Η Μεγάλη Τρίτη.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

« Τὴ Αγία καὶ Μεγάλη Τρίτη,
τῆς τῶν δέκα Παρθένων παραβολῆς,
τῆς ἐκ τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου,
μνείαν ποιούμεθα»

Κατά την Αγία και Μεγάλη Τρίτη τελούμε την ανάμνηση της παραβολής των Δέκα Παρθένων. Οι θείοι Πατέρες όρισαν την αγία αυτή ημέρα να θυμηθούμε μια από τις πιο παραστατικές και διδακτικές παραβολές του Κυρίου μας.

Η συνοδοιπορία με το Χριστό μας προς το Θείο Πάθος δεν θα πρέπει να είναι τυπική και απλά συναισθηματική, αλλά να είναι ολοκληρωτική συμμετοχή στην εν Χριστώ πορεία και να συνοδεύεται από οντολογική αλλαγή του είναι μας. Η ενθύμηση της παραβολής των δέκα παρθένων είναι μια άριστη πνευματική άσκηση για να μην διαφεύγει από τη σκέψη μας η επερχόμενη μεγάλη, επιφανής και συνάμα φοβερή ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας.

Οι παρθένες είναι οι ψυχές μας και η προμήθεια λαδιού για το λυχνάρι είναι ο επίγειος συνεχής αγώνας για να κάνουμε το θέλημα του Θεού, να κάνουμε έργα ευποιίας, να παραμερίζουμε από την ύπαρξή μας συνεχώς όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι παρείσακτα στη φύση μας και αντιστρατεύονται την πνευματική μας πρόοδο και τελείωση. Το λυχνάρι είναι η παρρησία μας μπροστά στο Θεό.

Οι φρόνιμες παρθένες συμβολίζουν τις αγαθής προαίρεσης ψυχές, οι οποίες ζουν αδιάκοπα την λαχτάρα της ένωσής τους με το Νυμφίο της Εκκλησίας, τον σωτήρα Χριστό. Γι’ αυτό αγωνίζονται αέναα να αποκτούν αρετές και πνευματική προκοπή και να περιθωριοποιούν όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία αντιστρατεύονται την ένωσή τους με το Θεό. Οι μωρές παρθένες συμβολίζουν τις ράθυμες, αδιάφορες και εν πολλοίς εχθρικά προς το Χριστό διατελούσες ψυχές. Είναι εκείνες οι ψυχές οι οποίες απορροφημένες από την υλιστική ευδαιμονία, αδιαφορούν για την πνευματική πρόοδο και την εν Χριστώ σωτηρία.

Η Εκκλησία μας καλεί να είμαστε έτοιμοι για να υποδεχθούμε , τον ουράνιο Νυμφίο, τον Κύριο Ιησού, ο Οποίος θα έρθει αιφνιδίως, είτε ειδικώς κατά την στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικώς κατά την Δευτέρα Παρουσία.

Επίσης μας καλεί, φέρνοντας ενώπιόν μας την παραβολή των ταλάντων να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Κύριος.

Κοντάκιον Ἦχος β'

«Τὴν ὥραν ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα, καὶ τὴν ἐκκοπήν, τῆς συκῆς δειλιάσασα, τὸ δοθὲν σοὶ τάλαντον, φιλοπόνως ἔργασαι ταλαίπωρε, γρηγοροῦσα καὶ κράζουσα. Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».

«Να σκέπτεσαι, ψυχή μου, την ώρα του τέλους σου και να αισθάνεσαι φόβο (καθώς θα θυμάσαι) το πάθημα της συκιάς που (ξεράθηκε και) κόπηκε. Έτσι, ταλαίπωρη ψυχή μου, να εργάζεσαι με επιμέλεια, για να αξιοποιήσεις τα χαρίσματα που σου έδωσε ο Θεός. Κι αυτό, μένοντας άγρυπνος και φωνάζοντας, προσοχή μη τυχόν και μείνουμε έξω από το νυμφώνα του Χριστού (από τη Βασιλεία Του)».

Ὁ Οἶκος

«Τὶ ῥαθυμεῖς ἀθλία ψυχή μου; τὶ φαντάζη ἀκαίρως μερίμνας ἀφελεῖς; τὶ ἀσχολεὶς πρὸς τὰ ῥέοντα; ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν ἀπάρτι, καὶ χωρίζεσθαι μέλλομεν τῶν ἐνταῦθα, ἕως καιρὸν κεκτημένη, ἀνάνηψον κράζουσα. Ἡμάρτηκά σοὶ Σωτήρ μου, μὴ ἐκκόψης με, ὥσπερ τὴν ἄκαρπον συκήν, ἀλλ' ὡς εὔσπλαγχνος Χριστέ, κατοικτείρησον, φόβω κραυγάζουσαν. Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».

«Γιατί αδιαφορείς, άθλια ψυχή μου; Γιατί φέρνεις στη φαντασία σου άκαιρα σ’ ανόητες φροντίδες; Γιατί καταγίνεσαι με πράγματα παροδικά; Φτάνει η τελευταία ώρα και πρόκειται να χωριστούμε από τα γήινα. Όσο ακόμα έχεις καιρό, σύνελθε και φώναξε: Έχω αμαρτήσει. Σωτήρα μου, σ’ Εσένα. Μη με κόψεις από την ρίζα σαν την άκαρπη συκιά, αλλά ως σπλαχνικός που είσαι, Χριστέ, λυπήσου με, τώρα που με φόβο κραυγάζω: Προσοχή μη τυχόν και μείνουμε έξω από το νυμφώνα του Χριστού (από τη Βασιλεία Του)».

