Πεντηκοστιανοί και αποστολική διαδοχή

Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής και αποστολική διαδοχή…

Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής (εαεπ) είναι παρακλάδι του κινήματος των πεντηκοστιανών και ισχυρίζεται ότι έχει…. αποστολική διαδοχή. Υπάρχει ως Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής από το 1965, και θέλει να μας πείσει ότι έχει… αποστολική διαδοχή. Το θέμα της διαδοχής δεν αναφέρεται ως βασικό θέμα στην διδασκαλία αυτής της εκκλησίας, αν και έχει πολύ σπουδαίο ρόλο διότι μας δείχνει και ιστορικά πλέον την εκκλησία που άφησε ο Χριστός. Για αυτό το λόγο και έχουν εφεύρει την ψευδοδιδασκαλία ότι δήθεν αποστάτησε η εκκλησία, ώστε να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Κάτι που είναι αντίθετο από τα λόγια του Χριστού.

Θα αναφέρω ενδεικτικά κάποια αποσπάσματα επί του θέματος για να δούμε τι λένε οι ίδιοι από επίσημο βιβλίο τους. Τα αποσπάσματα είναι με πράσινο και με μπλέ ο σχολιασμός μου. Είναι από το βιβλίο τους ‘’Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής, Η ιστορία της. Τι πιστεύει. Πως πολιτεύεται’’, εκδόσεις Όρος.

«Η ιστορία της εαεπ ξεκίνησε στις αρχές του 1965 όταν ο προεδρεύων επίσκοπός της συνόδου της Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής, ιατρός Λεωνίδας Φέγγος αρνήθηκε να υπογράψει το πρωτόκολλο ένταξης στην Αμερικανική ιεραποστολική οργάνωση Assemblies of God….» (Σελ. 35).

Δηλαδή, θέλουν να μας πουν ότι μια εκκλησία που ΠΡΙΝ το 1965 δεν υπήρχε, ότι έχει αποστολική διαδοχή. Δηλαδή ιστορική συνέχεια. Και ξέρετε, δεν είναι μόνο το όνομα που αλλάζει σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και η διδασκαλία. Όποιος διαφωνεί, φτιάχνει μια άλλη ‘’εκκλησία’’, με άλλη διδασκαλία, η οποία ‘’στηρίζεται’’ πάλι στην Αγία Γραφή, και την οδηγεί το ‘’Άγιο Πνεύμα’’. Πιστεύουν άλλα πράγματα δηλαδή μεταξύ τους, αλλά (κατά τους ισχυρισμούς τους) έχουν το Άγιο Πνεύμα που τους οδηγεί και την Αγία Γραφή!! Δηλαδή, η ΕΑΕΠ θεωρεί αίρεση την Αποστολική Εκκλησία, και αυτή με την σειρά της θεωρεί αιρετική την ‘’εκκλησία’’ από όπου προήλθε. Μα έτσι όμως, και η χειροτονία τους ακυρώνεται αυτόματα, εφόσον προέρχεται από….. αιρετικούς. Διότι αν δεν τους θεωρούσαν αιρετικούς, δεν θα αποσχίζονταν από αυτούς. Αλλά ας δούμε τι γράφουν οι ίδιοι παρακάτω θέλοντας να μας αποδείξουν την ιστορική τους συνέχεια.

«Η διαδοχή δεν αποτελεί απόλυτη εγγύηση φοράς της αλήθειας. Ο Άρειος ήταν χειροτονημένος πρεσβύτερος αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ήταν φορέας της αληθινής παράδοσης/ μαρτυρίας της εκκλησίας….» (Σελ. 78)

