Περί Νευροθεολογίας.

"Μια σειρά νευροβιολόγων λοιπόν ρίχτηκαν στην μελέτη αυτών των «περίεργων» φαινομένων προσπαθώντας να ανακαλύψουν την πηγή της θρησκευτικότητας στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το πανεπιστήμιο Κολούμπια έχει δημιουργήσει το «Κέντρο για τη Μελέτη της Επιστήμης και της Θρησκείας», η διακεκριμένη επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Consciousness Studies» αφιέρωσε ένα τεύχος στην έρευνα για το πώς οι πνευματικές εμπειρίες αντανακλώνται σε «περίεργες περιοδικές δραστηριότητες στον ανθρώπινο εγκέφαλο», ενώ μια σειρά βιβλίων από μεγάλους επιστημονικούς εκδοτικούς οίκους (MIT Press, University of Pennsylvania κ.λ.π.) ρίχνουν φως στο θέμα."


"Τον περασμένο μήνα ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια Andrew Newberg μαζί με τον Eugene d'Aquilli εξέδωσαν το «Γιατί ο θεός δεν έχει φύγει». Χρησιμοποίησαν αξονικές τομογραφίες Θιβετιανών και Φραγκισκανών μοναχών την ώρα της βαθιάς προσευχής κι ανακάλυψαν ότι είναι τα ίδια μέρη του εγκεφάλου που δραστηριοποιούνται ή σιωπούν εκείνη την ώρα. Με λίγα λόγια χρησιμοποίησαν τα δεδομένα για να βρουν ποιο είναι το θρησκευτικό κύκλωμα νευρώνων που υπάρχει στον ανθρώπινο εγκέφαλο. «Αυτό που εκείνοι οι άνθρωποι ένοιωσαν», γράφει ο καθηγητής Newberg, «δεν ήταν λάθος ούτε αυθυποβολή. Ήταν πραγματικά βιολογικά συμβάντα στον εγκέφαλό τους». Τέλος στο βιβλίο «Θρησκεία στο Νου» που θα κυκλοφορήσει μέσα στον Μάιο αναλύεται πως οι θρησκευτικές τελετές επιδρούν στο μετωπικό τοίχωμα του εγκεφάλου και εμπνέουν αισιοδοξία και δημιουργικότητα. Το εκπληκτικότερο συμπέρασμα όλων είναι πως ακόμη κι εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται ως άθρησκοι έχουν τέτοιες εγκεφαλικές δραστηριότητες κατά την διάρκεια θρησκευτικών τελετών. Αν και σε μικρότερο βαθμό τα ίδια σημεία του εγκεφάλου δραστηριοποιούνται ή σιωπούν: αλλιώς «μαλακώνουν τα όρια του εαυτού τους» κατά τον Δρ. Newberg."
Από εδώ

«Το πρόβλημα της νευροθεολογίας είναι ότι συγχέει τις πνευματικές εμπειρίες, τις οποίες λίγοι πιστοί έχουν, με την θρησκεία», ισχυρίζεται ο αρχισυντάκτης θρησκευτικών θεμάτων του περιοδικού Newsweek και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Kenneth Woodward. Ο συγγραφέας πολλών θρησκευτικών βιβλίων ισχυρίζεται ότι αυτό που μελετά η νεοεμφανισθείσα επιστήμη είναι κοινές (και όχι κατ' ανάγκη θρησκευτικές) εμπειρίες έκστασης, που μπορούν να μπουν στο μικροσκόπιο της επιστήμης, ή έστω στον αξονικό τομογράφο. Η θρησκευτικότητα λέει είναι κάτι πολύ πιο υπερβατικό, δεν μπορεί να μελετηθεί με τις μεθόδους της σύγχρονης επιστήμης."

"«Οι σκεπτικιστές κάποτε ισχυριζόταν ότι και με μισό εγκέφαλο κάποιος μπορούσε να καταλάβει ότι δεν υπάρχει Θεός», γράφει στο περιοδικό Newsweek. «Τώρα οι επιστήμονες μας λένε ότι ο μισός εγκέφαλος, ή ένα μέρος του είναι «δικτυωμένος» έτσι ώστε να έχει θρησκευτικές εμπειρίες. Αν είναι αμφίβολο κατά πόσο η αναπτυσσόμενη «νευροθεολογία» είναι θεολογία. Μπορεί να μας λέει νέα πράγματα για τα κυκλώματα του εγκεφάλου, αλλά δεν μας λέει τίποτε για τον Θεό."

