Γιατί οι Προτεστάντες υποβαθμίζουν τις επιστολές του Αγίου Ιγνατίου?

Ο άγιος Ιγνάτιος γνώρισε τους Αποστόλους της πρώτης Εκκλησίας, και ήταν ο

άμεσος διάδοχος της Αποστολικής Διαδοχής. Οι επιστολές του από μόνες τους είναι ικανές να συντρίψουν το άθλιο προτεσταντικό οικοδόμημα της Βαβυλώνας που έχει δημιουργήσει τις 23.000 διαφορετικές αιρέσεις ως προς την χριστιανική πίστη. Παρακάτω θα δούμε τον ισχυρισμό τους, θα παραθέσουμε από πατρολόγους, και τέλος θα δείξουμε ορισμένα συγκεκριμένα σημεία των ΓΝΗΣΙΩΝ επιστολών του, όπου ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ αιρετικές τις προτεσταντικές θέσεις.

Ο ψευδής Προτεσταντικός ισχυρισμός.

Οι ψεύτες Προτεστάντες ισχυρίζονται το εξής… «ο ιστορικός Philip Schaff, γράφει ότι: "Όλη η ιστορία του Ιγνατίου είναι περισσότερο μυθική παρά πραγματική και τα κείμενά του είναι υποκείμενα σοβαρής υποψίας, δόλιας προσθήκης". (Βλ। Η Αλήθεια και το Καλλιεργημένο Ψεύδος, Στ. Χαραλαμπάκη, σελ.70)».

Ο Philip Schaff, στην σελίδα 76 του βιβλίου του, στην εισαγωγή για τις επιστολές του αγίου Ιγνατίου αναφέρει μεν ότι είναι μύθος ότι είναι το παιδί που έστησε ο Κύριος στην μέση και το έφερε ως παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, όπως αναφέρεται στον Ματθαίο 18 κεφάλαιο, αλλά για τις επιστολές του (αυτό που μας ενδιαφέρει), αναφέρει… «There are, in all, fifteen Epistles which bear the name of Ignatius. These are the following: One to the Virgin Mary, two to the Apostle John, one to Mary of Cassobelæ, one to the Tarsians, one to the Antiochians, one to Hero, a deacon of Antioch, one to the Philippians; one to the Ephesians,

one to the Magnesians, one to the Trallians, one to the Romans, one to the Philadelphians, one to

the Smyrnæans, and one to Polycarp. The first three exist only in Latin: all the rest are extant also

in Greek’’।

Δεκαπέντε επιστολές αναφέρει. Και συνεχίζει … «It is now the universal opinion of critics, that the first eight of these professedly Ignatian letters are spurious». Δηλαδή, οι ΠΡΩΤΕΣ οκτώ είναι πλαστές. Ο ίδιος αναφέρει ότι από τις υπόλοιπες 7 επιστολές, οι καθηγητές θεωρούν γνήσιες αυτές της συντομότερης μορφής. «It is plain that one or other of these exhibits a corrupt text, and

scholars have for the most part agreed to accept the shorter form as representing the genuine letters

of Ignatius». Παρακάτω αναφέρει κάποιες διαφωνίες μεταξύ καθηγητών (προτεσταντών – τυχαίο άραγε, εφόσον οι επιστολές αυτές είναι ικανές να συντρίψουν το προτεσταντικό οικοδόμημα) και καταλήγει στο εξής … «We have therefore given all the formsof the Ignatian letters which have the least claim on our attention. The reader may judge, by comparison for himself, which of these is to be accepted as genuine,supposing him disposed to admit the claims of any one of them». Αφήνει τον αναγνώστη να κρίνει!! Αν υποστήριζε με ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ότι έχουν ‘’δόλιες προσθήκες’’, θα ενημέρωνε και τον αναγνώστη. Αντιθέτως, ξεκαθαρίζει ότι το μεγαλύτερο μέρος των καθηγητών επιβεβαιώνουν ότι οι 7 επιστολές είναι γνήσιες και μάλιστα ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΗΣ μορφής

Συμφωνώντας και οι έλληνες πατρολόγοι σε αυτό…. « Οι επιστολές που συνολικά έστειλε ο Ιγνάτιος απο την Σμύρνη και την Τροία είναι επτά. Πρός Εφεσίους, πρός Μαγνησείς, πρός Τραλλιανούς, πρός Ρωμαίους, πρός Φιλαδελφείς, πρός Σμυρναίους και πρός Πολύκαρπον. Οι επιστολές του αυτές διασώθηκαν μέχρι σήμερα στα ελληνικά σε δύο εκδόσεις, μία σύντομη και μια εκτενέστερη. Η γνώμη που επικρατεί σήμερα μεταξύ των ειδικών είναι οτι απο τις δύο μορφές των επτά επιστολών του Ιγνατίου, ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΜΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, ενώ οι άλλες της εκτενέστερης μορφής ειναι νόθες (Βλ Π। Χρήστου , σελ 415 Μπαλάνου, Πατρολογία, Αθήναι 1930, σελ 44. Κ.Μ Φούσκα, Στόματα του Λόγου, Αθήναι 1975, σελ 34)”.

Απο το βιβλίο ”Αποστολικοί Πατέρες ,Απαντα τα έργα”, του Π. Παπαευαγγέλου, διδάκτορα της Θεολογίας.

Τα σημεία των επιστολών του Ιγνατίου που διασύρουν τους Προτεστάντες.

Προς πείσμα των αιρετικών Προτεσταντών, παρουσιάζουμε τα σημεία αυτά από ΤΙΣ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ του αγίου Ιγνατίου. Οι επιστολές αυτές γράφτηκαν μεταξύ του 98- 107 μ Χ.

Οι επιστολές πάρθηκαν από το βιβλίο του Χ. Κρικώνη, Αποστολικοί Πατέρες, τόμος Α. Θα παραθέσουμε από το αρχαίο κείμενο.

Μαγνησιοίς επιστολή

‘’υποτάσσεται τω επισκόπω ως χάριτι θεού και τω πρεσβυτερίω ως νόμω Ιησού Χριστού’’. (Κεφάλαιο 2)

Ξεχωρίζει τον επίσκοπο από τον πρεσβύτερο

‘’προκαθημένου του επισκόπου εις τόπον θεού και των πρεσβυτέρων εις τόπον συνεδρίου των αποστόλων, και των διακόνων’’ (Κεφάλαιο 6)

Ο επίσκοπος λοιπόν είναι εις τόπο θεού. Είναι ο θεόδοτος επισκοπικός θεσμός που δεν εχουν οι αιρετικοί και τον κατακρίνουν. Υπάρχει από την αρχή, κύριοι προτεστάντες, το επισκοπικό σύστημα και δεν είναι προιόν αποστασίας όπως λέτε.

‘’πάντες ως εις ένα ναόν συντρέχετε θεού, ως επί εν θυσιαστήριον’’ ( Κεφάλαιο 7)

Καθαρότατη αναφορά σε χριστιανικό θυσιαστήριο (όπως αναφέρει και ο Παύλος στη προς Εβραίους επιστολή)

Προς Πολύκαρπο

‘’μηδέν άνευ γνώμης σου γινέσθω μηδέ συ άνευ θεού τι πράσσε’’ ( Κεφάλαιο 4)

Το λέει ο Ιγνάτιος στον άγιο Πολύκαρπο. Δηλαδή, να μην κάνει ο καθένας ότι θέλει (όπως σε μερικές προτεσταντικές ομάδες που ο ένας επιθέτει χέρια στον άλλο), αλλα όλα να γίνονται με την συγκατάθεση του επισκόπου που οδηγείται με την σειρά του από τον θεό. Ο Θεός δεν μπορεί να οδηγήσει τους απλούς πιστούς με το ‘’άγιο πνεύμα’’ σε άλλα πράγματα από αυτά που οδηγεί τον επίσκοπο? Για τους χριστιανούς όχι, για τους προτεστάντες ναι.

