Νέες παραποιήσεις πεντηκοστιανών σε πατέρες της εκκλησίας σχετικά με τις εικόνες.

Λυπάμαι πάρα πολύ που άνθρωποι που λένε ότι πιστεύουν στον Σωτήρα Χριστό και ακολουθούν την διδασκαλία Του, διαστρευλώνουν όχι μόνο την Αγία Γραφή, αλλα και τους πατέρες της ορθόδοξης εκκλησίας, προκειμένου να περάσουν τις αιρετικές τους θέσεις ως πίστη της πρώτης εκκλησίας. Για τις εικόνες έχουμε αναφέρει εδώ και εδώ.

Παρακάτω, θα απαντήσουμε με την χάρη του Θεού και σε νέες παραποιήσεις

Ευσέβιος (260-340)

Ο Ευσέβιος έγραψε εκκλησιαστική ιστορία. Είχε όμως αιρετικά φρονήματα. Ήταν φιλοαρειανός. Οι αρειανοί ηταν κατά των εικόνων. Επηρεασμένος από αυτές τις διδαχές, δεν δέχονταν τις εικόνες. Όμως αυτή η τοποθέτησή του ηταν τοποθέτηση των αιρετικών αρειανών που δεν δέχονταν την θεότητα του Ιησού Χριστού. Δεν μπορείτε ,επομένως, αγαπητοί Προτεστάντες να τον επικαλείστε γιατί ο Ευσέβιος ΔΕΝ αποτελεί αξιόπιστη πηγή αναφορικά με δογματικά θέματα. Ειδικά όταν του έχει απαντήσει ο πατριάρχης Νικηφόρος (PG 100,848)।

Μέγας Αθανάσιος (293-373)

Χρησιμοποιούν την φράση του Μέγα Αθανασίου «οι βλέποντες τοις μη βλέπουσι προσεύχονται και οι ακούοντες τοις μη ακούουσι», και θέλουν να πουν ότι ο άγιος ηταν κατά των εικόνων. Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τον στύλο της ορθοδοξίας.

Η φράση είναι από το έργο του Κατά Ειδώλων που γράφτηκε περίπου το 317-319.

Ας δούμε το χωρίο…

"Είτα προσκυνούντες λίθοις και ξύλοις, ουχ ορώσιν ότι τα μεν όμοια τοις ποσί πατούσι και καίουσι, τα δε τούτων μέρη θεούς προσαγορεύουσι· και α προ ολίγου εις χρήσιν είχον, ταύτα δια παραφροσύνην γλύψαντες σέβουσιν· ουχ ορώντες, ουδέ λογιζόμενοι το σύνολον, ότι ου θεούς, αλλά την τέχνην του γλύψαντος προσκυνούσιν….λοιπόν ως θεούς προσκυνούσι, μισθού παρά του γλύψαντος αυτούς αγοράσαντες. πολλάκις δε και αυτός ο αγαλματοποιός, ώσπερ επιλαθόμενος ων αυτός ειργάσατο, τοις ιδίοις έργοις προσεύχεται…

πως δε ουκ αν τις αυτούς οικτειρήσειε και κατά τούτο, ότι βλέποντες αυτοί τους μη βλέποντας προσκυνούσι, και ακούοντες αυτοί τοις μη ακούουσι προσεύχονται…"

Μετάφραση…

«Έπειτα, προσκυνώντας τις πέτρες και τα ξύλα, δεν βλέπουν ότι όλα αυτά είτε τα πατούν με τα πόδια είτε τα καίνε· δυστυχώς, όμως, μερικά κομμάτια τους τα αναγορεύουν σε θεότητες. Αυτά που πριν από λίγο χρησιμοποιούσαν, τώρα με μανία τα λαξεύουν και τα λατρεύουν. Δεν βλέπουν ούτε σκέφτονται ότι λατρεύουν την τέχνη του γλύπτη και όχι θεούς….τα προσκυνούν ως θεότητες· σαν να μην έδωσαν χρήματα στον αγαλματοποιό για να τα αγοράσουν! Πολλές φορές μάλιστα και ο ίδιος ο τεχνίτης των γλυπτών, σαν να ξέχασε ότι ο ίδιος τα έφτιαξε, προσεύχεται στα δικά του έργα…Πως, λοιπόν, δεν θα τους λυπόταν κανείς και στο εξής: αυτοί που βλέπουν προσκυνούν τους τυφλούς, κι αυτοί που ακούν προσεύχονται στους κωφούς.

