''

(Γένεση 11,21.31)

Η γλώσσα άλλαξε και στους απογόνους του Σημ, διαφορετικά δεν θα μιλούσε για ‘’Γλώσσες αυτών’’. Θα ήταν μια γλώσσα. Ασχέτως ότι στο επόμενο κεφάλαιο περιγράφει την Βαβέλ.

Το κεφάλαιο αυτό είναι μια επεξήγηση για να διευκρινίσει αυτό που λέει ‘’γλώσσας’’. Ενώ στο επόμενο εξηγεί πως ήταν μια και από αυτήν προέκυψαν άλλες.

Τα ίδια αναφέρει και για τους λοιπούς απογόνους των γιών του Νώε. Επομένως και ο Αβραάμ , ως απόγονος του Σημ, ο πρώτος που λέγεται Εβραίος, μιλούσε άλλη γλώσσα από τον Αδάμ.

Γενικά το θέμα της γλώσσας είναι δύσκολο, και δεν νομίζω να έχει κατασταλάξει σε συγκεκριμένη άποψη η επιστήμη της γλωσσολογίας.

''θα μπορούσες εσύ να μου δείξεις εδάφια που υποστοστηρίζουν ότι και άλλα βιβλία, η επιστολές, πέραν της Βίβλου είναι θεόπνευστα, και ποια είναι;''

Το ότι υπάρχουν εδάφια που ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ότι ΔΕΝ είναι μόνο η Αγία Γραφή αλλά και η προφορική παράδοση που αργότερα καταγράφηκε είναι τα εξής……

Ο απ Παύλος γράφει ότι η βάση της πίστης είναι η Εκκλησία και όχι η Αγία Γραφή.

Τιμόθεον 3, 15: ΄΄εάν δε βραδύνω, ίνα ειδής πώς δει εν οίκω Θεού αναστρέφεσθαι, ήτις εστίν Εκκλησία Θεου ζώντος, στύλος και εδραίωμα τής αληθείας΄

Η ιδια η Γραφη το λεει.

Β΄ Θεσσαλονικείς, 2, 15: ΄΄Άρα ουν αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου, είτε δι επιστολής ημών΄΄.

Ενώ η Γραφή η ίδια μας λέει να κρατάμε αυτά που μας παρέδωσαν οι απόστολοι δια λόγου και επιστολών, οι προτεστάντες κρατάνε ΜΟΝΟ τις επιστολές. Κρατάνε μόνο το ένα κομμάτι.

Ο λόγος ο προφορικός έμεινε ΜΕΣΑ στην Εκκλησία.

Το λέει ο Παύλος πάλι…….

υποτυπωσιν εχε υγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει και αγαπη τη εν χριστω ιησου

(Α Τιμοθεου 1,13)

Συμβουλεύει τον Τιμόθεο να κρατάει τους λόγους του Παύλου τους οποίους ΑΚΟΥΣΕ από εκείνον. Όχι διάβασε σε επιστολές, αλλά ΑΚΟΥΣΕ. Προφορική παράδοση λοιπόν.

Άλλο σημειο (από τα πολλα)…….

Πάλι ο Παύλος…..

‘’ και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι’’

(Β Τιμοθεος 2,2)

Όσα ΑΚΟΥΣΕΣ από μένα, ΑΥΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ σε πιστούς ανθρώπους.

Από τα λίγα αυτά εδάφια βλέπουμε ότι η ίδια η Γραφή λέει ότι από μόνη της δεν τα έχει όλα.