‘’πρέπει, Πολύκαρπε, θεομακαριστότατε, συμβούλιον, αγαγείν θεοπρεπέστατον και χειροτονήσαί τινα’’ (Κεφάλαιο 7)

Μα καλά, τι λέξη χρησιμοποιείς άγιε Ιγνάτιε? Θεομακαριστότατε? Μα αφού για τους προτεστάντες είναι ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ να αποδίδονται τέτοιες έννοιες σε θνητούς ανθρώπους? Μήπως πάει στον επισκοπικό θεσμό που είναι ΘΕΟΔΟΤΟΣ? Τι προσφώνηση είναι αυτή, αφού κατά τους προτεστάντες είναι προιόν της ‘’αποστασίας’’ από την απλότητα του ευαγγελίου και της πρώτης εκκλησίας?

Προς Τραλλιανούς

‘’τω επισκόπω υποτάσσησθε ως Ιησού Χριστώ’’ (Κεφάλαιο 2)

Στον επίσκοπο να υποτασσόμαστε όπως στον Χριστό

‘’άνευ του επισκόπου μηδέν πράσσειν υμάς, αλλ’ υποτάσσεσθαι και τω πρεσβυτερίω ως τοις αποστόλοις Ιησού Χριστού 3. δεί δε και τους διακόνους όντας μυστηρίων Ιησού Χριστού’’ (Κεφάλαιο 2)

Μα καλά? Δεν ‘’οδηγεί’’ ο Κύριος τον κάθε πιστό ξεχωριστά? Τι χρειάζεται για τους προτεστάντες η ΥΠΟΤΑΓΗ στον επίσκοπο και τους πρεσβυτέρους και τους διακόνους? Δεν είναι όλοι οι πιστοί ‘’ιερείς’’ του Κυρίου? Δεν μπορεί ο καθενας ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ όταν διαφωνήσει να κάνει άλλη ‘’εκκλησία’’? Ετσι , χωρίς διαδοχή? Και μάλιστα τρείς βαθμοί της ιεροσύνης, όπως ονομάζει και ο Κλήμης Ρώμης από το 96 μ Χ? Όπου αναφέρει… «τω γαρ αρχιερεί ίδιαι λειτουργίαι δεδομέναι εισίν, και τοις ιερεύσιν ίδιος ο τόπος προστέτακται, και λευίταις ίδιαι διακονίαι επίκεινται. Ο λαϊκός άνθρωπος τοις λαϊκοίς προστάγμασιν δέδεται. Έκαστος ημών, αδελφοί, εν τω ιδίω τάγματι ευαρεστείτω Θεώ εν αγαθή συνειδήσει υπάρχων, μη παρεκβαίνων τον ωρισμένον τοις λειτουργίας αυτού κανόνα...». (Κλήμη Ρώμης 40-41)

Όχι λέει η μεταποστολική μαρτυρία δια στόματος Ιγνατίου…. «πάντες εντρεπέσθωσαν τους διακόνους ως Ιησούν Χριστόν, ως και τον επίσκοπον όντα τύπον του πατρός, τους δε πρεσβυτέρους ως συνέδριον θεού και ως σύνδεσμον αποστόλων. χωρίς τούτων εκκλησία ου καλείται. (Κεφάλαιο 3)

Επίσης…..

‘’ο εντός θυσιαστηρίου ων καθαρός εστιν· τούτ’ έστιν, ο χωρίς επισκόπου και πρεσβυτερίου και διακόνων πράσσων τι, ούτος ου καθαρός εστιν τη συνειδήσει’’. (Κεφάλαιο 7)

Αυτά σας τα δίδαξαν ποτέ οι ασεβείς διδάσκαλοί σας? Ή είναι ‘’εξωγραφικά’’ και αποστάτησαν οι διάδοχοι των αποστόλων?