MAX KAISER Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΟΝΤΑΡΙΣΕ ΣΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ

Ο καπνός του τσιγάρου προκαλεί άμεση ζημιά: US έκθεση

(Reuters) - Ο καπνός του τσιγάρου προκαλεί άμεση ζημιά στους πνεύμονες και στο DNA, και η κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα θα κάνει τις προσπάθειες για το σταμάτημα του καπνίσματος προτεραιότητα, δήλωσαν ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι υγείας την Πέμπτη.

Το κάπνισμα βλάπτει όχι μόνο τους καπνιστές, αλλά και τους ανθρώπους γύρω τους, και οι φόροι και οι απαγορεύσεις και η θεραπεία όλα πρέπει να χρησιμοποιούνται μαζί για να βοηθήσουν να κατεβούν τα ποσοστά των καπνιστών προς τα κάτω, είπε η Γενική Χειρουργός (U.S) Δρ Ρετζίνα Μπέντζαμιν σε μια έκθεση σχετικά με το κάπνισμα.

"Οι χημικές ουσίες στον καπνό φτάνουν στους πνεύμονές σας γρήγορα κάθε φορά που εισπνέετε προκαλώντας ζημιές αμέσως," είπε η Μπέντζαμιν σε μια δήλωση.
 "Εισπνέοντας ακόμη και μικρή ποσότητα του καπνού του τσιγάρου μπορεί επίσης να βλάψει το DNA σας, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο."

Η έκθεση είναι διαθέσιμη εδώ , λέει επίσης ότι οι καπνοβιομηχανίες έχουν σχεδιάσει σκόπιμα τα τσιγάρα και άλλα προϊόντα του καπνού ώστε να προκαλούν εθισμό και ότι έχουν κυκλοφορήσει τα νέα προϊόντα του καπνού, που φέρονται ως ασφαλέστερα, αλλά ότι στην πραγματικότητα είναι εξίσου επικίνδυνα και εθιστικά.
 
Η Μπέντζαμιν δήλωσε ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων που δοκίμασαν κάποτε τσιγάρα γίνονται καθημερινοί καπνιστές.
"Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε εντείνει τις προσπάθειες για τη μείωση της χρήσης καπνού, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής της νομοθεσίας για τη ρύθμιση των προϊόντων του καπνού, επενδύουμε σε τοπικές προσπάθειες ελέγχου του καπνού και επέκταση της πρόσβασης στην ασφαλιστική κάλυψη για τη διακοπή του καπνού", είπε σε μια δήλωση της η Κάθλιν Σεμπέλιους Γραμματέας Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών .
 
"Αυτό θα παραμείνει ως βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης αυτής."

Η έκθεση επισημαίνει ότι οι μελέτες έχουν δείξει πως τα τσιγάρα σκοτώνουν 443.000 άτομα κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες - ένας στους πέντε ανθρώπους πεθαίνουν - από καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, ασθένειες των πνευμόνων και άλλων αιτιών.
 
"Η οικονομική επιβάρυνση της χρήσης τσιγάρου κοστίζει περισσότερα από 193 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης και απώλεια της παραγωγικότητας," είπε η Σεμπέλιους.
 
"Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από τα τσιγάρα και το ήμισυ του συνόλου των μακροχρόνιων καπνιστών χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα," προσθέτει η έκθεση.
 
Ο Δρ Τόμας Φρίντεν, διευθυντής του αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, και η Δρ Μάργκαρετ Χάμπουργκ, απο την υπηρεσία  Τροφίμων και Φαρμάκων, δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει επίσης πώς να μειώσουν το κάπνισμα.
 
"Οι μεγαλύτεροι αντίκτυποι έρχονται όταν αυξάνονται οι τιμές του καπνού, απαγορεύεται το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους, προσφέρονται οικονομικές και προσιτές θεραπείες διακοπής και συνδυάζονται εκστρατείες σε μέσα ενημέρωσης και άλλες πρωτοβουλίες", έγραψαν σε μια εισαγωγή στην έκθεση.

Το CDC υπολογίζει ότι περίπου 23 τοις εκατό των Αμερικανών ενηλίκων καπνίζουν και επίσης το 17 τοις εκατό των μαθητών γυμνασίου στην Αμερική.
Πηγή 

Η ΒΡ προσλαμβάνει κατάδικους για τον καθαρισμό των ακτών

Σε συνέχεια λοιπόν αυτής της ιστορίας, περιήλθε σε γνώση μας και αυτό το άρθρο.