(Λόγος Κατά Ειδώλων, 13)

Όλος αυτός ο λόγος αναφέρεται ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ και ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. Αν διαβάσετε τον λόγο του, θα δείτε να μιλάει για το δωδεκάθεο.

Ορίστε ποιες είναι οι απόψεις του αγίου για τις χριστιανικές εικόνες.

«Εμείς οι πιστοί δεν προσκυνούμε τις εικόνες ως Θεούς, μη γένοιτο, όπως οι ειδωλολάτρες, αλλά εκφράζουμε τη σχέση
μόνο και τον πόθο της αγάπης μας προς τη μορφή του εικονιζομένου προσώπου. Γι αυτό πολλές φορές, όταν η μορφή
εξαλειφθεί, καίμε την άλλοτε εικόνα ως ξύλο άχρηστο.
Όπως λοιπόν ο Ιακώβ, όταν επρόκειτο να πεθάνει, προσκύνησε στην άκρη της ράβδου του Ιωσήφ, τιμώντας όχι τη ράβδο,
αλλά εκείνον που την κρατούσε, έτσι κ οι πιστοί, δεν ασπαζόμαστε τις εικόνες για κανέναν άλλο λόγο, όπως καταφιλούμε
και τα παιδιά μας πολλές φορές και τους πατέρες μας, αλλά για να δείξουμε τον πόθο της ψυχής μας.
Όπως δηλαδή και ο Ιουδαίος κάποτε προσκυνούσε τις πλάκες του Νόμου και τα δύο χρυσά και γλυπτά χερουβίμ, τιμώντας όχι τη φύση
του λίθου και του χρυσού, αλλά τον Κύριο που τα επέτρεψε».

(Προς τον Αντίοχο ,κεφάλαιο 38).

Ξεκάθαρη η απάτη των πεντηκοστιανών।

Γρηγόριος Ναζιανζηνός (329-389)

Στα ίδια πλαίσια κινείτε και ο άγιος Γρηγόριος

Μέγας Βασίλειος (329-379)

Ο Μ. Βασίλειος ομολογεί στην επιστολή του προς τον Ιουλιανό τον Παραβάτη (361-163) ότι τις εικόνες (‘’χαρακτήρες’’) των αποστόλων, των προφητών και των αγίων ‘’τιμώ και προσκυνώ, κατ’ εξαίρετον τούτων παραδεδομένων εκ των αγίων αποστόλων και ουκ απαγορευμένων, αλλ’ εν πάσαις εκκλησίαις ημων του των ανιστορουμένων’’ (PG32,1100)।

Ιωάννης ο Χρυσόστομος (354;-407)

«Μη τοίχοις ο Θεός περιγράφεται ; Απερίγραπτον το θείον. Μη γαρ οφθαλμοίς ο ημέτερος Δεσπότης οράται ; ΑΘΕΩΡΗΤΟΣ ΓΑΡ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΑΝΕΙΔΕΟΣ ΤΗ ΟΥΣΙΑ , ΚΑΤΑ ΔΕ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΡΑΤΑΙ

( Εις τον άγ μάρτυρα Ρωμανόν, Β ΕΠΕ, 37,178। PG 50,616 ).

Επομένως, ο Χριστός δεν απεικονίζεται κατά την θεία φύση του, αλλα κατά την ανθρώπινη! Επιτρέπεται επομένως.

Νείλος

‘’όπως αν οι μη ειδότες γράμματα, μηδέ δυνάμενοι τας θείας αναγινώσκειν γραφάς, τη θεωρία της ζωγραφίας μνήμην τε λαμβάνωσι της των γνησίως τω αληθινώ θεώ δεδουλευκότων και προς άμμιλαν διεγείρονται των ευκλέων και αοιδίμων αριστευμάτων, δι’ ων της γης τον ουρανόν αντηλλάξαντο, των βλεπομένων τα μη ορώμενα προτιμήσαντες’’ (PG 79,577)।

Αυτά ως προς το παρόν. Θα επανέλθουμε με περισσότερα τις επόμενες μέρες…