Επειδή δεν τους συμφέρει το θέμα της αποστολικής διαδοχής, προσπαθούν να το υποβαθμίσουν αναφέροντας το παράδειγμα του Άρειου. Ο Άρειος, ήταν πρεσβύτερος στην εκκλησία της Αλεξάνδρειας, αλλά έπεσε σε αιρετικές διδασκαλίες, ξένες με την διδασκαλία των αποστόλων και της εκκλησίας. Οι θέσεις του καταδικάστηκαν από την πρώτη οικουμενική σύνοδο, και ως εκ τούτου δεν μπόρεσε να μείνει στην θέση του πρεσβυτέρου. Επομένως, αν και είχε διαδοχή, όταν φανέρωσε τις θεολογικές του απόψεις, αυτές οι θέσεις καταδικάστηκαν και χαρακτηρίστηκαν ως ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ. Ο ίδιος έθεσε τον εαυτό του ΕΚΤΟΣ σώματος Ιησού Χριστού, εκτός εκκλησίας δηλαδή. Που σημαίνει ότι εφόσον άλλαξε διδασκαλία, σταμάτησε να είναι λειτουργός της εκκλησίας, με αποτέλεσμα να ΧΑΣΕΙ την διαδοχή του. Και αν την είχε, την έχασε. Επομένως δεν ισχύει το παράδειγμα των προτεσταντών. Διότι δεν παρέμεινε λειτουργός, εφόσον η Α οικουμενική έγινε το 325, ενώ ο Άρειος πέθανε το 336. Και επιβεβαιώνεται αυτό που γράφει ο απόστολος Ιωάννης…. «Εξ ημών εξήλθον, αλλά δεν ήσαν εξ ημών· διότι εάν ήσαν εξ ημών, ήθελον μένει μεθ' υμών· αλλά εξήλθον διά να φανερωθώσιν ότι δεν είναι πάντες εξ ημών». ( Α Ιωάννου 2,19)

Σταμάτησε να είναι φορέας της διδασκαλίας των αποστόλων (σταμάτησε δηλαδή να πιστεύει τα ίδια με την εκκλησία που είναι ο στύλος και το εδραίωμα της αλήθειας κατά τον απόστολο Παύλο), σταμάτησε να έχει και διαδοχή. Όπως και οι της ΕΑΕΠ.

«Η ΕΑΕΠ μέσω του προεδρεύοντος επισκόπου της συνδέεται με την Αποστολική εκκλησία του Θεού της Ρουμανίας αφού ο αδ. Λεωνίδας Φέγγος χειροτονήθηκε από τον Α.Σ. Δεληγιάννη. Η ΑΕΤΘ της Ρουμανίας, έλαβε χειροτονία μέσο του Παύλου (Πάβελ) Budean, που είχε χειροτονηθεί μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας του Θεού. Η ΕΤΘ μέχρι το 1907 επονομαζόταν ‘’Αγιαστική εκκλησία’’ (Holiness Church), που δείχνει ότι ήλθε στην Έσχατη/ Όψιμη Βροχή από τις τάξεις των Μεθοδιστών αγιαστών. Ο ηγέτης της Αμβρόσιος Τόμλινσον (1865- 1943) είχε χειροτονηθεί από τον Αγιαστή Mitchell. Όπως έχει ήδη ειπωθεί το Αγιαστικό κίνημα που ξεκίνησε από τον Γουέσλεη ‘’δεν ηταν μια εκκλησιαστική ομολογία, αλλα μία ευσεβιστική κίνηση εντός του Αγγλικανισμού…’’. …….Η ΕΑΕΠ έλκει λοιπόν την ιστορική διαδοχή της από την πρώτη Εκκλησία μέσο των χειροτονιών της Αγγλικανικής εκκλησίας. Οι Βρετανοί επίσκοποι που ηταν παρόντες στην σύνοδο της Αρλής (Αρελάτης) στην Νότιο Γαλλία το 314 μ Χ , είχαν ήδη κανονική χειροτονία μέσα στους κόλπους της ‘’μιας, αγίας,καθολικής και αποστολικής εκκλησίας’’. (σελ 78)

Ας δούμε από ποιες κινήσεις και ‘’εκκλησίες’’ περνάει η ‘’ιστορική ‘’ τους γραμμή, κατά τα λόγια τους. Θυμηθείτε….κάθε διαφορετική ομολογία έχει να κάνει και με την διδασκαλία. Δεν πιστεύουν τα ίδια ακριβώς, και μάλιστα σε δογματικά ζητήματα. Διαφορετικά θα συνέχιζαν με το ίδιο ΄΄όνομα’’.

Έτσι έχουμε……

Εαεπ --> Αποστολική εκκλησία του θεού Ρουμανίας --> Εκκλησία του Θεού (ή Αγιαστική κίνηση) --> Μεθοδιστές αγιαστές --> Αγιαστές (Γουέσλεη, εντός Αγγλικανισμού) --> Αγγλικανισμός -->αρχαία εκκλησία (οι Βρετανοί επίσκοποι ηταν παρόντες στην σύνοδο της Αρελάτης το 314 μ Χ).