Της Abe Louise Young από την The Nation, 21/8/2010

Τα συνεργεία καθαρισμού στο Grand Isle της Λουιζιάνα ξεχωρίζουν ακόμα. Σε μια περιοχή όπου οι 9 στους 10 κατοίκους είναι λευκοί, οι εργάτες καθαριότητας είναι σχεδόν αποκλειστικά Αφρο-Αμερικανοί. Η ρατσιστική φύση του καθαρισμού είναι τόσο καταφανής, που ο πρόεδρος της Ένωσης για την πρόοδο των Έγχρωμων (NAACP), στις 9 Ιουλίου, έστειλε ανοιχτή επιστολή στον διευθύνοντα σύμβουλο της ΒΡ Tony Hayward απαιτώντας να μάθει γιατί οι μαύροι ήταν υπεράριθμοι «στην πιο δύσκολη σωματικά, χαμηλά αμειβόμενη και με σημαντική έκθεση σε τοξικά, εργασία».

Για την ΒΡ, η πρόσληψη φυλακισμένων δεν είναι μόνο ένας τρόπος να εξοικονομήσει χρήματα καθώς καθαρίζει τη μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα στην ιστορία. Επιλέγοντας εργατικό δυναμικό από τις φυλακές, η εταιρία και οι υπο-εργολάβοι της, έχουν εργάτες φθηνούς, βουβούς, που συγχρόνως προσφέρουν σημαντικές φορολογικές απαλλαγές.

Η Λουζιάνα είναι γνωστή ως «η Πολιτεία των φυλακισμένων» καθώς έχει τον υψηλότερο αριθμό φυλακισμένων στις ΗΠΑ. Το 70% των 39.000 τροφίμων είναι άντρες Αφρο-Αμερικανοί. Το σωφρονιστικό σύστημα της Λουιζιάνα διαθέτει κρεβάτια μόνο για τους μισούς, με αποτέλεσμα 20.000 τρόφιμοι να ζουν σε ενοριακές φυλακές - ιδιωτικών συμφερόντων ιδρύματα που προσφέρουν εργασία επί πληρωμή. Οι φυλακές και οι ενοριακές φυλακές παρέχουν δωρεάν εργασία στο κράτος και σε ιδιωτικές εταιρίες σαν την ΒΡ, ενώ παράλληλα συντηρούν και τις δικές τους φάρμες και εργοστάσια, όπου οι τρόφιμοι κερδίζουν από 0 έως 40 λεπτά του δολαρίου την ώρα. Οι υπάκουοι τρόφιμοι, οι «έμπιστοι», τα τελευταία τρία χρόνια της ποινής τους μπορούν να εργαστούν με όρους αγοράς για ιδιωτικές εταιρίες έξω από τις φυλακές. Το πλεονέκτημα που τους δίνεται είναι ότι μπορούν να κρατήσουν ένα ποσοστό των χρημάτων που κερδίζουν από την εργασία τους, εξαργυρώσιμο μετά την αποφυλάκισή τους. Το πλεονέκτημα για τις εταιρίες είναι ότι χρησιμοποιούν έναν νόμο της κυβέρνησης Μπους, σύμφωνα με τον οποίο οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα αμείβονται για την πρόσληψη προσωπικού από «ομάδες υψηλού κινδύνου». Έτσι, εκπίπτουν από την φορολογία τους 2.400$ ανά εργάτη – τρόφιμο που προσλαμβάνουν και ταυτόχρονα τους επιστρέφεται το 40% των ετήσιων μισθών που καταβάλλουν.

Αν η χρήση από την ΒΡ τέτοιου εργατικού δυναμικού στις ακτές του Κόλπου παραμένει ένα κοινό μυστικό, είναι γιατί κανείς αξιωματούχος δεν το παραδέχθηκε δημόσια. Στο κέντρο επιχειρήσεων του Grand Isle στις αρχές Ιουνίου, κάλεσα την τηλεφωνική γραμμή πληροφοριών της ΒΡ και συναντήθηκα με εκπροσώπους από το τμήμα δημοσίων σχέσεων της ακτοφυλακής, του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας και της Προστασίας της Άγριας Ζωής και Αλιευμάτων της Λουϊζιάνα. Όλοι τους απόρησαν. Οι τρόφιμοι έκαναν εργασίες για την προστασία των ακτών ή καθάριζαν την πετρελαιοκηλίδα; Δεν είχαν ιδέα. Αντίθετα, θα ήθελαν να γνωρίζουν: «θα μας ενημερώσετε αν μάθετε τι συμβαίνει;».

Η απάντηση δόθηκε ένα απόγευμα στις αρχές του Ιουλίου, καθώς οδηγούσα στο χαλικόστρωτο δρομάκι της ενοριακής φυλακής Lafourche, δίπλα στον αυτοκινητόδρομο 90, ανάμεσα στην Νέα Ορλεάνη και την Χούμα. Άντρες επέστρεφαν από μια μακρά μέρα φτυαρίσματος άμμου πνιγμένης στο πετρέλαιο, μέσα στην ανυπόφορη ζέστη. Φορούσαν μπλουζάκια ΒΡ, τζην και γαλότσες (τίποτα που να προδίδει ότι είναι τρόφιμοι φυλακών…) και αφίχθηκαν στην φυλακή μέσα σε λευκά (χωρίς κανένα διακριτικό) φορτηγάκια, εμφανώς καταπονημένοι.

