Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, ή δεν έχουν διαβάσει τις πηγές που δίνουν (καθώς λένε άλλα από αυτά που υποστηρίζουν ) ή βασίζονται στο ότι κανείς δεν θα τις ψάξει.
Εμείς όμως ψάξαμε, διότι ο χριστιανισμός ΔΕΝ φοβάται την έρευνα!!
Με κόκκινο είναι οι θέσεις ενός πανθεϊστή, με μαύρο οι απαντήσεις μου. Εδώ θα δημοσιεύσω μόνο τις θέσεις χωρίς να δημοσιεύσω τις αντιδράσεις που υπάρχουν σε ένα φόρουμ. Όποιος θέλει, μπορεί να δεί τον διάλογο με όλες τις αντιδράσεις……..
Οπότε και η παρθενοσύλληψη της Δανάης* από τον Δία που μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή(για να την αφήσει έγκυο με τον Περσέα) είναι άκυρη έτσι;Γιατί;Είτε γιατί παίζει...χρυσός στη μέση,είτε γιατί....άλλο Δίας κι άλλο Άγιο Πνεύμα κλπ κλπ σωστά; *Ας σημειώσω πώς η Δανάη ήταν ασφαλώς ήδη Παρθένα μιας κι ο πατέρας της Ακρήσιος την είχε τριπλοκλειδωμένη λόγω που μια μάντισσα προφήτευσε πώς ο γιος της Δανάης θα τον σκότωνε.Μα ο Δίας δεν μασάει από αυτά βέβαια..
Όχι,πηγή δεν σου δίνω μιας και σίγουρα το γνωρίζεις ήδη αυτό.
Απάντηση.............
Ο Δίας ήταν γνωστός για τις ερωτικές του ατασθαλίες. Είδε άλλη μια και την επεθύμησε. Τι και αν έγινε βροχή. Ουδεμία σχέση με την βιβλική διήγηση. Ο Περσέας ΔΕΝ γεννήθηκε με άμωμη σύλληψη. Γεννήθηκε μετά από επιθυμία του Δία.
Ίσως δεν γνωρίζετε την δεύτερη εκδοχή του μύθου (είχαν βλέπετε πολλές εκδοχές των παραμυθιών τους οι αρχαίοι ημών πρόγονοι). Η Δανάη δεν ήταν παρθένα.
Ἀκρισίῳ δὲ περὶ παίδων γενέσεως ἀρρένων χρηστηριαζομένῳ ὁ θεὸς ἔφη γενέσθαι παῖδα ἐκ τῆς θυγατρός, ὃς αὐτὸν ἀποκτενεῖ. δείσας δὲ ὁ Ἀκρίσιος τοῦτο, ὑπὸ γῆν θάλαμον κατασκευάσας χάλκεον τὴν Δανάην ἐφρούρει. ταύτην μέν, ὡς ἔνιοι λέγουσιν, ἔφθειρε Προῖτος, ὅθεν αὐτοῖς καὶ ἡ στάσις ἐκινήθη· ὡς δὲ ἔνιοί φασι, Ζεὺς μεταμορφωθεὶς εἰς χρυσὸν καὶ διὰ τῆς ὀροφῆς εἰς τοὺς Δανάης εἰσρυεὶς κόλπους συνῆλθεν. αἰσθόμενος δὲ Ἀκρίσιος ὕστερον ἐξ αὐτῆς γεγεννημένον Περσέα, μὴ πιστεύσας ὑπὸ Διὸς ἐφθάρθαι, τὴν θυγατέρα μετὰ τοῦ παιδὸς εἰς λάρνακα βαλὼν ἔρριψεν εἰς θάλασσαν. προσενεχθείσης δὲ τῆς λάρνακος Σερίφῳ Δίκτυς ἄρας ἀνέτρεφε τοῦτον.
‘’Ο βασιλιάς της Αργολίδας Άβας, που σα γιός της Δαναΐδας Υπερμνήστρας και του Λυγκέα, ένωνε το αίμα των αντιπάλων παππούδων του, Δαναού και Αίγυπτου, κληροδότησε το βασίλειό του στους δίδυμους γιούς του, τον Προίτο και τον Ακρίσιο κι όρισε να βασιλεύουν εκ περιτροπής.
Διηγούνται ότι τα δίδυμα, κληρονομώντας το αμοιβαίο μίσος των προπαππούδων τους, άρχισαν να φιλονικούν απ' την κοιλιά ακόμα της μάνας τους, της Αγλαΐας. Η διένεξη κορυφώθηκε όταν ο Προίτος αποπλάνησε τη μοναχοκόρη του αδελφού του Ακρίσιου, τη Δανάη, πράγμα που παρ' ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή κι αναγκάστηκε να καταφύγει στη Λυκία, όπου παντρεύτηκε την κόρη του Ιοβάτη, Σβενεβοία ή Άντεια, (που έγινε γνωστή για τον έρωτά της για τον Βελλερεφόντη) κι απόκτησε τρεις θυγατέρες.
