Αναίρεση αιρετικού κειμένου (α)

Το παρακάτω κείμενο βρίσκεται στην πεντηκοστιανή ιστοσελίδα greekbiblos.gr
Αναλόγως την όρεξη, ίσως να ακολουθήσουν απαντήσεις και σε άλλα τέτοια κείμενα.
Με κόκκινο είναι οι ισχυρισμοί των πεντηκοστιανών, ενώ με μαύρο είναι οι απαντήσεις μου ως ορθόδοξος πλέον.


ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ: 1.Γιατί δεν κάνουν νηστεία; Γιατί ονομάζουν την δίαιτα νηστεία;

Νηστεία σημαίνει δεν τρώω ορισμένες τροφές (Λεξικό Τριανταφυλλίδη)

Τί είναι νηστεία; "..καί νηστεύσατε υπέρ εμού,καί μή φάγητε καί μή πίητε τρείς ημέρας,νύκτα καί ημέραν..’’ Εσθήρ Κεφ.δ(4) Εδαφ.16 [Βάμβα σελίς 481]

"..ηλθεν έπειτα πάς ο λαός διά νά κάμωσι τόν Δαυίδ νά φάγη άρτον,ενώ ήτο έτι ημέρα,αλλ'ο Δαβίδ ώμοσε,λέγων,ούτω νά κάμει ο Θεός εις εμέ,καί ούτω νά προσθέση,εάν γευθώ άρτον,ή άλλο τι,πρίν δύση ο ήλιος" Σαμουήλ Β' Κεφ.γ(3) Εδαφ.35 [Βάμβα σελίς 301]

Με αυτά ο αρθρογράφος προσπαθεί να βγάλει ως λανθασμένη την νηστεία που κάνουν στην ορθόδοξη εκκλησία. Είναι αλήθεια ότι η νηστεία (στην Αγία Γραφή) αναφέρεται στην αποχή από κάθε τροφή, αλλά και στην αποχή από ορισμένες τροφές. Οι διατεταγμένες νηστείες στην ορθόδοξη εκκλησία γίνονται με την απόχη συγκεκριμένων τροφών. Όμως πουθενά δεν απαγορεύει την αποχή από κάθε τροφή οποίες μέρες θέλει ο πιστός.

Στα παραπάνω εδάφια φαίνεται ο Ιουδαϊκός τρόπος νηστείας. Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Υπήρχε και ο δεύτερος τρόπος που αναφέρεται σε συγκεκριμένες τροφές.

Την ημέρα του Πάσχα ο Ισραήλ έτρωγε μόνο άζυμα και αρνί, και δεν έτρωγε άλλες τροφές.

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, έτρωγε μόνο μέλι και ακρίδες.
Η λέξη από μόνη της, δεν περιορίζει τον τύπο της νηστείας. Στην Αγία Γραφή πουθενά δεν απαγορεύεται η μερική νηστεία.

‘’Άρτον επιθυμητόν δεν έφαγον, και κρέας και οίνος δεν εισήλθεν εις το στόμα μου, ουδέ ήλειψα εμαυτόν παντελώς, μέχρι συμπληρώσεως τριών ολόκληρων εβδομάδων’’. (Δανιηλ ι 2)

Εδώ, ο Δανιήλ νηστεύει από συγκεκριμένα είδη τροφής και υγρών. Από άρτο, κρέας, και κρασί. Εάν απείχε από κάθε είδος τροφής, τότε δεν θα ήταν ανάγκη να μιλήσει για συγκεκριμένες τροφές.

Η νηστεία επαναλαμβάνεται και στην Καινή Διαθήκη .

Οι Χριστιανοί νήστευαν και με τους δυο προαναφερθέντες τρόπους.

