Η Κλίμακα του Ράγκλαν

Ευχαριστώντας την Ο.Ο.Δ.Ε που αν και δεν είχε καμία υποχρέωση έδωσε σημασία στο ερώτημα που της έθεσα και  απάντησε δίνοντας την χριστιανική αλλά και ιστορική οπτική στο θέμα της Κλίμακας, παρακάτω σε λινκ μπορείτε να δείτε ολόκληρο το άρθρο της.

Ιησούς Χριστός και μυθικά αρχέτυπα

Υπάρχει ένα βιβλίο του Lord Raglan "The Hero; A study in Tradition Myth and Drama" ("Ο ήρωας! Μία μελέτη στην Παράδοση, τον Μύθο και το Δράμα"). Εκεί χρησιμοποιείται μία ομάδα κριτηρίων, που φανερώνουν τι πιθανότητες υπάρχουν, ο "ήρωας" μιας αφήγησης να είναι μυθικό ή πραγματικό πρόσωπο. Πόσο επιτυχημένη είναι μια τέτοια προσέγγιση, στο πρόσωπο τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού;

Επιλογή στοιχείων: Ν. Μ. και Papyrus 52

Ο.Ο.Δ.Ε 

 Συμπληρώνοντας στο πολύ ωραίο κείμενο της Ο.Ο.Δ.Ε θα βάλω και εγώ κάποιες ακόμη σκέψεις.

Στο 3ο  κριτήριο λέει ότι συχνά είναι κοντινός συγγενής της μητέρας του. Κάποιος έβαλε βαθμό επειδή προέρχονται και οι δύο από την γενιά του Δαυίδ. Μπορεί να μην είναι κοντινός συγγενής με την έννοια πιθανώς εξαδέλφου αλλά είναι της ίδιας φυλής, άρα είναι κοντινότερος από έναν άλλο, άλλης φυλής. Βέβαια και οι κάτοικοι ενός χωριού συχνά παντρεύονται μεταξύ τους ή με διπλανά χωριά χωρίς να θεωρούνται κοντινοί συγγενείς. Ωστόσο ονομάζονται με το όνομα του χωριού τους.

Στο 6ο κριτήριο που λέει ότι κατά την γέννησή Του προσπαθεί ο πατέρας ή ο παππούς του να τον σκοτώσουν, δεν ισχύει γιατί ο Ηρώδης σκότωσε παιδιά 2 ετών και κάτω άρα ο Χριστός ήταν τουλάχιστον 2 ετών όταν έδωσε την διαταγή ο Ηρώδης. Και μάλιστα ο Ηρώδης προσπάθησε να Τον σκοτώσει λόγω της αρχαίας προφητείας για τον βασιλιά που θα σήμαινε την γέννησή του ένα άστρο. Κανείς από τους αρχετυπικούς ήρωες από όσο ξέρω δεν έχει προφητεία προ της γεννήσεως του που να αναφέρει τα γεγονότα της ζωής του τόσο λεπτομερώς όσο του Χριστού και αυτό είναι ένα στοιχείο που το παραβλέπει η Κλίμακα ηθελημένα πιστεύω. 

Στο 13ο κριτήριο που λέει ότι γίνεται βασιλιάς πιστεύω ότι δεν έπρεπε να δοθεί ούτε χαριστικά ο βαθμός γιατί αντίκειται στον λόγο του Κυρίου που λέει «η βασιλεία η εμή ουκ εστίν εκ του κόσμου τούτου ει εκ του κόσμου τούτου ην η βασιλεία η εμή οι υπηρέται αν οι εμοί ηγωνίζοντο ίνα μη παραδοθώ τοις ιουδαίοις νυν δε η βασιλεία η εμή ουκ εστίν εντεύθεν είπεν ούν αυτώ ο πιλάτος ουκούν βασιλεύς ει συ απεκρίθη ο ιησούς συ λέγεις ότι βασιλεύς ειμί εγώ» Άρα εφόσον δεν αναγνωρίζεται ως βασιλιάς στην γη δεν μπορεί να Του αποδοθεί ο τίτλος του βασιλέα, εφόσον και ο ίδιος τον αρνείται, τον τίτλο του επίγειου βασιλιά δηλαδή.

Στο 14ο κριτήριο λέει ότι βασιλεύει για λίγο καιρό χωρίς προβλήματα. Όταν Τον βαθμολόγησαν εννόησαν την τριετή Του διδασκαλία που δεν μπορούσαν να του κάνουν τίποτε οι Φαρισαίοι και μπόρεσε και δίδαξε χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες και άρα χωρίς προβλήματα. Όμως ξεχνούν ότι έτυχε και κυνηγητού καθώς και πολέμου νεύρων που αναφέρεται προ της εισόδου Του στα Ιεροσόλυμα και ο ίδιος όταν επέστρεψε στην Ναζαρέτ δεν Τον καλοδέχτηκαν οι συμπατριώτες Του.

Στο 15ο κριτήριο, μπορεί ο Κύριος να απελευθέρωσε από το γράμμα του Νόμου άλλα όταν Τον βαθμολόγησαν εννόησαν την διδασκαλία Του που είναι καθοδηγητική για την πορεία του χριστιανού και κατά κάποιον τρόπο είναι «νόμος». Αλλά και πάλι εδώ ο Κύριος μας λέει  «μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον η τους προφήτας ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι». Άρα δεν δίνει νέους νόμους απλώς εκπληρώνει αυτά που οι προφήτες προφήτευσαν και επανερμηνεύει με ορθό τρόπο τον Μωσαϊκό Νόμο κάτι που οι ραβίνοι δεν έκαναν.