"Το μέγιστο λάθος που κάνουν οι νευροθεολόγοι είναι να ταυτίζουν την θρησκεία με συγκεκριμένες εμπειρίες και αισθήματα. Η έκσταση που μπορεί να νιώσει ένας προσευχόμενος μπορεί να είναι ένα ευχάριστο και εμψυχωτικό αίσθημα, αλλά αυτό δεν έχει τίποτε να κάνει με το πόσο καλά επικοινωνούμε με το Θεό. Για την ακρίβεια πολλοί άνθρωποι προσεύχονται καλύτερα όταν νιώθουν ντροπή ή θλίψη για τα κρίματά τους, και η αίσθηση ότι ο Θεός είναι απών δεν είναι λιγότερο έγκυρη από την εμπειρία της θεϊκής παρουσίας. Η αγνή προσπάθεια για προσευχή μπορεί να είναι περισσότερο αυθεντική από το περιστασιακό αίσθημα ότι ο Θεός είναι κοντά, κι ακούει κάθε λέξη. Πολλοί λίγοι πιστοί έχουν ζήσει αυτό που η χριστιανική θεολογία αποκαλεί μυστική ένωση με το Θεό. Ούτε πολλοί βουδιστές έχουν την εμπειρία της «κενότητας» που ο Βούδας ονόμασε πραγματοποίηση του «μη-εαυτού»."

"Οι νευροθεολόγοι επίσης συγχέουν την πνευματικότητα με την θρησκεία. Η πραγματοποίηση όμως του θελήματος του Θεού εμπεριέχει περισσότερα από την προσευχή και τον διαλογισμό. Το να δει κάποιος τον Χριστό στο πρόσωπο ενός ασθενούς με AIDS ή το να αγαπήσει κάποιος τον εχθρό του δεν προαπαιτεί ειδικές τροποποιήσεις στα κυκλώματα του εγκεφάλου. Η δύναμη και οι ευχαριστίες της προσευχής δεν εξαρτώνται από την συλλογικότητα των εγκεφαλικών κυμάτων του εκκλησιάσματος. Με λίγα λόγια, η θρησκεία κατανοεί ένα σύνολο πράξεων και ενοράσεων που παραδέχεται μια υπερβατική τάξη χωρίς να προαπαιτεί μια υπερβατική εμπειρία."

"Από την άλλη πλευρά οι περισσότεροι από μας έχουν ζήσει την εμπειρία της διάλυσης των ορίων του εαυτού τους - και την σχετική αίσθηση του να είναι κάποιος ένα με τον κόσμο. Αλλά τέτοιες οριακές στιγμές δεν είναι κατ' ανάγκην θρησκευτικές. Ο William Wordsworth απελευθερώθηκε από τον εαυτό του με την φύση, εκεί όπου το πνεύμα του «γύρισε της γης την ημερήσια πορεία/ με πέτρες πετραδάκια και δένδρα». Ο Walt Whitman, ένας τελείως διαφορετικός ποιητής δραπέτευσε από τον εαυτό του συγχωνευόμενος φαντασιακά με όλη την δημοκρατική Αμερική, και όλους τους πολίτες της. Τι άλλο συμβαίνει στις ροκ συναυλίες παρά μια επίθεση σε όλες τις αισθήσεις έτσι ώστε όλες οι ατομικές προσωπικότητες να διαλύονται σε ένα συλλογικό υψιπετές; Ακόμη και οι συνήθεις εραστές μπορούν προς στιγμή να νιώσουν αρμονικά με το σύμπαν μέσω του εκστατικού σεξ: «ένιωσες κι εσύ την γη να κουνιέται:»"

"Σύμφωνα με τους νευροθεολόγους, η εξέλιξη έχει προγραμματίσει το νου μας να βρίσκει ευχαρίστηση όταν κάποιος ξεφεύγει από τα δεσμά του εαυτού του. Κάποιες θρησκευτικές πρακτικές επιβεβαιώνουν αυτό το πράγμα. Όπως ξέρει κάθε διαλογιστής, το να απαγγέλλει κάποιος την μάντρα (Σ.Μ.: μικρές φράσεις που επαναλαμβανόμενες οδηγούν στον διαλογισμό) για 20 λεπτά κάθε μέρα χαλαρώνει το σώμα και ανανεώνει το κουρασμένο μυαλό. Η Βίβλος επίσης συμβουλεύει προσήλωση στην προσευχή: «Μείνε ακίνητος και γνώρισε ότι είμαι ο Κύριος». Αλλά στις παραδόσεις γιόγκα της Ινδίας, όπου κεντρικό στοιχείο της πνευματικότητας είναι η υπέρβαση των ορίων του εαυτού άκαμπτες ασκητικές πρακτικές όπως η νηστεία για πολλές εβδομάδες και το πλήγωμα της σάρκας απέχουν πολύ από την ευχαρίστηση. Εδώ, απ' ότι δείχνουν τα πράγματα, η θρησκευτική παράδοση εμπεριέχει ένα είδος επανασχεδιασμού των κυκλωμάτων του εγκεφάλου έτσι ώστε ο πόνος και η ευχαρίστηση να γίνουν υπερβατικά."

"Σε κάθε πνευματική παράδοση η απελευθέρωση από τον εαυτό είναι κυρίως μια ηθική προσταγή. Το «αγάπα τον πλησίον ως εαυτόν» που προστάζει ο Ιησούς, απαιτεί τεράστια προσπάθεια υπέρβασης του εαυτού. Πραγματικά οι περισσότεροι μη νευρολόγοι θεολόγοι θα υποστήριζαν ότι η αγάπη στον πλησίον δεν μπορεί να γίνει συνήθεια της καρδιάς χωρίς την βοήθεια της Θείας Χάριτος. Μεγάλοι χριστιανοί μυστικιστές, όπως η Τερέσα της Αβίλα, θεωρούσαν τους εκστασιασμούς ειδικά δώρα από τον Θεό. Καταλάβαιναν όμως επίσης ότι τέτοιες εμπειρίες μπορούσαν να γίνουν αφορμή για υπερηφάνεια και πνευματική μαλθακότητα. Γι' αυτό οι χριστιανοί μυστικιστές δίδασκαν ότι η αγάπη στον πλησίον πρέπει να προηγείται ακόμη και της πλέον μύχιας επαφής με τον Θεό μέσω της προσευχής. Για την ακρίβεια μέχρι σήμερα οι υποψήφιοι Aγιοι της Καθολικής εκκλησίας μετρώνται από την ευσπλαχνία τους κι όχι από τις μυστικιστικές εμπειρίες. Κατά τον ίδιο τρόπο οι βουδιστές μποτχισάβα (Σ.Μ.: άγιοι) ξεχωρίζουν από την φιλευσπλαχνία τους κι όχι από τον πνευματικό αθλητισμό τους."

"«Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι νευροβιολόγοι είναι να συσχετίσουν ορισμένες εμπειρίες με συγκεκριμένη δραστηριότητα του εγκεφάλου. Το να προτείνουν ότι ο εγκέφαλος είναι η μοναδική πηγή των εμπειριών μας είναι υπεραπλούστευση. Αγνοεί την επήρεια άλλων σημαντικών παραγόντων, όπως είναι η θέληση, το εξωτερικό περιβάλλον, για να μην αναφέρουμε την λειτουργία της Θείας Χάριτος.»"

Από εδώ

Σχολιάζοντας την χρήση κάποιων "ενθεογενών" να πω.
Μπορεις να νιωσεις τον Θεο με τον εγκεφαλο(δηλαδη το λογικο), καθως τα παντα στο ανθρωπινο σωμα ειναι ηλεκτροχημικες αντιδρασεις που μεταφραζονται σε εγκεφαλικες και κατα συνεπεια συνειδησιακες, ετσι κατανοει ο εγκεφαλος μεσω τετοιων αντιδρασεων, αλλα υπαρχει και περιπτωση να παρεξηγηθουν καποιες αντιδρασεις. Ο Θεος φανερωνεται μεσα στον κοσμο με διεργασιες που περνουν μεσα απο αυτες τις ηλεκτροχημικες αντιδρασεις στο συνειδητο. Ειναι δηλαδη λογικη θρησκεια και ιστορικη θρησκεια ο Χριστιανισμος.
Αν εκβιασεις την φυση σου για να δει τον Θεο μεσω χημικων ενωσεων, αυτο που θα δεις δεν θα ειναι ο Θεος αλλα μια χαλκευμενη "εικονα" του, με την χορηγηση τετοιων ουσιων, δεν ειναι αληθινες οι αντιδρασεις γιατι ομοιαζει με θρησκευτικο "ντοπαρισμα", δεν ειναι αληθινη θρησκευτικοτητα και λατρεια και μπορει να γινει και επικινδυνο για πολλους ανθρωπους, η οποια θα ειναι αντιστοιχη με αυτο που εχεις εσυ μεσα στην συνειδηση σου.
Σιγουρα ομως οχι ο ιστορικα κατοχυρωμενος Θεος!!!