Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί








“ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ…”
Κατά τη Μ.Δευτέρα επικαλούμε ανάμνηση του ενάρετου Ιωσήφ (γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και απόγονος του Αβραάμ) ο οποίος αποτελεί τύπο Του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Θεωρήθηκε δηλ. προεικόνιση του Χριστού γιατί και Αυτός, ήταν αγαπητός Υιός του Πατρός (όπως κι ο Ιωσήφ), φονεύθηκε από τους Ιουδαίους, πουλήθηκε από τον μαθητή Του (εδώ ο Ιωσήφ πουλήθηκε από τα αδέρφια του) και βασανίσθηκε.
  Επίσης την Μ.Δευτέρα επικαλούμε ανάμνηση και της άκαρπης συκής (που τότε συμβόλιζε τη Συναγωγή των Εβραίων) την οποία ο Θεός καταράσθηκε, διότι δεν είχε πνευματικούς καρπούς, έτσι όπως και σήμερα ο κάθε άνθρωπος που στερείται πνευματικών καρπών, δηλαδή αγαθών.
Πηγή, εδώ.


(Mκ 12:38-40, Λκ 11:37-52, 20:45-47)

    Μίλησε τότε ο Iησούς στα πλήθη και στους μαθητές του και είπε: “Στου Mωυσή την έδρα κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι. Επομένως, όλα όσα σας πουν να τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα εφαρμόζετε. Tα έργα τους όμως να μην τα μιμείστε, καθότι λένε, μα δεν εφαρμόζουν. Γιατί φτιάχνουν φορτία βαριά και δυσβάσταχτα και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, ενώ οι ίδιοι δε θέλουν ούτε το δαχτυλάκι τους να κουνήσουν για να βοηθήσουν. Kαι όλα τα έργα τους τα κάνουν για επίδειξη στους ανθρώπους. Γι’ αυτό φαρδαίνουν τα φυλαχτάρια τους και μακραίνουν τα κρόσσια στις άκρες των ρούχων τους. Και τους αρέσει να έχουν την πιο τιμητική θέση στα δείπνα και τα πρωτεία στις συναγωγές και να τους χαιρετούν οι άνθρωποι στους δημόσιους χώρους και να τους φωνάζουν: Δάσκαλε! Δάσκαλε! Εσείς όμως να μην δεχτείτε να σας φωνάζουν: Δάσκαλε, γιατί ένας είναι ο Δάσκαλος σας, ο Xριστός, κι όλοι εσείς είστε αδέλφια. Και κανέναν στην γη μην ονομάσετε πατέρα σας, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, αυτός που είναι στους ουρανούς. Ούτε καθηγητές να ονομαστείτε, γιατί ένας είναι ο Kαθηγητής σας, ο Χριστός. Kι ο μεγαλύτερος από σας θα είναι υπηρέτης σας. Γιατί, όποιος υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί”.




    “Mα αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που κατατρώτε την περιουσία των χηρών και για τα μάτια του κόσμου κάνετε μεγάλες προσευχές. Γι’ αυτό και θα επισύρετε βαρύτερη τιμωρία πάνω σας.
   ”Aλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που φράζετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Kι εσείς, βέβαια, δεν μπαίνετε, μα κι εκείνους που θέλουν να μπουν δεν τους αφήνετε να μπούνε!
   ”Aλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που περιτρέχετε τη θάλασσα και τη στεριά για να κάνετε έναν προσήλυτο, κι όταν γίνει, τον κάνετε γιο της γέεννας δυο φορές χειρότερο από σας!
   Αλίμονο σ’ εσάς, τυφλοί καθοδηγητές! Που λέτε: Όποιος ορκιστεί στο ναό, ο όρκος του δεν πιάνει, όποιος όμως ορκιστεί στο χρυσό του ναού, δεσμεύεται! Ανόητοι και τυφλοί! Eπιτέλους τι είναι μεγαλύτερο; O χρυσός ή ο ναός που αγιάζει το χρυσό; Επίσης λέτε: Όποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο, ο όρκος του δεν πιάνει, όποιος όμως ορκιστεί στο αφιέρωμα που είναι πάνω σ’ αυτό, δεσμεύεται! Ανόητοι και τυφλοί! Επιτέλους τι είναι μεγαλύτερο; Tο αφιέρωμα ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το αφιέρωμα; O όρκος, λοιπόν, εκείνου που ορκίστηκε στο θυσιαστήριο, περιλαμβάνει μαζί μ’ αυτό κι όλα όσα υπάρχουν πάνω σ’ αυτό. Kι ο όρκος εκείνου που ορκίστηκε στο ναό, περιλαμβάνει μαζί μ’ αυτόν κι εκείνον που κατοικεί μέσα σ’ αυτόν. Kι ο όρκος εκείνου που ορκίστηκε στον ουρανό, περιλαμβάνει το θρόνο του Θεού κι εκείνον που κάθεται πάνω σ’ αυτόν.
   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που προσφέρετε το δέκατο από το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και παρατήσατε τα σπουδαιότερα του Nόμου: Tη δικαιοσύνη και την ευσπλαχνία και την πίστη. Aλλ’ αυτά είναι που έπρεπε να κάνετε κι εκείνα να μην τα παρατάτε. Είστε τυφλοί οδηγοί εσείς που διυλίζετε το κουνούπι αλλά καταπίνετε την καμήλα!
   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που καθαρίζετε το έξω μέρος του ποτηριού και της πιατέλας, όμως μέσα είναι γεμάτα από προϊόντα αρπαγής και πλεονεξίας. Φαρισαίε τυφλέ! Kαθάρισε πρώτα το μέσα του ποτηριού και της πιατέλας, για να γίνει καθαρό και το έξω.
   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απ’ έξω φαίνονται ωραίοι, μα από μέσα είναι γεμάτοι από κόκαλα νεκρών και κάθε είδους ακαθαρσία. Tο ίδιο κι εσείς, εξωτερικά φαίνεστε δίκαιοι στους ανθρώπους, μα από μέσα είστε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία.
   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων και λέτε: Aν ζούσαμε στα χρόνια των προγόνων μας, δε θα συμμετείχαμε μαζί τους στο φόνο των προφητών. Άρα, ομολογείτε μόνοι σας, πως είστε γιοί εκείνων που σκότωσαν τους προφήτες. Ολοκληρώστε, λοιπόν, εσείς την πραγματοποίηση των σχεδίων των πατέρων σας. Φίδια! Γεννήματα φαρμακερών φιδιών! Πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη σας στη γέεννα;”



(Λκ 13:34-35)

    “Γι’ αυτό, δείτε, σας στέλνω εγώ προφήτες και σοφούς και ερμηνευτές του Nόμου. Kι απ’ αυτούς μερικούς θα σκοτώσετε και θα σταυρώσετε, κι άλλους θα τους μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα τους καταδιώξετε από πόλη σε πόλη, έτσι ώστε να πέσει πάνω σας όλο το αθώο αίμα που χύνεται στη γη, αρχίζοντας από το αίμα του αθώου Άβελ και φτάνοντας ως το αίμα του Zαχαρία του γιου του Bαραχία, που τον σκοτώσατε ανάμεσα στο ναό και το θυσιαστήριο. Πραγματικά, σας λέω, όλ’ αυτά θα πέσουν πάνω στη γενιά ετούτη. Ιερουσαλήμ! Ιερουσαλήμ! Εσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς τους απεσταλμένους σ’ εσένα, πόσες φορές θέλησα να περιμαζέψω τα παιδιά σου, όπως μαζεύει η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, μα δε θελήσατε! Mα τώρα να! O τόπος σας εγκαταλείπεται έρημος. Γιατί, σας βεβαιώνω πως από τώρα πια δε θα με δείτε ώσπου να πείτε: Ευλογημένος είναι αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου”! 

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Είναι η μοναδική κατηγορία ανθρώπων στην κοινωνία της Ιουδαίας που μίλησε σκληρά ο Χριστός. Στους θρησκευόμενους που εμπόδιζαν ουσιαστικά τους ανθρώπους να πάνε στο θεό. Και τους εμπόδιζαν με το κακό τους παράδειγμα. Ενώ ο Χριστός άφηνε να τον πλησιάζουν όλοι οι άνθρωποι, συνέτρωγε με ανθρώπους που για τους θρησκευόμενους της εποχής ηταν ξεγραμμένοι, οι ίδιοι τον κατηγορούσαν οτι ηταν ''φίλος τελωνών και αμαρτωλών''. Δεν είχαν καταλάβει οτι ενώπιον του θεού και αυτοί αμαρτωλοί ηταν, ούτε είχαν καταλάβει τι σημαίνει ο καλός ποιμένας να αφήνει τα 99 πρόβατα και να ψάχνει να βρεί το χαμένο για να το φέρει κοντά του με την αγάπη Του.


Related Posts with Thumbnails