Αναίρεση αιρετικού κειμένου (β)

Το παρακάτω κείμενο βρίσκεται στην Πεντηκοστιανή ιστοσελίδα greekbiblos.gr
Αναλόγως την όρεξη, ίσως να ακολουθήσουν απαντήσεις και σε άλλα τέτοια κείμενα.
Με κόκκινο είναι οι ισχυρισμοί των πεντηκοστιανών, ενώ με μαύρο είναι οι απαντήσεις μου ως Ορθόδοξος πλέον.

4.''Γιατί δέν προσεύχονται οι "ορθόδοξοι" μέ τό Πνεύμα,μιλώντας ξένες γλώσσες επίγειες ή επουράνιες,δηλαδή γλώσσες τών ανθρώπων ή τών Αγγέλων'';

Την ομιλία σε ξένες γλώσσες θα την δούμε παρακάτω όπου θα δούμε και τα εδάφια που επικαλούνται οι κύριοι αυτοί.

''Ενώ οι Χριστιανοί τών Πεντηκοστιανών εκκλησιών απανταχού τής γής μιλάνε τέτοιες γλώσσες σέ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό καί φυσικά αυτούς πού ο Χριστός έχει βαφτίσει μέ τό Αγιο Πνεύμα''.

Οι Χριστιανοί των πεντηκοστιανών εκκλησιών απανταχού της γης όμως πιστεύουν μεταξύ τους διαφορετικά πράγματα. Με βάση την Αγία Γραφή, ξέρουμε ότι το Άγιο Πνεύμα οδηγεί στην ενότητα της πίστεως και οδηγεί σε όλη την αλήθεια. Εφόσον έχουν το Άγιο Πνεύμα (επειδή γλωσσολαλούν), τότε πως εξηγείται η διάσπαση που έχουν και μάλιστα και επί σοβαρών δογματικών διαφορών όπως το δόγμα της Άγιας Τριάδας, το δόγμα περί αρπαγής κτλ;

Και τι να πούμε για την Πεντηκοστή στην Αφρική όπου έχει συνδυάσει και ειδωλολατρικές αφρικάνικες δοξασίες με το Ευαγγέλιο!!

Γράφει ο απ Παύλος………’’ σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης…’’ (Εφεσίους 4,3)

‘’Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν·’’ (Ιωαννης 16,13)

Πολλοί πεντηκοστιανοί φέρουν ως επιχείρημα (αναφορικά με τις διασπάσεις μεταξύ τους) αυτό που αναφέρει ο Παύλος στην Α' Κορινθίους επιστολή, κεφάλαιο 11 στίχοι 18.19

‘’ Διότι πρώτον μεν όταν συνέρχησθε εις την εκκλησίαν, ακούω ότι υπάρχουσι σχίσματα μεταξύ σας, και μέρος τι πιστεύω·

19 διότι είναι ανάγκη να υπάρχωσι και αιρέσεις μεταξύ σας, διά να γείνωσι φανεροί μεταξύ σας οι δόκιμοι’’.

Δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, ο Παύλος μιλάει για σχίσματα και δεύτερον λέει ότι είναι ανάγκη να υπάρχουν και αιρέσεις ανάμεσα στην εκκλησία και δεν σταματά εκεί αλλά συνεχίζει …’’ διά να γείνωσι φανεροί μεταξύ σας οι δόκιμοι’’.

Αναφέρεται αρχικά σε σχίσματα τα οποία και είχαν να κάνουν με προσωποληψίες στην συγκεκριμένη εκκλησία. Στο πρώτο κεφάλαιο το εξηγεί ο απ Παύλος γράφοντας………’’ Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το

αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.

11 Διότι εφανερώθη εις εμέ παρά των εκ της οικογενείας της Χλόης, περί υμών, αδελφοί μου, ότι είναι έριδες μεταξύ σας·

12 λέγω δε τούτο, διότι έκαστος από σας λέγει· Εγώ μεν είμαι του Παύλου, εγώ δε του Απολλώ, εγώ δε του Κηφά, εγώ δε του Χριστού. (Α Κορινθιους 1, 10-12)

Δεν λέει ο Παύλος ότι αυτό είναι αποτέλεσμα διάσπασης επί των δογματικών βάση ‘’αποκαλύψεων’’ Κυρίου, όπως συμβαίνει με τους πεντηκοστιανούς. Οι πεντηκοστιανοί λένε άλλο πράγμα. Ότι το Άγιο Πνεύμα τους οδηγεί στην διδασκαλία της Αγίας Γραφής.

Όσον αφόρα αυτό που γράφει ‘’ διότι είναι ανάγκη να υπάρχωσι και αιρέσεις μεταξύ σας’’, ο Παύλος δεν το σταματά εκεί (διότι έτσι θα ακύρωνε το έργο του Αγίου Πνεύματος που είναι η ενότητα), αλλά συνεχίζει ‘’ διά να γείνωσι φανεροί μεταξύ σας οι δόκιμοι’’. Δηλαδή, το Άγιο Πνεύμα επιτρέπει τις αιρέσεις μεταξύ σας με σκοπό να γίνουν γνωστοί οι δόκιμοι (τα γνήσια παιδιά του Θεού) τα οποία οδηγούνται πραγματικά απο το Πνεύμα του Θεού, όπως το γράφει στην προς Ρωμαίους επιστολή…….’’ οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοι υιοι θεου’’ (Ρωμαιους 8,14)

Δηλαδή γίνεται ένα ξεκαθάρισμα. Στους πεντηκοστιανούς όμως δεν συμβαίνει τέτοιο πράγμα, αλλά διασπόνται συνέχεια δημιουργώντας νέες συνάξεις ή πηγαίνοντας σε άλλες.

Δεν είναι τυχαίο που διάφοροι αυτοκράτορες αλλα και επίσκοποι υπήρξαν αρειανιστές. Ποτέ όμως η εκκλησία δεν κράτησε αρειανικό δόγμα, αλλά το Ορθόδοξο (αυτό που παραδόθηκε από τον Κύριο). Οι οποίοι αρειανιστές δεν έμειναν για πολύ στην Εκκλησία, αλλα έφυγαν από αυτήν δημιουργώντας άλλες ομάδες.

Κατά τον λόγο του απ Ιωάννου…………’’ Εξ ημών εξήλθον, αλλά δεν ήσαν εξ ημών· διότι εάν ήσαν εξ ημών, ήθελον μένει μεθ' υμών· αλλά εξήλθον διά να φανερωθώσιν ότι δεν είναι πάντες εξ ημών’’.

(Α Ιωαννου 2, 19)

Εάν οι πεντηκοστιανοί έχουν το Άγιο Πνεύμα επειδή ‘’γλωσσολαλουν’’, τότε γιατί δεν είναι όλοι ένα; Αντιθέτως, στην Ορθοδοξία που δεν γλωσσολαλουμε, γιατί πιστεύουμε ολοι τα ίδια; Οι Πατέρες της Εκκλησίας που δεν μιλούσαν σε ξένες γλώσσες, πως είχαν όλοι την ίδια διδασκαλία; Το Άγιο Πνεύμα ένωσε τις γλώσσες (και τα έθνη κατά κάποιο τρόπο) την ημέρα της Πεντηκοστής. Αντιθέτως το πνεύμα της υπερηφάνειας, διασκόρπισε και διαίρεσε τους ανθρώπους στον πύργο της Βαβέλ.

''Απλώς γιατί ο Χριστός δέν τούς βαπτίζει μέ Αγιο Πνεύμα,είτε διότι δέν είναι Αναγεννημένοι Χριστιανοί,είτε δέν πιστεύουν ότι η επαγγελία αυτή είναι γι' αυτούς, οπότε καί δέν τό ζητάνε,οπως συμβαίνει μέ τούς Ευαγγελικούς''.

Είναι ντροπή με τα λόγια τους να διαψεύδουν τον ίδιο τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ο οποίος είπε στον Νικόδημο ότι η αναγέννηση γίνεται με το νερό και το Άγιο Πνεύμα. Με το Άγιο Βάπτισμα δηλαδή.

‘’ Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού.