Ο καθαρισμός των ακτών θυμίζει το μαρτύριο του Σισύφου. Οι ακτές καθαρίζονται κατά την διάρκεια της μέρας και το βράδυ ξαναγεμίζουν πετρέλαιο και διαλυτικό οπότε ξανακαθαρίζονται το πρωί εκ νέου. Πάλι και πάλι. Οι εργάτες φορούν προστατευτικές στολές από την κορφή ως τα νύχια. Δουλεύουν 20 λεπτά, μετά κάνουν 40 λεπτά διάλλειμα, όπως ορίζουν οι κανονισμοί ασφαλείας. Ο περιορισμένος χρόνος φυσικής εργασίας επιτρέπει στους εργάτες να συνέλθουν από την έκθεση στον καυτό ήλιο και την καταθλιπτική ζέστη των αδιαπέραστων στολών.

Κατά την διάρκεια του διαλείμματος οι εργάτες ανοίγουν τις στολές για εξαερισμό, πίνουν παγωμένο νερό και κάθονται κάτω από τέντες. Ξεκινούν στις 6 το πρωί, κάνουν ένα μισάωρο διάλειμμα για γεύμα και τελειώνουν στις 6 το απόγευμα, έχοντας δουλέψει σκληρά για συνολικά 3 με 4 ώρες μοιρασμένες σε εικοσάλεπτα. Τους απαγορεύεται να μιλήσουν με το κοινό και με τα ΜΜΕ λόγω του νόμου-φίμωτρο της ΒΡ. Στο τέλος της μέρας οι προστατευτικές στολές πετάγονται μαζί με τις σακούλες συλλογής μολυσμένης άμμου. Οι εργάτες-πολίτες πηγαίνουν σπίτια τους, ενώ οι τρόφιμοι επιστρέφουν στις φυλακές.

Οι τρόφιμοι εργάζονται έως 12 ώρες την ημέρα, 6 μέρες την εβδομάδα, αγγίζοντας τις 72 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Είναι πολλές ώρες για να κάνεις ίσως την πιο τοξική δουλειά στην Αμερική. Παρόλο που οι κίνδυνοι της έκθεσης σε προσμείξεις αργού πετρελαίου και διαλυτικού δεν είναι ευρέως γνωστοί, οι χημικές ουσίες του αργού πετρελαίου μπορούν να βλάψουν όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος, καθώς επίσης και την δομή των κυττάρων και το DNA.

Η άρνηση οποιασδήποτε μορφής εργασίας από μέρους των τροφίμων έχει αντίκτυπο. «Αν πουν όχι σε μια εργασία, χάνουν το χρόνο που είχε αφαιρεθεί από την ποινή τους και επιστρέφουν άμεσα στο ίδρυμα από το οποίο ήλθαν», εξηγεί ο αρχιφύλακας της ενοριακής φυλακής Terrebonne στη Χούμα. Αυτό σημαίνει ότι οι τρόφιμοι που θα προτιμήσουν να προστατέψουν την υγεία τους από τον ατέλειωτο τοξικό καθαρισμό, διατρέχουν τον κίνδυνο να μείνουν περισσότερο στη φυλακή.

Οι τρόφιμοι ήδη υποβάλλονται σε στερήσεις από το σύστημα υγείας ως φυλακισμένοι και είναι απίθανο να τους παρασχεθεί ιατρική ασφάλιση μετά την αποφυλάκισή τους.

«Δεν πληρώνονται, είναι μέρος της ποινής τους»

Για να μάθω πόσοι από τους 20.000 τροφίμους εμπλέκονται στον καθαρισμό της πετρελαιοκηλίδας, επικοινώνησα με την προϊσταμένη δημοσίων σχέσεων του Γραφείου Σωφρονισμού της Λουϊζιάνα (DOC), Pam LaBorde, η οποία με αποθάρρυνε τελικά στην αναζήτηση τέτοιων πληροφοριών. («Ειλικρινά δεν ξέρω που οδεύει το ρεπορτάζ σας, αλλά δεν ακούγεται θετικό», μου είπε στο τρίτο μας τηλεφώνημα).

Η επίσκεψη σε αξιωματούχους φυλακών δεν βοήθησε και πολύ. Ο διευθυντής μιας φυλακής στην Νότια Λουϊζιάνα αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα κραυγάζοντας: ‘Θέλεις να χάσω τη δουλειά μου;’ Ένας άλλος διευθυντής μιας ιδιωτικής φυλακής παραδέχτηκε - με προϋπόθεση την ανωνυμία του- ότι τρόφιμοι από το δικό του ίδρυμα απασχολούνταν στον καθαρισμό της πετρελαιοκηλίδας, αλλά αρνήθηκε να απαντήσει σε άλλες ερωτήσεις. Δύο ακόμα διευθυντές ενοριακών φυλακών αρνήθηκαν να μιλήσουν, όπως και ο αρχηγός της αστυνομίας του Grand Isle. [...]

Υπήρξαν και πιο ομιλιτικοί αξιωματούχοι. Μία υποδιοικήτρια στην ενοριακή φυλακή Plaquemines μου αποκάλυψε πως 3 συνεργεία με τρόφιμους-εργάτες έκαναν προεργασίες στο Μπούρας της Λουιζιάνα, μήπως το πετρέλαιο έφτανε κι εκεί. «Δεν πληρώνονται, είναι μέρος της ποινής τους», μου είπε. «Θα δουλέψουν για όσο τους χρειαζόμαστε. Είναι σκληρή δουλειά λόγω της ζέστης, αλλά δεν αρνούνται να εργαστούν». [...]

Όπως όλοι οι κάτοικοι των ακτών του Κόλπου του Μεξικού, οι τρόφιμοι αγωνιούν για το μέλλον. Η ΒΡ έχει δεχτεί σχεδόν 80.000 απαιτήσεις για διαφυγόντα κέρδη λόγω της διαρροής. Πάμπολλοι άνθρωποι έχουν μείνει άνεργοι, η βιομηχανία εξόρυξης βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ τα παραδοσιακά επαγγέλματα των ψαράδων και της εκτροφής γαρίδας βλέπουν το θάνατο να πλησιάζει. Το άγχος και το μετατραυματικό στρες επικρατούν.

Σε μερικά μέρη, η απόγνωση είναι ολοφάνερη. Συνάντησα τον Randy Adams, έναν εργολάβο οικοδομών από το Grand Isle, έξω από ένα τοπικό μπαρ. «Αυτή η διαρροή της ΒΡ με μετατρέπει σε αλκοολικό γιατί δεν έχω με τι να ασχοληθώ», λέει. «Αυτό, αυτό το πράγμα-αυτό που έκαναν…». Δείχνει την παραλία. Είναι ανίκανος να πει «διαρροή», «πετρελαιοκηλίδα» ή να το κατονομάσει με οποιοδήποτε τρόπο. Δείχνει το νερό ξανά και ξανά. «Αυτό το πράγμα μου πήρε τα πάντα. Έχω ένα όπλο κάτω από το κάθισμα του φορτηγού μου και κάθε μέρα αποφασίζω αν θέλω να φυτέψω μια σφαίρα στο κεφάλι μου. Να ζήσω ή να πεθάνω, αυτή είναι η επιλογή μου εδώ, κάθε μέρα. Η ζωή μου τελείωσε, το καταλαβαίνεις;»

Ο Scott Rojas της οικονομικής επιτροπής ανάπτυξης στην ενοριακή φυλακή Jefferson υπαινίσσεται ότι η τοπική αγορά εργασίας δεν είναι εύκολο να ασχοληθεί με τον καθαρισμό της πετρελαιοκηλίδας. «Αυτές είναι δουλειές πολύ σκληρές και χαμηλά αμειβόμενες – ξέρω ότι γραφεία εργασίας έχουν προσπαθήσει να βρουν ντόπιους κατοίκους να κάνουν την δουλειά αλλά αυτό είναι δύσκολο. Όσο για το αν απασχολούνται τρόφιμοι, δεν μπορώ ούτε να το επιβεβαιώσω, ούτε να το αρνηθώ. Οι κάτοικοι του Grand Isle ορκίζονται ότι έτσι είναι, αλλά θα πρέπει να μιλήσεις με τους ίδιους γι’ αυτό»

Η κρατική υπηρεσία απασχόλησης της Λουιζιάνα διαφημίζει την επικίνδυνη δουλειά του καθαρισμού της πετρελαιοκηλίδας ως «πράσινες θέσεις εργασίας». Πληρώνουν 10$ την ώρα, οπότε μοιάζουν με ελκυστική ευκαιρία. «Η υπηρεσία κατακλύζεται από σχετικές αιτήσεις», όμως «μπορεί να προσληφθούν 400 άτομα την Δευτέρα και μετά από μια μέρα εργασίας, να επιστρέψουν μόνο 200 την Τρίτη», λέει ο Paul Perkins, ένας συνταξιούχος αρχιφύλακας, που τώρα είναι ιδιοκτήτης πέντε επιχειρήσεων ενοικίασης κατάδικων-εργαζομένων.

Η πρόσληψη φυλακισμένων μπορεί να αποδεικνύεται περισσότερο αξιόπιστη, αλλά προκαλεί την οργή των κατοίκων του Κόλπου. Σύμφωνα με τον Perkins, ο Γραμματέας Σωφρονισμού της Λουιζιάνα, James LeBlanc, συναντήθηκε με εργολάβους στις αρχές Ιουνίου και τους ζήτησε να μην προσλάβουν φυλακισμένους έως ότου όλοι οι άνεργοι κάτοικοι της περιοχής βρουν εργασία. Όμως, η πετρελαιοκηλίδα απέδειξε ότι στη νέα πραγματικότητα η κυβέρνηση είναι ικανή να κάνει μόνο παρακλήσεις, και μάλιστα με ευγενικό τρόπο. Η ΒΡ κινεί τα νήματα. Επιλέγει τους εργολάβους, όπως η εταιρία ES&H, οι οποίοι έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου τον καθαρισμό. Στη συνέχεια, υπο-εργολάβοι, όπως η Able Body Labor, αποφασίζουν ποιον θα προσλάβουν.

Εργασία για την ΒΡ: «Δεν είναι αυτό που ήθελα να κάνω»

Η Anna Keller, μέλος της Critical Resistance New Orleans, έχει έλθει στο Grand Isle για να εργαστεί με την Gulf Recovery LLC και να βοηθήσει στην ανάπτυξη κοινοτικών δράσεων αντιμετώπισης της καταστροφής. «Είναι παγκοίνως γνωστό ότι κατάδικοι δουλεύουν στον καθαρισμό. Αν μιλήσεις με οποιονδήποτε εργάζεται στην παραλία θα σου πει ότι, ναι, φυλακισμένοι εργάζονται εκεί». Περιγράφει ένα κοντέινερ που βρίσκεται στην άκρη του λιμανιού, όπου κρατούνται οι τρόφιμοι-εργάτες, εξοπλισμένο με κουκέτες, κάγκελα στα παράθυρα και διπλές κλειδαριές.

Η ίδια πιστεύει ότι τον πρώτο λόγο πρέπει να τον έχουν οι άνθρωποι που σχετίζονται στενά με την οικολογία, την κουλτούρα και τα τοπία της περιοχής. Υποστηρίζει πως αυτοί πρέπει να προσληφθούν πρώτα, και όχι μόνο για τις βαριές δουλειές: «Τα μέλη της κοινότητας πρέπει να συμμετέχουν στον σχεδιασμό και να πληρώνονται για τη δαημοσύνη τους. Οι ντόπιοι είναι οι πραγματικοί ειδήμονες εδώ»

Στην Χούμα, σε κάποιο μπαρ, ένας ηλικιωμένος άντρας περιγράφει το οικονομικό δίλημμα του γιου του, στην τοπική συγκέντρωση της κοινότητας. Ο γιος του είναι 40 χρονών, παντρεμένος με παιδιά, και απολύθηκε πρόσφατα από μια επιχείρηση ξεφλουδίσματος στρειδιών, μετά την διαρροή της ΒΡ. Τώρα πηγαίνει με μια μηχανή του γκαζόν από πόρτα σε πόρτα μήπως βρει μεροκάματο. Ο ηλικιωμένος άντρας κρατά το κεφάλι του ανάμεσα στα αρθριτικά χέρια του. Η σερβιτόρα του προσφέρει ένα χαρτομάντιλο να σκουπίσει τα μάτια του. Τον ρωτάω αν ο γιος του θα εργαζόταν στην ΒΡ για τον καθαρισμό και κάνει μια γκριμάτσα. «Μπορεί, όχι, δεν νομίζω», λέει. «Αυτό θα ήταν σκληρό για την υπερηφάνεια του, καταλαβαίνεις; Για τόσο λίγα χρήματα; Όχι».

Οι εργάτες καθαρισμού των ακτών παίρνουν τους χαμηλότερους μισθούς. Άλλοι στον μισθολογικό πίνακα της ΒΡ, τα καταφέρνουν καλύτερα, αλλά η δουλειά τους είναι μια καθημερινή υπενθύμιση αυτών που έχουν χάσει. Ο Κρις Γκρίφιν είναι ένας γαλλόφωνος ψαράς γαρίδας και όπως ο πατέρας και ο παππούς του, είναι ιδιοκτήτης αλιευτικού σκάφους για το ψάρεμά της. Μετά την πετρελαϊκή μόλυνση και την απαγόρευση ψαρέματος στα νερά του κόλπου, ο Γκρίφιν προσλήφθηκε από την BP ως ξεναγός-οδηγός ταχύπλοου στις βαλτώδεις από το πετρέλαιο περιοχές. Τρεις φορές την ημέρα οδηγεί ένα τετραθέσιο σκάφος με μια εκκωφαντική μηχανή, σε νερά που γνωρίζει όλη του τη ζωή, ενόσω αξιωματούχοι της Ακτοφυλακής δίνουν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ και απαντούν στις ίδιες ζοφερές ερωτήσεις πάλι και πάλι.

«Δεν είναι αυτό που ήθελα να κάνω», λέει ο Γκρίφιν, «αλλά είμαι ικανοποιημένος που έχω δουλειά και έτσι μπορώ να φροντίσω την οικογένεια μου. Δεν χρειάζεται να ανησυχώ για τα χρήματα. Αυτό δεν το απολαμβάνουν όλοι. Εγώ ανησυχώ για τα χρόνια που θα έρθουν. Θα συνεχίσουμε να καθαρίζουμε; Θα τους φροντίσουν όλους;»

Πηγή

Ο Ηλεκτρικός Παπαγάλος(Electric Puffin): Μονοθέσιο στέλθ αεροπλάνο της NASA.

H NASA προσπαθεί να κάνει τη δική της στολή Ιρον Μαν ή τουλάχιστον με αυτό μοιάζει. Η NASA έκανε επίδειξη των σχεδίων του πειραματικού της μονοθέσιου αεροσκάφους, που έχει δυνατότητα hover. Το Puffin μοιάζει ουσιαστικά σαν jetpack με πιλοτήριο σχεδιασμένο με ανθρακονήματα και με βάρος 135 κιλά, μη συμπεριλαμβανομένων των 45 κιλών φωσφορικών επαναφορτιζόμενων μπαταριών λιθίου. Αυτή η ηλεκτρική ιπτάμενη στολή δεν έχει ανώτατο όριο πτήσης που σημαίνει ότι μπορεί να ανέλθει περίπου 9.150 μέτρα πριν η ενέργεια της αρχίζει να εξαντλείται και το σκάφος ξεκινήσει την κάθοδο.
Με την φόρτιση της μπαταρίας λιθίου με φώσφορο, που είναι η πιο σύγχρονη μπορεί να διανύσει μέχρι 80 χιλιόμετρα και, θεωρητικά, η πλεύση του μπορεί να φτάσει τα 240 χιλιόμετρα ανά ώρα και ίσως και περισσότερα από 480 χλμ / ώρα. Ο Mark Moore, μηχανικός αεροδιαστημικής στο Langley Research Center της NASA, και οι συνάδελφοί του παρουσίασαν επίσημα το σχεδιασμό του Puffin χθες, σε ένα αμερικανικό ελικόπτερο στη συνάντηση Hellicopter Society στο Σαν Φρανσίσκο.
"Εάν έχετε δει ποτέ Puffin στο έδαφος, φαίνεται πολύ περίεργο, με φτερά πολύ μικρά για να πετάξει, και με αυτό είναι ακριβώς μοιάζει το όχημά μας," εξηγεί ο Moore. "Αλλά επίσης, χαρακτηρίζεται το πιο φιλικό προς το περιβάλλον από τα πτηνά, προφανώς διότι κρύβει περιττώματά του, και είμαστε και εμείς φιλικοί προς το περιβάλλον, διότι δεν έχουμε ουσιαστικά ρύπους. Επίσης, τα puffins τείνουν να ζουν στη μοναξιά, συναντιούνται στη γη μόνο για να ζευγαρώσουν, και το δικό μας είναι ένα όχημα μονοθέσιο."

Πηγή:TheTechJournal.com


 

Θεραπεία της καρδιάς με βλαστοκύτταρα πιο κοντά στην ευρεία χρήση.

Δρ Joshua Hare εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι στη θεραπεία δια βλαστοκυττάρων για ασθενείς με καρδιακή προσβολή.

 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ

• Εγκρίθηκε η θεραπεία δια βλαστοκυττάρων για καρδιοπαθείς ασθενείς θα μπορούσε να είναι διαθέσιμη σε πέντε χρόνια
• Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι οι μέθοδοι που πέτυχαν σε μελέτες σε ζώα είναι αποτελεσματικές στον άνθρωπο
• Τα Μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα έχουν μια φυσική ικανότητα παλιννόστησης προς την τοποθεσία της ζημίας στην καρδιά
• Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να καθορίσει τον αριθμό των κυττάρων είναι ο καλύτερος δυνατός σε κάθε έγχυση

  (CNN) - Εάν είχατε μόλις το πρώτο σας έμφραγμα, οι γιατροί μπορεί μια ημέρα να είναι σε θέση να αντιστρέψουν τη ζημία που προκάλεσε με θεραπεία με βλαστικά κύτταρα.

Με ενδοφλέβια ένεση να εισάγωγουν βλαστικά κυττάρα σε ασθενείς που είχαν παρουσιάσει καρδιακή προσβολή εντός των προηγούμενων 10 ημερών  μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι αυτή η μέθοδος δεν διαχειρίζεται απλώς την καρδιακή βλάβη, αλλά την αποκαθιστά.

Η μελέτη αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός σε ένα πεδίο στο οποίο έχουν γίνει πολλές προσεγγίσεις που έχουν δοκιμαστεί σε ζώα και προκαταρκτικές μελέτες σε ανθρώπους, αλλά καμία δεν έχει εγκριθεί για ευρεία κλινική χρήση για τους καρδιοπαθείς.

Τα νέα αποτελέσματα είναι ορόσημο για την έρευνα των βλαστοκυττάρων, και για τους ασθενείς, είπε ο Jeffrey Karp, ερευνητής στο Brigham και στο Νοσοκομείο Γυναικών στη Βοστώνη, Μασαχουσέτη, ο οποίος διευθύνει ένα εργαστήριο βιολογίας και βλαστοκυττάρων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Δεν είχε συμμετάσχει στη μελέτη.

Οι πιο πρόσφατες κλινικές προσεγγίσεις επικεντρώνονται στην διαχείριση των προβλημάτων και δεν ασχολούνται με την αιτία της ζημίας, είπε.
 
"Πολλοί ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή προσβολή, θα συνεχίσουν να υφίστανται καρδιακή ανεπάρκεια", είπε. "Είναι επιτακτική ανάγκη να προσπαθήσουμε και να διορθώσουμε τη ρίζα του προβλήματος το συντομότερο δυνατό."

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, ήταν μέρος μιας μελέτης φάσης Ι που επιχείρησε να αποδείξει την ασφάλεια Η δοκιμή έχει προχωρήσει στο στάδιο ΙΙ, η οποία λαμβάνει χώρα σε 50 νοσοκομεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε ο δρ Joshua Hare, διευθυντής του Διεπιστημονικού Stem Cell Institute στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, Miller Σχολή Ιατρικής και επικεφαλής του συγγράμματος της μελέτης.

"Κοιτάζουμε σε ένα χρονικό πλαίσιο πέντε ετών, στην καλύτερη περίπτωση, να έχει εγκριθεί η καρδιακή θεραπεία δια βλαστοκυττάρων," είπε ο Hare.

 
Η στεφανιαία νόσος, η οποία προκαλεί έμφραγμα και στηθάγχη - πόνος στο στήθος που έχει ως αποτέλεσμα η καρδιά να μην παίρνει αρκετό αίμα - είναι η κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες, με σχεδόν 450.000 το 2005, σύμφωνα με την American Heart Association. Περίπου 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι υφίστανται εμφράγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς Πνευμόνων και Αίματος.
Το συγκεκριμένο είδος των κυττάρων που χρησιμοποιούνται στην παρούσα έρευνα ονομάζονται μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα, και προέρχονται από ενήλικες, όχι έμβρυα.
Οι ερευνητές χρησιμοποιούν τη μεσεγχυματική θεραπεία με βλαστοκύτταρα που διατίθεται στο εμπόριο από την Osiris Therapeutics Inc. με την ονομασία Prochymal. Το φάρμακο, το οποίο αποτελείται από τα βλαστικά κύτταρα από το μυελό των οστών του δότη, δίνεται στον ασθενή με ενδοφλέβια ένεση. Τα κύτταρα στη συνέχεια να ταξιδεύουν με την κυκλοφορία του αίματος και να εγκαθίστανται στην καρδιά.
Τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα έχουν κάποια φυσική ικανότητα παλιννόστησης, και η ζημία που χρησιμεύει ως φάρος παλιννόστησης για αυτά, είπε ο Karp.
Τα βλαστικά κύτταρα μειώνουν το μέγεθος των σημαδιών στον ιστό και αυξάνουν την αντλητική δύναμη της καρδιάς σε ασθενείς με καρδιακή προσβολή, είπε ο Hare. Σε περιορισμένο βαθμό, επίσης αναπτύσουν και νέο καρδιακό μυ.
Η φάση Ι με αποτελέσματα από 53 ασθενείς, δεν είναι οριστική απόδειξη ότι η θεραπεία είναι αποτελεσματική, αλλά αυτό υποδηλώνει, είπε ο Hare. Σύμφωνα με τους κανονισμούς που καθορίζονται από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων για τις κλινικές δοκιμές, το πρώτο στάδιο έχει ως στόχο να αποδείξει την ασφάλεια, ενώ οι δοκιμές στη φάση ΙΙ και ΙΙΙ γίνονται σε μια ευρύτερη ομάδα υποψηφίων που αξιολογεί πόσο καλά λειτουργεί το φάρμακο.
Σε αυτή τη δοκιμή, οι δόσεις των ασθενών κυμαίνονταν από 35 εκατομμύρια κύτταρα εως 350 εκατομμύρια κύτταρα. Δεν υπήρξε καμία αλλαγή ή αύξηση στις ανεπιθύμητες ενέργειες σε θεραπείες που πήραν υψηλότερες δόσεις των κυττάρων, αλλά φαινόταν ότι η θεραπεία ήταν πιο αποτελεσματική - τουλάχιστον όσον αφορά τη μείωση ηλεκτρικών προβλήματων - στην ομάδα υψηλής δόσης, είπε.
Σε ξεχωριστές μελέτες, οι ερευνητές εξετάζουν κατά πόσο η τεχνική λειτουργεί σε ασθενείς που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή πριν πολλούς μήνες ή στο παρελθόν πριν χρόνια, είπε ο Hare.
Η μελέτη δείχνει τα αποτελέσματα από μια εξάμηνη παρακολούθηση ασθενών το 2007, και επί του παρόντος οι ερευνητές επεξεργάζονται δεδομένα από τη διετή παρακολούθηση.
Γενικότερα, εκτός από τις μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών, δεν υπήρξαν σημαντικές επιτυχίες στον τομέα των βλαστικών κυττάρων όσον αφορά τη βοήθεια μεγαλύτερου αριθμού των ασθενών, είπε ο Karp.
"Τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα είναι έτοιμα να γίνουν πραγματικά η επόμενη μεγάλη επιτυχία στην κυτταρική θεραπεία και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία δεκάδων χιλιάδων ασθενών," είπε.
Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα από τη χρήση μεσεγχυματικών βλαστικών κύτταρων για τη θεραπεία της καρδιάς. Πρώτον, είναι ενήλικα βλαστικά κύτταρα, έτσι δεν υπάρχουν τα ηθικά ζητήματα που περιβάλλουν την έρευνα για τα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα. Κατά δεύτερο λόγο, τουλάχιστον από την άποψη της ασφάλειας, μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα δεν απαιτούν αντιστοίχιση - κάθε δότης μπορεί να δώσει κύτταρα σε οποιοδήποτε άλλο δότη, και δεν είναι απαραίτητα τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, είπε.
Ακόμα εκατομμύρια κύτταρα απαιτούνται, προκειμένου να είναι αρκετά βλαστικά κύτταρα ώστε να φθάσουν στην καρδιά και να έχουν θεραπευτικό όφελος και είναι δαπανηρό για να πάρει τον απαιτούμενο αριθμό των κυττάρων ο κάθε ασθενής, είπε ο Karp. Εκεί που πρέπει να υπάρξει βελτίωση είναι να κάνουμε πιο αποτελεσματική τη θεραπεία  των βλαστικών κυττάρων, είπε.
"Αν μπορούσαμε να αυξήσουμε τον αριθμό των κυττάρων που θα μπορούσαν να φθάσουν στην καρδιά, αυτό θα είχε σημαντικά πλεονεκτήματα για την προσέγγιση αυτή," είπε ο Karp.
Αυτή η μέθοδος της ενδοφλέβιας ένεσης σημαίνει ότι η διαδικασία θεωρητικά θα μπορούσε να γίνει στο ιατρείο ή κλινική ενός γιατρού, αυξάνοντας την προσβασιμότητα για τους ασθενείς, είπε ο Karp.
Μια πιο επεμβατική τεχνική παράδοσης βλαστοκυττάρων έχει θετικά αποτελέσματα σε άλλες κλινικές δοκιμές, και αφορά ενέσιμα βλαστικά κύτταρα των ίδιων των ασθενών απευθείας στο μυ της καρδιάς.
Η μεγαλύτερη εθνική μελέτη βλαστικών κυττάρων για τις καρδιακές παθήσεις, που χρηματοδοτείται από την Baxter Inc, χρησιμοποιεί αυτή τη χειρουργική μέθοδο, και πρόσφατα ανακοίνωσε την επιτυχία σε μια 12-μηνη μελέτη φάσης ΙΙ για ασθενείς με σοβαρή στηθάγχη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες είχαν λιγότερο πόνο και βελτίωσαν την ικανότητα να περπατούν.
Επειδή τα βλαστικά κύτταρα μεταφέρονται στον ασθενή μέσω καθετήρα σε αυτή τη μέθοδο, υπάρχει κίνδυνος της διάτρησης περίπου 1 τοις εκατό, δήλωσε στο CNN στις αρχές του έτους ο Δρ Douglas Losordo, καρδιολόγος στο Northwestern Memorial Hospital στο Σικάγο, Ιλινόις. Το φάρμακο, GCSF, που κινητοποιεί τα βλαστικά κύτταρα, ενέχει επίσης ένα μικρό κίνδυνο της πήξης του αίματος.
Όσον αφορά τις δοκιμές Όσιρις, περαιτέρω έρευνα είναι υπό εξέλιξη για καθοριστεί εάν οι ασθενείς θα επωφεληθούν περισσότερο από τις πιο εγχύσεις των βλαστικών κυττάρων, ή αν είναι καλύτερο τα βλαστοκύτταρα να προέρχονται από το σώμα τους, αντί από δότη, είπε ο Hare.
Αν και υπάρχει μικρότερη πιθανότητα το σώμα του ασθενή να απορρίψει τα δικά του βλαστικά κύτταρα, παρά από δότη, υπάρχει μια χρονική καθυστέρηση, είπε. Η λήψη του μυελού των οστών καθώς και ο πολλαπλασιασμός των βλαστικών κυττάρων θα μπορούσε να διαρκέσει έως και πέντε εβδομάδες, ενώ τα κύτταρα του δότη θα μπορούσαν να διατεθούν άμεσα, είπε. Από την άλλη πλευρά, είναι ασαφές κατά πόσον ένας δότης μπορεί να μεταδώσει μια ασθένεια στον αποδέκτη της διαδικασίας.

Αν σας ενδιαφέρει η εγγραφή σε μια κλινική δοκιμή, μπορείτε να βρείτε μία στο clinicaltrials.gov. Η δοκιμή Orisis δέχεται ακόμη συμμετέχοντες.

Πηγή: CNN