Ήταν πανέμορφη η Δανάη (που απ' τη μητέρα της Ευρυδίκη ήταν εξάδελφη του Υάκινθου και δισέγγονη της Πλειάδας Ταϋγέτης. Αυτό όμως δεν παρηγορούσε τον πατέρα της Ακρίσιο, που ήθελε να έχει γιό. Ζήτησε λοιπόν χρησμό απ' το Μαντείο αν θ' αποκτούσε αρσενικά παιδιά κι ο Θεός του απάντησε πως όχι μόνο δεν θ' αποκτήσει γιό, μα τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Θα έβρισκε το θάνατο απ' τα χέρια του εγγονού του. Τρόμαξε πολύ ο Ακρίσιος, μα δεν τόλμησε να σκοτώσει την κόρη του, όπως ήταν η πρώτη του σκέψη, γιατί οι Θεοί τιμωρούν σκληρά εκείνους που χύνουν συγγενικό αίμα.
Για ν' αποτρέψει τη μοίρα, έκλεισε τη Δανάη σε υπόγεια μπρούντζινη φυλακή κι έβαλε άγριους σκύλους φύλακες να τη φυλάνε. Μόνο στην οροφή υπήρχε ένας μικρός φεγγίτης απ' όπου η κόρη έβλεπε ένα κομμάτι ουρανό. Απ' αυτόν το φεγγίτη την είδε κι ο Παντεπόπτης Δίας και την ορέχτηκε. Μιά μέρα, εκεί που η κόρη κοιτούσε ένα σύννεφο που περνούσε πάνω απ' το κεφάλι της, συνέβη κάτι μυστηριώδες. Χρυσή βροχή άρχισε να πέφτει απ' την οροφή στους κόλπους της Δανάης και σαν ο χρόνος κυκλογύρισε η ανθόκορμη κόρη έφερε στον κόσμο ένα γιό, τον Περσέα’’.
Διηγούνται ότι τα δίδυμα, κληρονομώντας το αμοιβαίο μίσος των προπαππούδων τους, άρχισαν να φιλονικούν απ' την κοιλιά ακόμα της μάνας τους, της Αγλαΐας. Η διένεξη κορυφώθηκε όταν ο Προίτος αποπλάνησε τη μοναχοκόρη του αδελφού του Ακρίσιου, τη Δανάη, πράγμα που παρ' ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή κι αναγκάστηκε να καταφύγει στη Λυκία, όπου παντρεύτηκε την κόρη του Ιοβάτη, Σβενεβοία ή Άντεια, (που έγινε γνωστή για τον έρωτά της για τον Βελλερεφόντη) κι απόκτησε τρεις θυγατέρες.
Ήταν πανέμορφη η Δανάη (που απ' τη μητέρα της Ευρυδίκη ήταν εξάδελφη του Υάκινθου και δισέγγονη της Πλειάδας Ταϋγέτης. Αυτό όμως δεν παρηγορούσε τον πατέρα της Ακρίσιο, που ήθελε να έχει γιό. Ζήτησε λοιπόν χρησμό απ' το Μαντείο αν θ' αποκτούσε αρσενικά παιδιά κι ο Θεός του απάντησε πως όχι μόνο δεν θ' αποκτήσει γιό, μα τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Θα έβρισκε το θάνατο απ' τα χέρια του εγγονού του. Τρόμαξε πολύ ο Ακρίσιος, μα δεν τόλμησε να σκοτώσει την κόρη του, όπως ήταν η πρώτη του σκέψη, γιατί οι Θεοί τιμωρούν σκληρά εκείνους που χύνουν συγγενικό αίμα.
Για ν' αποτρέψει τη μοίρα, έκλεισε τη Δανάη σε υπόγεια μπρούντζινη φυλακή κι έβαλε άγριους σκύλους φύλακες να τη φυλάνε. Μόνο στην οροφή υπήρχε ένας μικρός φεγγίτης απ' όπου η κόρη έβλεπε ένα κομμάτι ουρανό. Απ' αυτόν το φεγγίτη την είδε κι ο Παντεπόπτης Δίας και την ορέχτηκε. Μιά μέρα, εκεί που η κόρη κοιτούσε ένα σύννεφο που περνούσε πάνω απ' το κεφάλι της, συνέβη κάτι μυστηριώδες. Χρυσή βροχή άρχισε να πέφτει απ' την οροφή στους κόλπους της Δανάης και σαν ο χρόνος κυκλογύρισε η ανθόκορμη κόρη έφερε στον κόσμο ένα γιό, τον Περσέα’’.
("Οι ροζ ιστορίες της ελληνικής Μυθολογίας" του Δημήτρη Μπέκου)
.......τον πρόλαβε ο Προίτος...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου