H ανταπόκριση στη πρόσκληση του Χριστού αφετηρία για μια καινούρια ζωή σύμφωνα με τη θεολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Ο Ιησούς απευθυνόμενος στους Αποστόλους Ανδρέα και Πέτρο την ώρα που ρίχνουν τα δίχτυα τους στη λίμνη τους λέει: “Ακολουθήστε με και θα σας κάνω ψαράδες των ανθρώπων”, και αυτοί άφησαν αμέσως τα δίχτυα και τον ακολούθησαν. Έτσι διηγείται ο Ευαγγελιστής Ματθαίος το γεγονός. Οι Απόστολοι γίνονται στη συνέχεια μαθηταί του Χριστού και τον ακολουθούν με αποφασιστικότητα για να αναδειχθούν αργότερα οι μεγάλοι εκείνοι που θα αλλάξουν τον κόσμο.

Ποια είναι αυτή η δύναμη που κάνει τους Αποστόλους από τη στιγμή που συναντούν το Χριστό να μην ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο παρά μονάχα να είναι κοντά του, να γεύονται τη πνευματική χαρά της αγίας παρουσίας Του και να απορροφούν τον λυτρωτικό του λόγο; Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μιλώντας γενικά για την ανταπόκριση του ανθρώπου και τη δημιουργία ζωντανής σχέσης με το Θεό εντοπίζει το όλο θέμα στον άνθρωπο. Η θετική απάντηση στη πρόσκληση του Θεού ή η αδιαφορία μας δεν εξαρτάται από τα δικά μας προσόντα αλλά από την εσωτερική μας προαίρεση και προτίμηση να ακολουθήσουμε το Χριστό:

“Φτάνει κάποιος κοντά στον Θεό ή απομακρύνεται από αυτόν, λέει ο Άγιος, όχι με τα προσόντα που έχει από τη φύση του αλλά με αυτά που προκαλούνται και ζωογονούνται από την προαίρεση του. Η προαίρεση είναι γνώρισμα μονάχα των λογικών δημιουργημάτων του Θεού που είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι λοιπόν, και μόνο αυτοί, προσωπικά και ελεύθερα, είτε απομακρύνονται θεληματικά από τον Θεό είτε ανταποκρίνονται στην πρόσκληση Του. Αυτή η επιλογή έχει άμεσα αποτελέσματα. Ανάλογα με τη στάση του καθενός έρχεται μέσα του να παραμείνει η αρετή ή η κακία. Το πρώτο είναι η μακαριότητα και η αληθινή ευτυχία του ανθρώπου ενώ το άλλο είναι η αθλιότητα του. Για να φτάσει στην ανταπόκριση αυτή ο άνθρωπος χρειάζεται πίστη που δύσκολα κατορθώνεται αν δεν την ψάξεις μέσα σου όπως αυτός που ψάχνει να βρεί τον χρυσό. Ο αγώνας αυτός είναι απαραίτητος και αν δεν τον αποτολμήσει ο άνθρωπος δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει την αληθινή πίστη.

Ο Θεός έδωκε στο δημιούργημα του την ελευθερία να ελκύεται από το αγαθό και όχι από το κακό. Έπλασε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα δική του και ομοίωση, ώστε ο ίδιος προσβλέποντας προς τον Θεό να επιθυμεί να μείνει μαζί Του. Μέσα από το θαύμα της δημιουργίας, τον ουρανό και τη γή και όλα όσα βρίσκονται μέσα σ’ αυτά ως αισθητά έχει ο άνθρωπος τη δυνατότητα να διαβλέπει τα αόρατα κάλλη και τον κοινό δημιουργό των όλων Θεό. Είναι μεγάλη λοιπόν η δύναμη του καθενός από μας μέσα στον κόσμο γιατί είμαστε η ανακεφαλαίωση των κτισμάτων του Θεού και γι’ αυτό δημιουργηθήκαμε τελευταίοι από όλα αυτά.

Ο Δημιουργός Θεός είναι εύλογα κάτι το μοναδικό. Δεν είναι ένα από τα πολλά της δημιουργίας. Η γνώση του Θεού λοιπόν εύλογα δεν μπορεί ποτέ να είναι αντικείμενο συλλογισμών απο τον άνθρωπο, αλλά αποτέλεσμα πίστεως. Ο κάθε βαπτισμένος πιστός δια του Ιησού Χριστού που προσέλαβε τη φύση του ανθρώπου γδύνεται το παλαιό του άνθρωπο και ντύνεται τον Χριστό, τον νέο Αδάμ, δηλαδή το νέο άνθρωπο. Λυτρώνεται από τη κατάρα ο καθένας μας αλλά και από την ενοχή των προσωπικών αμαρτημάτων διά του Ιησού Χριστού.

Ο Απόστολος Παύλος ήταν διώκτης του Χριστού όταν έγινε μέσα του το θαύμα της μεταστροφής και φούντωσε η αγάπη για Αυτόν μέσα στη καρδιά του ενώ όλα τα άλλα τα θεωρούσε πλέον άχρηστα. Για τον εαυτό του πίστευε ότι δεν ήταν ικανός να ονομάζεται απόστολος. Για μας ίσως είναι δύσκολο να φτάσουμε σ’ αυτήν τη τέλεια πίστη, γιατί είμαστε αδύνατοι. Αναμφισβήτητα μπορούμε όμως να μιμηθούμε την ταπείνωση και τη μετάνοια των αποστόλων και τη διόρθωση που προσφέρεται στη συνέχεια. Τα άλλα έργα είναι μεγάλα και υψηλά και αρμόζουν σε μεγάλους. Μερικά απο τα έργα των Αγίων είναι εντελώς αμίμητα. Η διόρθωση όμως που προσφέρεται από τη μετάνοια αρμόζει περισσότερο σ’ εμάς και μπορούμε να τη ζήσουμε προσωπικά αφού κάναμε και κάνουμε ο καθένας μας πολλά πταίσματα. Από πουθενά αλλού δεν υπάρχει για μας ελπίδα σωτηρίας αν δεν την εξασφαλίσουμε με τη βαθειά ταπείνωση και τη συνεχή μετάνοια.”

Μετά από τα λόγια αυτά του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά αισθανόμαστε ότι καταρρίπτεται η συχνή μας πρόφαση πως δεν μπορούμε και δεν είναι εύκολο για μας να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του Χριστού. Το θέμα της σωτηρίας μας εξαρτάται από εμάς και μόνο. Αν δεν κάναμε ακόμη το πρώτο βήμα είναι γιατί στο βάθος του εαυτού μας δεν θέλουμε να είμαστε του Χριστού ενώ θέλουμε να μας δείνει εκείνος ότι θα είχαμε ανάγκη και να μας δίνει λύση σε κάθε μας πρόβλημα και σε κάθε δυσκολία της ζωής, Ας προβληματιστούμε και ας ξαναθυμηθούμε ότι μπορούμε όλοι να αποτολμήσουμε την αλλαγή του τρόπου της ζωής μας με τη δύναμη του Χριστού, αρκεί εμείς να το θελήσουμε.

Αρχιμανδίτης Μεθόδιος Αλεξίου

Πηγή:neoiagp.gr