Στο 16ο κριτήριο η φράση κλειδί είναι το «ή το λαό». Και ξέρουμε ότι ο Υιός του Θεού δεν έχασε την χάρη Του Θεού, όμως επίσης ξέρουμε ότι ο Υιός του Θεού έχασε την «χάρη» των ανθρώπων, γι αυτό και σταυρώθηκε. Το αγγλικό κείμενο λέει αντί για «τον λαό», «τους υπηκόους» του. Εφόσον όμως ποτέ δεν στέφθηκε βασιλιάς δεν υπάρχει ομοιότητα πιστεύω. Αν και είχε την φήμη ο ίδιος αντί με άλογο ή καμήλα όπως θα έκανε ένας βασιλιάς όντας στο απόγειο της δόξας του ως Διδάσκαλος, εισήλθε με γαϊδουράκι στην πόλη και για πρακτικούς λόγους φαντάζομαι(φυσικά υπάρχει και η προφητεία), για να μην ποδοπατηθεί από τον κόσμο που Τον επευφημούσε και  Τον ήθελε βασιλιά αλλά ο ίδιος δεν ήταν ποτέ επίγειος βασιλιάς.

Στο 17ο κριτήριο, την δίωξη από τον θρόνο και την πόλη την εννοούν σε συνέχεια του 16ου που χάνει την χάρη του κόσμου άρα δεν τον θεωρεί Μεσσία όπως Τον θεωρούσε όταν μπήκε στην Ιερουσαλήμ και Τον διώχνει έξω από την πόλη για να σταυρωθεί, στον Γολγοθά. Εδώ μόνο στο μέρος της πόλης μπορεί να βρει κανείς ομοιότητα γιατί σταυρώθηκε έξω από την πόλη, όμως όπως είπα και πριν δεν είχε ποτέ θρόνο και  για να τον χάσει, γιατί δεν ήταν ποτέ επίγειος βασιλιάς, αλλά και ως ήρωα απλώς να Τον πάρει κανείς, οι μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων που πέθαναν για το όνομά Του, καθώς και τα θαύματα που έγιναν όταν ήταν ανάμεσά μας αλλά κυρίως μετά την Ανάληψη Του, ακόμη και σήμερα, δεν αφήνουν αμφιβολία στον μη πωρωμένο νου. 

Στο 18ο κριτήριο είχαν πει ότι είναι παράξενη «ταχύτητα» με την οποία πέθανε επάνω στον Σταυρό ενώ οι σταυρωθέντες  συνήθως έκαναν μέρες για να πεθάνουν και γι αυτό και έσπασαν τα πόδια των ληστών αλλά του Χριστού δεν τα έσπασαν. Επίσης σε αυτό το σημείο αναφέρθηκαν και στους αγίους που αναστήθηκαν την στιγμή του θανάτου του Ιησού στον Σταυρό και άρα «μυστηριώδης θάνατος». Αλλά εδώ η σκέψη μου είναι στις ταλαιπωρίες που υπέστη για να καταλήξει τελικώς να «πεθάνει νωρίς». Όσο για τους αγίους που ηγέρθησαν, αυτό είναι όντως ένα μυστήριο αλλά δεν έχει να κάνει με τις συνθήκες του θανάτου Του αλλά περισσότερο με την θαυματουργή και μετά θάνατον δράση Του που αποδεικνύεται έτσι, γι αυτό και οι στρατιώτες είπαν, «αληθώς Θεού υιός ην ούτος» και όχι βασιλέας ή ήρωας. Ο οποίος βασιλέας μετά τον θάνατο του απλώς πεθαίνει, ο δε ήρωας μετατίθεται αλλού(σε ένα είδος παράδεισου ή κόλασης) όπου είναι μαζί με όλους τους άλλους. Όμως εδώ είναι και το πολύ σημαντικό σημείο της Αναστάσεως του Κυρίου από τους νεκρούς που δεν σχετίζεται με τα κριτήρια και τα προσπερνά.

Στο 20ο κριτήριο η φράση κλειδί είναι το «εάν υπάρχουν», οι διάδοχοι του Χριστού είναι οι Απόστολοι και σαφώς και Τον διαδέχτηκαν και είναι και κατά μία έννοια γιοι Του γιατί είναι ο Υιός του Θεού, πρόσωπο της Αγίας Τριάδας και  Δημιουργός όλων μας.

Και εν πάση περιπτώσει επειδή είναι ανακατεμένα τα κριτήρια ειδικά στο πρόσωπο του Κυρίου, το να τα θέσουμε ως κριτήρια είναι το ίδιο με το να πιστεύει κάποιος στα ζώδια που λίγο πολύ το ένα κολλάει με το άλλο και το ένα ακολουθεί το άλλο. Αν όμως θα θέλαμε να είμαστε ακριβείς με την λίστα των κριτηρίων δεν θα πρέπει να ξεφύγουμε καθόλου από την χρονολογική σειρά αυτών γιατί έτσι μπορεί και ένα γατί όπως είπε και ο συγγραφέας της σελίδας να πληροί τα κριτήρια επειδή πολύ απλά εμείς μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε όπως θέλουμε.  Μπορεί δυνάμει κάποιος να είναι ανά πάσα στιγμή της ζωής του ένα από τα φλού κριτήρια των ζωδίων, όπως και ένα ή ακόμη περισσότερα από τα κριτήρια της Κλίμακας του Ράγκλαν.