Γράφει ο Στεφανίδης στην Εκκλησιαστική Ιστορία…………

‘’Υπήρχον δε χριστιανοί, οι οποίοι καθ όλας τας ημέρας της Μεγάλης Εβδομάδος μόνον τοιαύτην νηστείαν ετήρουν και ουδεμιάν υπέρθεσιν έκαμον. [Έπει μηδέ τας εξ των νηστειών ημέρας ίσως μηδέ ομοίως πάντες διαμένουσιν, αλλ’ οι μεν και πάσας υπερτιθέασιν άσιτοι διατελούντες,οι δε δυο, οι δε τρεις, οι δε τέσσαρας, οι δε ουδεμιάν] (Αλεξανδρείας Διονυσίου, Επιστολή προς τον επίσκοπον Βασιλείδην, Migne,10,1278) Σελ. 118

‘’Ο ιστορικός Σωκράτης, μέσα της ε εκατονταετηρίδος, λέγει, ότι δεν υπήρχε σχετική έγγραφος διάταξις και ότι μεγάλη ποικιλία επεκράτει, όσον αφόρα την νηστείαν ταύτην. Οι μεν ετρωγον μόνο ξηρόν άρτον, οι δε καρπούς και αυγά, οι δε και ιχθείς, οι δε και πτηνά……Εν τούτοις, ότε ο Σωκράτης ταύτα έγραφεν, υπήρχεν εκκλησιαστική διάταξις περί νηστείας γραπτή, αλλ’ ουχί γενικού κύρους. Η τοπική σύνοδος της Λαοδικείας (περί το 360), δι όλας τας ημέρας της μεγάλης τεσσαρακοστής είχε ορίσει ξηροφαγίαν [πάσα την τεσσαρακοστήν νηστεύειν ξηροφαγούντες] (κανον 50). Ο όρος ξηροφαγία περιλαμβάνει τροφάς φυτικάς αλλ’ άνευ ελαίου.’’

Σελ 319

Επομένως οι πρώτοι χριστιανοί όταν νήστευαν, είτε δεν έτρωγαν τίποτα είτε εφάρμοζαν την ξηροφαγία. Δεν έτρωγαν συγκεκριμένες τροφές.

2.Γιατί οι επίσκοποι είναι άγαμοι; Άλλα αντ'άλλων. Ακούστε Πώς πρέπει να είναι οι Επίσκοποι"..Όστις είναι ανέγκλητος, ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ανήρ, ΕΧΩΝ ΤΕΚΝΑ  πιστά, μη κατηγορούμενα ως άσωτα, ή ανυπότακτα. Διότι πρέπει ο επίσκοπος να είναι ανέγκλητος..." Τίτον Κεφ.α(1) Εδαφ.5-9 [Βάμβα σελίς 1057]

"Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος νά είναι άμεμπτος, ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ανήρ,...ουχί μέθυσος, ουχί πλήκτης, ουχί ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΗΣ,..." Τιμόθεον Α' Κεφ.γ(3) Εδαφ.1-5 [Βάμβα σελίς 1051]

Προφανώς άλλα αντ’ άλλων λέει ο αρθρογράφος. Διότι την εποχή εκείνη ο επίσκοπος και ο πρεσβύτερος ήταν το ίδιο πράγμα. Αργότερα διαχωρίστηκε η θέση του επισκόπου.

‘’Πέμψας δε από της Μιλήτου εις Έφεσον, προσεκάλεσε τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας…..Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους, διά να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού, την οποίαν απέκτησε διά του ιδίου αυτού αίματος’’. (Πραξεις 20,17.28)

Ο Παύλος ονομάζει ‘’επισκόπους’’ τους πρεσβυτέρους που κάλεσε.

Ήδη πριν το 117 μ Χ ο Ιγνάτιος δείχνει τον διαχωρισμό. Και δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση από την εποχή του Παύλου. Περίπου 40-45 χρόνια.

"προκαθημένου του επισκόπου εις τόπον θεού και των πρεσβυτέρων εις τόπον συνεδρίου των αποστόλων, και των διακόνων". (Μαγνησιείς κεφ. 6).

Ο Στεφανίδης αναφέρει στην εκκλησιαστική ιστορία ότι δυο ήταν οι λόγοι που το επισκοπικό αξίωμα ξεχώρισε από αυτό του πρεσβυτέρου. Ο ένας λόγος ήταν οι αιρέσεις που αυξάνονταν και ο δεύτερος η αριθμητική αύξηση των πρώτων χριστιανών.

Στην σελίδα 97 αναφέρει τα εξής………..

‘’Ο αγών της εκκλησίας κατά των εσωτερικών αντιφρονούντων (Γνωστικών, Μοντανιστων και άλλων) και των εξωτερικών εχθρών (των διωκτών) επέφερε ενίσχυσαν του επισκοπικού αξιώματος….αλλ  εφ όσον ηύξανε η χριστιανική κοινότης, εσχηματίζοντο περισσότεραι εκκλησιαστικαί συναθροίσεις (ενορίαι) με ιδιαίτερους πρεσβυτέρους και διακόνους, οι οποίοι εξήρτωντο εκ του ενός και του αυτού επισκόπου’’.

Για την αγαμία να πούμε απλά ότι αρχικά υπήρχαν και έγγαμοι και άγαμοι. Σταδιακά επικράτησε η αγαμία των επισκοπών

3.Πέντε είναι οι διακονίες στην Καινή Διαθήκη, και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΕΡΕΙΣ. Γιατί δεν υπάρχουν στην "ορθόδοξη" εκκλησία οι 5 διακονίες; "..και αυτός(ο Χριστός) έδωκεν άλλους μεν ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ, άλλους δε ΠΡΟΦΗΤΑΣ, άλλους δε ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΑΣ, άλλους δε ΠΟΙΜΕΝΑΣ και ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, προς τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού" Εφεσίους Κεφ.δ(4) Εδαφ.11-12 [Βάμβα σελίς 1035]

Επειδή στην Καινή διαθήκη δεν αναφέρονται ρητά οι ιερείς, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κιόλας. Άλλωστε που γράφει στην Καινή διαθήκη ότι ΟΛΑ υπάρχουν σε αυτήν; Οι ιερείς εκπροσωπούν την μια και ανεπανάληπτη ιεροσύνη του Χριστού κατά την τάξη Μελχισεδέκ.

Στην προς Εβραίους επιστολή γράφει ο Παύλος για θυσιαστήριο………….

‘’ Έχομεν θυσιαστήριον, εξ ου δεν έχουσιν εξουσίαν να φάγωσιν οι λατρεύοντες εις την σκηνήν’’.

(Εβραιους 13,10)

Από την στιγμή που έχουμε θυσιαστήριο, έχουμε και ιεροσύνη. Μεταποστολικά συγγράμματα αναφέρουν για την ιεροσύνη…..

‘’Κάθε λοιπόν πρωτογέννημα, ήτοι το πρώτο και εκλεκτότερο μέρος των γεννημάτων από το πατητήρι των σταφυλιών……αφού λάβεις να προσφέρεις στους προφήτες, διότι αυτοί είναι οι αρχιερείς σας’’ (Διδαχή αποστολων,13,3 100-110 μ Χ)

‘’ Γιατί στον αρχιερέα έχουν δοθεί ιδιαίτερες λειτουργιές και

στους ιερείς ο ίδιος τύπος έχει καθοριστεί, και στους λευίτες ιδιαίτερες διακονίες παρέχονται, ο λαϊκός άνθρωπος έχει δεσμευθεί με τα προστάγματα για τους λαϊκούς’’. (Κλήμεντος προς Κορινθίους Α, 40,5) 92-96 μ Χ

Ώστε ήδη από τα αποστολικά και μεταποστολικά χρόνια υπήρχε η ιεροσύνη. Δεν είναι συνεπώς κάτι που επινοήθηκε αργότερα ούτε φυσικά είναι ιουδαϊκή επιρροή, εφόσον καμία σχέση δεν έχει με την ιουδαϊκή ιεροσύνη.

Όσο για τις 5 διακονίες, υπάρχουν στην εκκλησία. Οι πατέρες της εκκλησίας υπήρξαν σπουδαίοι διδάσκαλοι και ευαγγελιστές. Μπορούμε να αναφέρουμε ένα πλήθος διδασκάλων, όπως και προφητών ακόμα και στην σύγχρονη εποχή. Οι περισσότεροι ήταν και ιερείς και αρχιερείς (όπως πχ ο Βασίλειος και ο Χρυσόστομος).