Το παραπάνω επιχείρημα τους βασίζεται σε λανθασμένους συλλογισμούς. Πρώτα πρώτα, παρατηρούμε ότι η δήθεν ιστορική διαδοχή της ΕΑΕΠ περνάει από 5 διαφορετικές ομολογίες- κινήσεις. Αυτό σημαίνει ότι μεταξύ τους πιστεύουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Το μόνο κοινό που έχουν είναι το ανθρώπινο δόγμα ΜΟΝΟ η Γραφή. Ανήκουν στον προτεσταντισμό (τουλάχιστον μέχρι να ανακατευθεί ο Αγγλικανισμός). Και ο προτεσταντισμός ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΕ ΠΡΊΝ ΤΟΝ 16^Ο αιώνα!!

Ένα ακόμα ερώτημα είναι κατά πόσο ‘’έγκυρη’’ μπορεί να είναι η χειροτονία που προέρχεται από επίσκοπο από του οποίου την ‘’εκκλησία’’ έχουν αποσχιστεί. Διότι, όλα τα παραπάνω αποτελούν είτε σχίσμα (πχ ο Αγιαστής Γουέσλεη είναι σχισματικός ΕΝΤΟΣ της Αγγλικανικής εκκλησίας), ή διαφορετική ‘’εκκλησία’’ (Πχ άλλο ΕΑΕΠ άλλο Αποστολική εκκλησία του Θεού). Σε αντίθεση με την Ορθόδοξη εκκλησία της οποίας η ιστορική συνέχεια είναι μέσο της ίδιας της ορθοδοξίας.

Τέλος, ας δούμε τον Αγγλικανισμό. Είναι κάτι σαν μία μίξη Ρωμαιοκαθολικισμού και Προτεσταντισμού. Δηλαδή έχει πολλά κοινά με τους Ρωμαιοκαθολικούς χωρίς να δέχονται την αυθεντία του Πάπα. Αρχικά, με τη Σύνοδο του Γουίτμπι (Synod of Whitby) το 664 όλη η Βρετανία άρχισε να υπάγεται στον Πάπα. Η απόσχισή τους από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία έγινε στα πλαίσια της Διαμαρτύρησης πολύ αργότερα. Άλλωστε, δεν υπήρχε ως κάτι ιδιαίτερο πρίν το σχίσμα του 1054. Ως την αναμόρφωσή τους, ανήκαν στους Ρωμαιοκαθολικούς.

Όπως παρατηρούμε, όλοι διασπόνται εκτός τους ορθόδοξους!!

Επομένως, οι Βρετανοί επίσκοποι ανήκαν στην δυτική εκκλησία στην σύνοδο του 314 μ Χ. Όμως το 1054 έγινε το σχίσμα. Οι ρωμαιοκαθολικοί είναι σχισματικοί. Η εαεπ λοιπόν έλκει την συνέχειά της από τους σχισματικούς Αγγλικανούς, που προέρχονται από τους Ρωμαιοκαθολικούς, οι οποίοι είναι σχισματικοί από την εκκλησία. Σχίσμα ή αποχώρηση από την ορθή πίστη, σημαίνει ότι χάνεται και η όποια ιστορική σύνδεση με την αρχαία εκκλησία. Χάνεται η αποστολική διαδοχή δηλαδή.

Κατά τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του αρχηγού και τελειωτή της χριστιανικής πίστεως, η εκκλησία έχει ΜΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, γιατί είναι ο Κύριος κοντά της.

Λέει λοιπόν με ένα εδάφιο μονοκονδυλιά, με το οποίο ο ίδιος ο Θεός διαψεύδει όλους τους παραπάνω που ζητάνε αποστολική διαδοχή….. «και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος». (Ματθαίος 28,20)

Όλες τις μέρες, ο Χριστός θα είναι με την εκκλησία του. Από το 33 μέχρι την Β Παρουσία. Το ‘’πάσας’’ δείχνει ότι δεν θα ξεκλίνει, δεν θα διασπαστεί, και ότι θα έχει ιστορική συνέχεια και διαδοχή από τους αποστόλους. Με αποτέλεσμα να έχει πάντα την ίδια ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ. Και προκαλώ τους Προτεστάντες να μου δείξουν έστω και μία ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ παρέκκλιση της ορθόδοξης εκκλησίας από την αρχαία πίστη. Δογματική. Το αν ο τρόπος λατρείας άλλαξε (εξέλιξη της λατρείας), αυτό δεν οδηγεί σε αιρέσεις διότι δεν έχει να κάνει με δογματικά, και διότι είναι κάτι που ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ η Αγία Γραφή. Είναι η πίστη για την οποία μας προτρέπει ο Ιούδας ο αδελφόθεος … «Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους».