Ο άγιος Κυπριανός προήδρευσε στην Τρίτη τοπική σύνοδο της Καρθαγένης
το 253 μ Χ σχετικά με το βάπτισμα των νηπίων. Η σύνοδος καταδίκασε την άποψη ότι τα νήπια δεν πρέπει να βαπτίζονται πριν γίνουν 8 ημερών, αλλά να περιμένουν να γίνουν 8 ημερών για να βαπτιστούν. Η σύνοδος και ο άγιος Κυπριανός αποφάσισαν ότι τα νήπια πρέπει να βαπτίζονται νωρίτερα. Η επιστολή στον Fidus ξεκαθαρίζει το θέμα. Παρακάτω, δημοσιεύουμε μέρος της επιστολής. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να την δει εδώ ολόκληρη στα αγγλικά
Επιστολή 58 του αγίου Κυπριανού προς Fidus.
«Σχετικά με την περίπτωση των νηπίων, τα οποία λες δεν πρέπει να βαπτίζονται μέσα στη δεύτερη ή τρίτη ημέρα από την γέννησή τους, και ότι ο νόμος της αρχαίας περιτομής θα πρέπει να θεωρείται σεβαστός, έτσι που νομίζεις ότι κάποιος που μόλις γεννήθηκε δεν θα πρέπει να βαπτίζεται και να αγιάζεται μέχρι την όγδοη μέρα, εμείς όλοι σκεφτήκαμε πολύ διαφορετικά στην σύνοδό μας. Γι’ αυτό που σκέφτηκες, κανείς δεν συμφώνησε, αλλά εμείς όλοι κρίναμε ότι δεν επιτρέπεται να αρνηθούμε σε κανένα άνθρωπο, που γεννήθηκε, το έλεος και την χάρη του Θεού. Διότι, αφού ο Κύριος λέγει στο ευαγγέλιο του πως ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να καταστρέψει τις ψυχές των ανθρώπων, αλλά να τις σώσει, δεν επιτρέπεται, καθόσον εξαρτάται από εμάς, να απολεσθεί καμία ψυχή. Διότι τι λείπει ακόμη σε αυτόν που σχηματίστηκε στην κοιλιά της μητέρας του με το χέρι του Θεού?» «Εάν κάτι θα μπορούσε να εμποδίσει τους ανθρώπους να λάβουν την χάρη, τότε θα ήταν πιο πολύ για τους ενήλικες και ηλικιωμένους και γέροντες εμπόδιο οι βαρύτερες αμαρτίες. Εάν όμως παρέχεται άφεση αμαρτιών ακόμη και σε πιο βαριά αμαρτωλούς και σε εκείνους που προηγουμένως πολλαπλά αμάρτησαν εναντίων του Θεού και δεν αποκλείεται κανείς από το βάπτισμα και τη χάρη, εάν αργότερα επιστρέψει, πόσο λιγότερο επιτρέπεται το να εμποδίζει κανείς ένα παιδί, που είναι νεογέννητο και δεν διέπραξε καμία αμαρτία, αλλά έχει υποστεί μόνο με την πρώτη γέννηση τη δραστικότητα του παλαιού θανάτου, επειδή και αυτό, όπως και ο Αδάμ εγεννήθη κατά σάρκα. Έτσι μπορεί να φθάσει στην άφεση των αμαρτιών γι’ αυτό το λόγο πιο εύκολα, επειδή δεν υπάρχουν για συγχώρεση προσωπικές αμαρτίες, αλλά μόνο αμαρτίες ενός άλλου».
Στο παραπάνω απόσπασμα παρατηρούμε τα εξής εκπληκτικά.
1.Ο άγιος Κυπριανός μιλάει για νηπιοβάπτισμα 2-3 μέρες αφού γεννηθεί το νήπιο.
2. Η επιφυλακτικότητα του Φίντου είναι αν θα πρέπει να γίνεται η βάπτιση μόλις γεννηθεί το νήπιο. Συσχετίζει το βάπτισμα με την οκταήμερο περιτομή, και πιστεύει ότι θα πρέπει να γίνεται την όγδοη ημέρα. Επομένως δέχεται τον νηπιοβαπτισμό και ο Φίντος.
३. Ο άγιος Κυπριανός μιλάει καθαρά ΚΑΙ για βάπτισμα ΕΝΗΛΙΚΩΝ. Μιλάει και για νηπιοβάπτισμα. Μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι στην αρχαία εκκλησία γίνονταν και τα δύο (εκτός μιας περιόδου όπου ανέβαλαν οι πιστοί το βάπτισμά τους φοβούμενοι μήπως αμαρτήσουν αργότερα- κάτι το οποίο επιλήφθηκε η εκκλησία και έδωσε την λύση). Άλλωστε, δεν είχε ευαγγελιστεί ακόμα ολόκληρος ο πληθυσμός.
4. Ο άγιος Κυπριανός μιλάει καθαρά για την αποδοχή του προπατορικού αμαρτήματος.
Γνησιότητα επιστολής
Ο καθηγητής πατρολογίας Johannes Quasten διεθνώς αναγνωρισμένος και βραβευμένος στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια, ο θεολόγος Walter J. Burghardt, και ο συγγραφέας Comerford Thomas Lawler, στο έργο τους ‘’Οι επιστολές του αγ. Κυπριανού’’, περιλαμβάνουν την παραπάνω επιστολή στα γνήσια έργα του Κυπριανού
Ο διακεκριμένος καθηγητής και μελετητής των αρχαίων πατερικών συγγραμμάτων Everett Ferguson στο έργο του ‘’Το βάπτισμα στην αρχαία εκκλησία’’, δέχεται την παραπάνω επιστολή ως γνήσια.
Οι προτεστάντες ισχυρίζονται ότι για τον άγιο Κυπριανό, ο βαπτιζόμενος πρέπει να διαθέτει συνειδητή πίστη. Και παραθέτουν από την Επιστολή LXXV (75), κεφ.16
« … ο διάβολος φεύγει από τον πιστό κατά τη βάπτιση λόγω της πίστης του, αλλά ξαναγυρνά σ’ αυτόν αν η πίστη του αργότερα εκλείψει …».
Επίσης ότι ο βαπτιζόμενος πρέπει να ομολογεί την πίστη του απαντώντας σε συγκεκριμένες ερωτήσεις. Και παραθέτουν….
«Ρωτάς επίσης, φίλτατε υιέ, τι πιστεύω σχετικά με εκείνους που λαμβάνουν την χάρη του Θεού όντας ασθενείς και αδύναμοι, αν θεωρούνται κανονικοί Χριστιανοί λόγω του ότι δεν πλένονται, αλλά ραντίζονται, με το σώζον ύδωρ. Σε αυτό το σημείο, από σεμνότητα διστάζω να κρίνω, και αφήνω τον καθένα να αισθάνεται και να κάνει αυτό που νομίζει σωστό. Απ’ όσο καταλαβαίνει η φτωχή μου αντίληψη, νομίζω πως οι θείες παροχές δεν μειώνονται ούτε χάνουν τη δύναμή τους, και(ο βαπτιζόμενος) θα λάβει όλα τα θεία δώρα, φτάνει να υπάρχει πλήρης και ακέραια πίστη και από τη μεριά του βαπτίζοντος, και από τη μεριά του βαπτιζομένου.» (Επιστολή 75 –LXXV-, κεφ. 12)
Μόνο που θα τους ενημερώσουμε ότι η επιστολή 75 του αγίου Κυπριανού αναφέρεται στους σχισματικούς Νοβατιανούς. Ποιοι ήταν αυτοί? Οι Νοβατιανοί ήταν σχισματικοί στην τοπική εκκλησία της Ρώμης που ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΝ τους ‘’πεπτωκότες’’ στην εκκλησία. Την εποχή εκείνη διεξάγονταν διωγμοί κατά των χριστιανών. Υπήρξαν πολλοί μάρτυρες κατά την εποχή εκείνη, αλλά υπήρξαν και εκείνοι που αρνήθηκαν την πίστη τους. Εκείνοι ονομάστηκαν lapsi ή αλλιώς ‘’πεπτωκότες’’. Μερίδα της εκκλησίας δεν τους δέχτηκε όταν αργότερα μετενόησαν. Τελικά, οι Νοβατιανοί αποσχίστηκαν από την υπόλοιπη εκκλησία. Και έχουμε ήδη πει ότι την εποχή εκείνη βαπτίζονταν και οι ενήλικες αφού είμαστε στην αρχή.
Ακόμα ισχυρίζονται ότι στην Επιστολή LXIX (69) κεφ. 2, ο Κυπριανός αναφέρει: «Αλλά και οι ερωτήσεις που γίνονται κατά τη βάπτιση μαρτυρούν υπέρ της αλήθειας. Διότι όταν λέμε, ‘Πιστεύεις στην αιώνια ζωή και στην άφεση αμαρτιών μέσω της αγίας Εκκλησίας;’ Εννοούμε πως άφεση αμαρτιών δεν δίνεται παρά μόνο μέσα στην Εκκλησία, και ότι οι αιρετικοί που είναι εκτός Εκκλησίας δεν μπορούν να δώσουν άφεση αμαρτιών. Άρα λοιπόν, εκείνοι που ισχυρίζονται ότι οι αιρετικοί μπορούν να βαπτίζουν, πρέπει είτε να αλλάξουν τα λόγια της ερώτησης ή να δουν την αλήθεια.»
Σαφέστατα, αφού το κεφάλαιο αναφέρεται σε βάπτισμα ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ. Έχετε δει πολλά νήπια…..αιρετικά? Οι αιρετικοί οφείλουν να ομολογούν την ορθή πίστη απαντώντας σε ερωτήματα πριν την βάπτιση όπως γίνεται και σήμερα.
Ο πιστός πριν βαπτιστεί περνά μια περίοδο προκαταρκτικής μαθητείας ως κατηχούμενος. Επιστολή LXXII (72) κεφ. 2: «Μερικοί που νομίζουν ότι η ανθρώπινη λογική μπορεί να ακυρώσει τις αλήθειες του Ευαγγελίου, χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα την περίπτωση των κατηχουμένων, ρωτώντας τι γίνεται σε περίπτωση που συλληφθούν και φονευθούν ομολογώντας το όνομα: θα χάσουν τη σωτηρία και το μισθό της ομολογίας τους επειδή δεν αναγεννήθηκαν με τη βάπτιση; Ας μάθουν αυτοί οι άνθρωποι που βοηθούν και ευνοούν τους αιρετικούς ότι οι κατηχούμενοι έχουν την αληθινή πίστη και την αλήθεια της Εκκλησίας και βγαίνουν από το στρατόπεδο του Θεού για να δώσουν μάχη με το διάβολο έχοντας πλήρως και ειλικρινώς αποδεχτεί τον Πατέρα Θεό, τον Χριστό και το Άγ. Πνεύμα ...-Να γιατί και μεις που είμαστε υπεύθυνοι για την πίστη και την αλήθεια δεν πρέπει να εξαπατούμε και να παραπλανούμε αυτούς που έρχονται στην πίστη και την αλήθεια, μετανοούν και ζητούν συγχώρεση αμαρτιών τους, αλλά να τους καθοδηγούμε, ελέγχουμε και να τους διορθώνουμε με την ουράνια πειθαρχία, ώστε να γίνουν κατάλληλοι για την ουράνια βασιλεία.»
Ακριβώς. Σε ενήλικες απευθύνεται. Και μάλιστα σε αιρετικούς. Δεν πρέπει να κατηχηθούν πρώτα, να μάθουν την πίστη, και να βαπτιστούν? Σαφέστατα.
Τι παρατηρούμε από τα παραπάνω? Ότι οι προτεστάντες αναφέρουν ΜΟΝΟ τα σημεία από τον Κυπριανό που αναφέρονται στη πίστη του βαπτιζόμενου. Στην περίπτωση που ακούει ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ή στην περίπτωση ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ από αιρετικούς. Και απαντάμε ότι ΠΡΕΠΕΙ σε αυτές τις περιπτώσεις να υπάρχει ΚΑΤΗΧΗΣΗ και ΠΙΣΤΗ. Όμως, όπως είδαμε, ο Κυπριανός στην επιστολή στον Fidus, αναφέρει ΒΑΠΤΙΣΜΑ ενηλίκων (‘’ παρέχεται άφεση αμαρτιών ακόμη και σε πιο βαριά αμαρτωλούς και σε εκείνους που προηγουμένως πολλαπλά αμάρτησαν εναντίων του θεού και δεν αποκλείεται κανείς από το βάπτισμα και τη χάρη’’), αναφέρει όμως και το νηπιοβάπτισμα (‘’ Σχετικά με την περίπτωση των νηπίων, τα οποία λες δεν πρέπει να βαπτίζονται μέσα στη δεύτερη ή τρίτη ημέρα από την γέννησή τους, και ότι ο νόμος της αρχαίας περιτομής θα πρέπει να θεωρείται σεβαστός, έτσι που νομίζεις ότι κάποιος που μόλις γεννήθηκε δεν θα πρέπει να βαπτίζεται και να αγιάζεται μέχρι την όγδοη μέρα, εμείς όλοι σκεφτήκαμε πολύ διαφορετικά στην σύνοδό μας’’).
Τι κάνουν? Παίρνουν περιπτώσεις όπου βαπτίζονται ενήλικες (άνθρωποι που ακούνε για πρώτη φορά, αιρετικοί κτλ), για να μας πουν ότι δήθεν ο άγιος ήταν κατά του νηπιοβαπτισμού, ενώ ο ΙΔΙΟΣ ΣΥΣΤΗΝΕΙ ΤΟΝ ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟ και ΒΑΣΗ ΣΥΝΟΔΟΥ μάλιστα ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ, αν υποθέσουμε ότι δεν υπήρχε από πριν. Καταλαβαίνετε απάτη?
‘’Και θα βαπτίζετε τα μικρά παιδιά πρώτα. Και εάν μπορούν να απαντήσουν τα ίδια, ας απαντήσουν. Αλλά αν δεν μπορούν, ας απαντήσουν οι γονείς τους ή κάποιος από την οικογένεια τους’’. (Αποστολική Παράδοση 21,4)
Και όπως μαρτυρά ο Αυγουστίνος… «‘’Το έθιμο της μητέρας μας εκκλησίας να κάνει το βάπτισμα των νηπίων δεν πρέπει να ….. θεωρηθεί περιττό, ούτε να πιστεύεται ότι είναι κάτι άλλο , εκτός από μια παράδοση των αποστόλων’’. (De Genesi Ad Literam, X 39)
Ακόμα περιμένουμε να μας αναφέρουν πατερικές αναφορές κατά του νηπιοβαπτίσματος ή συνόδους εναντίων της δήθεν ‘’αποστατικής’’ ‘’μεσαιωνικής’’ διδασκαλίας. Μα τι στο καλό? Τόσο εύκολα η εκκλησία δέχτηκε ‘’ψευδοδιδασκαλία’’ και δεν έχουμε καμία αντίδραση?
Αντί αυτού, μας φέρουν χωρία όπου το βάπτισμα των ενηλίκων επιβάλλονταν είτε διότι άκουγαν για πρώτη φορά το ευαγγέλιο, είτε διότι προέρχονταν από τους αιρετικούς. Και θα περιμένουμε για πάρα πολύ καιρό ακόμα…..
3 σχόλια:
Νομίζω θα ήταν ολοκληρωμένο εάν ανέφερες και τον σαραντισμό φίλε Στέλιος.
Αν θελεις, μπορεις ανετα να το προσθεσεις. Δεν το ειχα υποψη μου αυτο που λες. Ενδιαφερον ακουγεται!
Αυτό δεν το ξέρω με λεπτομέρειες, θα πρέπει να το ψάξω. Λίγο αργότερα όμως γιατί έχω λίγο τρέξιμο.
Δημοσίευση σχολίου