4 Λέγει προς αυτόν ο Νικόδημος· Πως δύναται άνθρωπος να γεννηθή γέρων ων; μήποτε δύναται να εισέλθη δευτέραν φοράν εις την κοιλίαν της μητρός αυτού και να γεννηθή;

5 Απεκρίθη ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού’’. (Ιωαννης 3,3-5)

Σε αυτό το σημείο σε όλα τα κηρύγματά τους αναφέρουν το ‘’ύδωρ’’ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ως ‘’λόγο Θεού’’. Αν ήθελε να πει ο Κύριος ‘’λόγο Θεού’’, θα το έλεγε. Αλλά λέει ‘’ύδωρ’’. Νερό δηλαδή.

Σε αυτό το σημείο ας απαντήσουν οι πεντηκοστιανοί. Πώς εξηγείτε κύριοι ότι υπάρχουν πολλά μέλη ανάμεσά σας που δεν έλαβαν για χρόνια αυτήν την δωρεά; Πώς γίνεται άλλοι που ζητούσαν, να έφυγαν από την ζωή μη λαμβάνοντας τιποτά; Δεν τα είπε σωστά ο Κύριος ή εσείς λέτε ότι να ΄ναι;

''Οποιος θέλει νά ακούση τέτοιες γλώσσες,μπορεί απλά νά μπή σέ μιά Αποστολική Εκκλησία τής Πεντηκοστής σέ ώρα προσευχής,πού είναι μιά ώρα πρίν τό κήρυγμα τού Ευαγγελίου.Εκεί βέβαια θά δεί καί ζωντανούς Αγίους όχι ζωγραφισμένους σέ εικόνες''.

Προσωπικά όχι μονο μπήκα μια φορά, αλλά επί 10 χρόνια ήμουν ζηλωτής και ξέρω από πρώτο χέρι τις ‘’γλώσσες’’ που λέτε. Όσο για τον αγιασμό, να γελάσω ή να κλάψω;

"Σημεία δέ εις τούς πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα,Εν τώ ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια,θέλουσι λαλεί ΝΕΑΣ ΓΛΩΣΣΑΣ,όφεις θέλουσι πιάνει, καί εάν θανάσιμόν τι πίωσι,δέν θέλει βλάψει αυτούς,επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τάς χείρας,καί θέλουσιν ιατρεύεσθαι

Μάρκου Κεφ.ις(16) Εδαφ.17-18 [Βάμβα σελίς 899]

Θα εστιάσω στις ‘’ΝΕΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ’’. Αν δεχτούμε ότι ΟΛΟΙ όσοι λάμβαναν το Άγιο Πνεύμα την πρώτη αποστολική εποχή ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΓΛΩΣΣΕΣ, πρέπει να δεχτούμε ότι και τα ΥΠΟΛΟΙΠΑ που αναφέρονται στο χωρίο ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ. Με αυτήν την λογική, ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΑΝ!! Όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν θεράπευαν ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Και αυτό φαίνεται καθαρά στην περίπτωση της Δορκάδας, που όλη η εκκλησία προσεύχονταν και τελικά πέθανε. Αργότερα κάλεσαν τον Πέτρο , ο οποίος και την ανέστησε. (Πράξεις 9.36-43)

Τα σημεία λοιπόν αυτά ΔΕΝ αφορούν όλους τους χριστιανούς. Όπως ΔΕΝ θεράπευαν όλοι, έτσι δεν μιλούσαν ΟΛΟΙ σε γλώσσες. Το γράφει πολύ καθαρά ο απ Παύλος…..’’ Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, είδη γλωσσών.

Μη πάντες είναι απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες ενεργούσι θαύματα;

μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων; μη πάντες λαλούσι γλώσσας; μη πάντες διερμηνεύουσι;

(Α Κορινθιους 12,28-30)

Επομένως δεν μιλούσαν όλοι γλώσσες.

‘’Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει’’. (εδ.11)

"Είπε πρός αυτούς,Ελάβετε πνευμα Αγιον αφού επιστεύσατε;Οι δέ είπον πρός αυτόν, Αλλ'ουδέ άν υπάρχη Πνεύμα Αγιον ηκούσαμεν...καί αφού ο Παύλος επέθηκεν επ'αυτών τάς χείρας,ήλθε τό Πνευμα τό Αγιον επ'αυτούς,καί ΕΛΑΛΟΥΝ ΓΛΩΣΣΑΣ καί προεφήτευον."

Πράξεις Κεφ.ιθ(19) Εδαφ.2-6 [Βάμβα σελίς 981]

Είναι μια περίπτωση όπου ο Θεός ήθελε και τους έδωσε και γλώσσες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι ο κανόνας.

"Είναι δέ διαιρέσεις χαρισμάτων,τό Πνεύμα όμως τό αυτό...εις άλλον μέν δίδεται ...είς άλλον δέ ΕΙΔΗ ΓΛΩΣΣΩΝ,εις άλλον δέ ερμηνεία γλωσσών..." Κορινθίους Α' Κεφ.ιβ(12) Εδαφ.4-11 [Βάμβα σελίς 1015]

Ο πεντηκοστιανός αρθρογράφος όμως δεν έβαλε και την συνέχεια του εδαφίου…………

‘’ …………..εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών.

11 Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει.

12 Διότι καθώς το σώμα είναι εν και έχει μέλη πολλά, πάντα δε τα μέλη του σώματος του ενός, πολλά όντα, είναι εν σώμα, ούτω και ο Χριστός·

13 διότι ημείς πάντες διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν.

14 Διότι το σώμα δεν είναι εν μέλος, αλλά πολλά’’

(Α Κορινθιους 12,10-14)

Που σημαίνει ότι επειδή δεν είμαστε όλοι ένα μέλος, (αλλά η εκκλησία αποτελείται από πολλά μέλη καθώς είναι σώμα) δεν θα έχουμε υποχρεωτικά όλοι τα ίδια χαρίσματα. Και μέσα στα χαρίσματα είναι και το ‘’Είδη γλωσσών’’. Άλλωστε τα ‘’ ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει. Ποιος είσαι που θα πεις στον Θεό τι να κάνει;

"..Ζητείτε μετά ζήλου τά Πνευματικά,μάλλον δέ τό νά προφητεύετε,Διότι Ο ΛΑΛΩΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΝ,δέν λαλεί πρός ανθρώπους,αλλά πρός τόν Θεόν.... Ο ΛΑΛΩΝ ΓΛΩΣΣΑΝ εαυτόν οικοδομεί,ο δέ προφητεύων,τήν εκκλησίαν οικοδομεί. Ευχαριστώ εις τόν Θεόν μου,ότι ΛΑΛΩ ΠΛΕΙΟΤΕΡΑΣ ΓΛΩΣΣΑΣ παρά πάντας υμάς....Ωστε ΑΙ ΓΛΩΣΣΑΙ είναι διά σημείον,ουχί πρός τούς πιστεύοντας,αλλά πρός τούς απίστους, η προφητεία όμως είναι ουχί πρός τούς απίστους,αλλά πρός τούς πιστεύοντας"

Κορινθίους Α' Κεφ.ιδ(14) δαφ.όλα [Βάμβα σελίς 1016]

Γιατί ο πεντηκοστιανός αρθρογράφος δεν παρέθεσε όλο το χωρίο; Αν το παραθέσουμε ολόκληρο θα δούμε τα εξής εκπληκτικά………’’ ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε. 2 Διότι ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον δεν λαλεί προς ανθρώπους, αλλά προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια·’’ (Α Κορινθιους 1.2)

Ξέχασαν να γράψουν και την συνέχεια….ότι αυτός που λαλεί γλώσσες δεν ακούγεται από τους άλλους και οτι λαλεί μυστήρια. Τις γλώσσες αυτές τις λαλεί εν Πνευματι στην καρδιά του για αυτό και ΔΕΝ ακούγονται (ουδείς ακούει αυτόν) και αυτά που λέει είναι μυστήρια (πράγματα που δεν εννοούμε)

Αυτός είναι ο γενικός κανόνας. Όμως υπηρχαν περιπτώσεις όπου η γλωσσολαλιά με την χάρη του Θεού γίνονταν και εξωτερική. Αυτό όμως δεν είναι ο κανόνας. Είναι οι εξαιρέσεις τις οποίες ο Θεός επέτρεπε (Εκείνος ξέρει γιατί…..τις εγνώρισε τον νου του Κυρίου, κατά τον απ Παύλο). Και πάλι ο Παύλος το γράφει………

.’’ Μη πάντες είναι απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες ενεργούσι θαύματα;

30 μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων; μη πάντες λαλούσι γλώσσας; μη πάντες διερμηνεύουσι; (Α Κορινθιους 12,29-30)

Όπως ΔΕΝ ήταν όλοι απόστολοι, έτσι ΔΕΝ λαλούσαν όλοι γλώσσες ώστε να ακούγονται. Το περίεργο είναι ότι οι πεντηκοστιανοί ισχυρίζονται ότι σε αυτούς ΟΛΟΙ μιλούν γλώσσες. Δηλαδή είναι ανώτεροι από τους πρώτους χριστιανούς!!

Και αυτό δεν είναι δική μου ερμηνεία, αλλά του ίδιου του Παύλου ότι οι ‘’γλώσσες εν Πνεύματι’’ λαλούνται στην καρδιά του εν Πνεύματι πιστού.

‘’Και επειδή είσθε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας σας, το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ’’. (Γαλατας 4,6)

‘’Ωσαύτως δε και το Πνεύμα συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών· επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ' αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων·

ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων’’. (Ρωμαιους 8,26.27)

''ΘΕΛΩ ΔΕ ΠΑΝΤΕΣ ΝΑ ΛΑΛΗΤΕ ΓΛΩΣΣΑΣ,μάλλον δέ νά προφητεύητε..''''''

‘’Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβη οικοδομήν η εκκλησία’’. (Α Κορινθιους 14,5)

Εδώ ο Παύλος ξεκαθαρίζει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Θέλει όλοι να λαλούν γλώσσες. Και έχουμε πει οτι εννοεί στη καρδιά του εν Πνεύματι πιστού. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν να εννοεί αυτό που νομίζουν οι πεντηκοστιανοί, διότι ο ίδιος ο Παύλος στο κεφάλαιο 12 της ίδιας επιστολής γράφει ότι ΔΕΝ μιλούν όλοι γλώσσες!!

’’ Μη πάντες είναι απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες ενεργούσι θαύματα;

30 μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων; μη πάντες λαλούσι γλώσσας; μη πάντες διερμηνεύουσι; (Α Κορινθιους 12,29-30)

Δεν είναι δυνατόν λοιπόν από την μία να λέει οτι δεν μιλούν όλοι γλώσσες εξωτερικά, και από την άλλη να θέλει όλοι να λαλούν γλώσσες εξωτερικά. Δεν θα κάνουμε παράλογο τον Παύλο χάριν των πεντηκοστιανών!! Άλλωστε, ο ίδιος ο Παύλος λέει οτι η προφητεία είναι που οικοδομεί την Εκκλησία, εκτός και αν ο λαλών γλώσσας, έχει χάρισμα να τις εξωτερικεύει (διερμηνεία). Ή αν έχει το χάρισμα της διερμηνείας κάποιος άλλος ώστε να του εξωτερικεύει τις γλώσσες. Και αυτό συνέβαινε.

''Ωστε ΑΙ ΓΛΩΣΣΑΙ είναι διά σημείον,ουχί πρός τούς πιστεύοντας,αλλά πρός τούς απίστους, η προφητεία όμως είναι ουχί πρός τούς απίστους,αλλά πρός τούς πιστεύοντας"

Σαφώς, εφόσον αναφέρεται σε γλώσσες που ακούγονται. Και αυτό ήταν η εξαίρεση. Ο κανόνας είναι αυτό που αναφέρει από την αρχή του κεφαλαίου…….’’ ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον δεν λαλεί προς ανθρώπους, αλλά προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια·’’.

Η εξωτερική γλωσσολαλιά με τον καιρό γινόταν όλο και πιο σπάνια. Μέχρι που εξαφανίστηκε. Ποτέ όμως δεν σταμάτησαν οι ‘’γλώσσες εν Πνεύματι’’ που λαλούνται στην καρδιά του εν Πνεύματι πιστού. Όποιος μελετήσει τους μυστικούς Πατέρες, θα το διαπιστώσει .

Αλλά θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο στην εξωτερίκευση των γλωσσών που είναι και η σημαία των πεντηκοστιανών.

Επι Ειρηναιου (τελη 2^ου αι αρχες 3^ου )

«Παρόμοια ακούμε επίσης πολλούς αδελφούς στην εκκλησία, οι οποίοι κατέχουν προφητικά χαρίσματα, και οι οποίοι μέσω του Πνεύματος μιλούν όλα τα είδη των γλωσσών, και φέρνουν στο φως τα κρυμμένα πράγματα των ανθρώπων προς γενικό όφελος, και διακηρύττουν τα μυστήρια του Θεού». (Κατά Αιρέσεων, Βιβλίο 5, 7.1-5)

Ο Ειρηναίος μαρτυρεί ότι στην εποχή του υπήρχε ακόμα το φαινόμενο της εξωτερικής γλωσσολαλιάς. Αξίζει να προσέξουμε ότι αναφέρεται σε ‘’πολλούς’’, όχι όμως σε ‘’όλους’’. Δεν είχαν όλοι την εξωτερική γλωσσολαλιά. Μήπως δεν είχαν το Άγιο Πνεύμα; Μη γένοιτο.

Το 390μ.Χ. -Ο Αυγουστίνος Ιππώνος, έγραψε: «Τα πρώτα χρόνια το Άγιο Πνεύμα έπεφτε σ’ αυτούς που πίστευαν κι εκείνοι μιλούσαν με γλώσσες που δεν είχαν μάθει, καθώς το Άγιο Πνεύμα τους έδινε λόγο. Αυτά ήταν σημεία προσαρμοσμένα στην εποχή. Γιατί ήταν ταιριαστό να υπάρχει αυτό το σημείο του Αγίου Πνεύματος σ’ όλες τις γλώσσες, για να δείξει ότι το Ευαγγέλιο του Θεού επρόκειτο να διαδοθεί μέσα από όλες τις γλώσσες σε όλη την οικουμένη. Αυτό έγινε ως σημείο, και πέρασε ... Αναμένεται τώρα ότι αυτοί που θα χειροθετηθούν, θα πρέπει να γλωσσολαλούν; Ή όταν χειροθετήσαμε αυτά τα παιδιά, περίμενε κανείς από σας να δει αν θα γλωσσολαλήσουν; Κι όταν είδε ότι δεν γλωσσολαλούν ήταν κανείς από σας τόσο διεστραμμένος στην καρδιά ώστε να πει αυτοί δεν έχουν λάβει το Άγιο Πνεύμα;». (Ομιλίες στον Ιωάννη, IV:10).

Στην εποχή του είχε πια εξαφανιστεί το φαινόμενο.

Έχουμε πληροφορίες ότι στην εποχή του Ιωάννη του Χρυσοστόμου δεν υπήρχε αυτό το φαινόμενο.

Ας δούμε τι γράφει ο ίδιος….’’ «Για ποιόν λοιπόν λόγο αυτή η χάρις (δηλ. η γλωσσολαλιά) περιωρίσθηκε κι εξαφανίσθηκε τώρα από τους ανθρώπους;………… Γι’ αυτόν τον λόγο γίνονταν υπερφυσικά σημεία. Διότι άλλα από τα πνευματικά χαρίσματα είναι αόρατα και κατανοούνται μόνο με την πίστη και άλλα παρουσιάζουν κι ένα αισθητό σημάδι για να καταλάβουν κάτι οι άπιστοι…….. Λοιπόν, η κάθαρσις από τα αμαρτήματα είναι μία νοητή και πνευματική δωρεά, πού δεν μπορεί να γίνη αντιληπτή με τα σωματικά μάτια- αλλά η ομιλία ξένων γλωσσών, ενώ ανήκει και αυτή στην νοητή και αόρατη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, παρουσιάζει όμως και αισθητό σημάδι, εύκολα αντιληπτό και στους απίστους…’’

Το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς δεν αναφέρεται από κανέναν Πατέρα της αιγυπτιακής ερήμου, οι οποίοι έκαναν θαύματα μεγάλα δια του Αγίου Πνεύματος.

Πώς τα ενεργούσε αυτά ο Θεός με αυτούς τους ανθρώπους που δεν γλωσσολαλούσαν;