Ευαγγελική περικοπή

«15 Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. 16 καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν λέγοντες· Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπου· 17 εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ· 18 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· Τί με πειράζετε, ὑποκριταί; 19 ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον. 20 καὶ λέγει αὐτοῖς· Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή; 21 λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. 22 καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον. 23 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν 24 λέγοντες· Διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. 25 ἦσαν δὲ παρ' ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ· 26 ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά. 27 ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή. 28 ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν. 29 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ· 30 ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ' ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι. 31 περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος, 32 ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. 33 καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. 34 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό, 35 καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, νομικὸς, πειράζων αὐτόν καὶ λέγων· 36 Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; 37 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου· 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. 41 Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς 42 λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυῒδ. 43 λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον καλεῖ αὐτὸν λέγων, 44 εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; 45 εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; 46 καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.

1 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ 2 λέγων· Ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. 3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. 4 δεσμεύουσιν γὰρ φορτία βαρέα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. 5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἰματίων αὐτῶν, 6 φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς 7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ῥαββὶ ῥαββί. 8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γάρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. 9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γάρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητὴς, ὁ Χριστός. 11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. 12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται. 13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. 14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. 15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν. 16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν· 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ. 23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. 24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες! 25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν. 27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ μεστοὶ ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. 29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. 33 ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης; 34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν, 35 ὅπως ἔλθῃ ἐφ' ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἄβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην. 37 Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. 39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ΄

«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός,
καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα,
ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα.
Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῶ ὕπνω κατενεχθής,
ἵνα μῄ τῶ θανάτω παραδοθής,
καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθής,
ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα.
Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός,
διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς».

Μετάφρασις

«Ο Χριστός, ο Νυμφίος (της Εκκλησίας)
να, έρχεται ξαφνικά μέσα στην νύχτα.
Μακάριος αυτός που αγρυπνεί και τον περιμένει.
Αντίθετα, είναι ανάξιος εκείνος
που θα τον εύρει ράθυμο και αμελή.
Πρόσεχε, λοιπόν, ψυχή μου,
μη τυχόν και καταληφθείς από τον (πνευματικό) ύπνο,
για να μην παραδοθείς στον πνευματικό θάνατο,
Κι έτσι κλειστείς έξω από την (ουράνια) βασιλεία.
αλλά φρόντισε να συνέλθεις και φώναξε δυνατά:
Άγιος, άγιος, άγιος είσαι Εσύ ο Θεός μας.
δια της Θεοτόκου ελέησέ μας»

Πηγή: Χ.Φ.Ε

Σχολιασμός ελεύθερος 3

Οδοιπορικό στο άβατο της οδού Μενάνδρου

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί

“ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ…”
Κατά τη Μ.Δευτέρα επικαλούμε ανάμνηση του ενάρετου Ιωσήφ (γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και απόγονος του Αβραάμ) ο οποίος αποτελεί τύπο Του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Θεωρήθηκε δηλ. προεικόνιση του Χριστού γιατί και Αυτός, ήταν αγαπητός Υιός του Πατρός (όπως κι ο Ιωσήφ), φονεύθηκε από τους Ιουδαίους, πουλήθηκε από τον μαθητή Του (εδώ ο Ιωσήφ πουλήθηκε από τα αδέρφια του) και βασανίσθηκε.
  Επίσης την Μ.Δευτέρα επικαλούμε ανάμνηση και της άκαρπης συκής (που τότε συμβόλιζε τη Συναγωγή των Εβραίων) την οποία ο Θεός καταράσθηκε, διότι δεν είχε πνευματικούς καρπούς, έτσι όπως και σήμερα ο κάθε άνθρωπος που στερείται πνευματικών καρπών, δηλαδή αγαθών.

Πηγή, εδώ.

(Mκ 12:38-40, Λκ 11:37-52, 20:45-47)

    Μίλησε τότε ο Iησούς στα πλήθη και στους μαθητές του και είπε: “Στου Mωυσή την έδρα κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι. Επομένως, όλα όσα σας πουν να τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα εφαρμόζετε. Tα έργα τους όμως να μην τα μιμείστε, καθότι λένε, μα δεν εφαρμόζουν. Γιατί φτιάχνουν φορτία βαριά και δυσβάσταχτα και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, ενώ οι ίδιοι δε θέλουν ούτε το δαχτυλάκι τους να κουνήσουν για να βοηθήσουν. Kαι όλα τα έργα τους τα κάνουν για επίδειξη στους ανθρώπους. Γι’ αυτό φαρδαίνουν τα φυλαχτάρια τους και μακραίνουν τα κρόσσια στις άκρες των ρούχων τους. Και τους αρέσει να έχουν την πιο τιμητική θέση στα δείπνα και τα πρωτεία στις συναγωγές και να τους χαιρετούν οι άνθρωποι στους δημόσιους χώρους και να τους φωνάζουν: Δάσκαλε! Δάσκαλε! Εσείς όμως να μην δεχτείτε να σας φωνάζουν: Δάσκαλε, γιατί ένας είναι ο Δάσκαλος σας, ο Xριστός, κι όλοι εσείς είστε αδέλφια. Και κανέναν στην γη μην ονομάσετε πατέρα σας, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, αυτός που είναι στους ουρανούς. Ούτε καθηγητές να ονομαστείτε, γιατί ένας είναι ο Kαθηγητής σας, ο Χριστός. Kι ο μεγαλύτερος από σας θα είναι υπηρέτης σας. Γιατί, όποιος υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί”.

“

    “Mα αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που κατατρώτε την περιουσία των χηρών και για τα μάτια του κόσμου κάνετε μεγάλες προσευχές. Γι’ αυτό και θα επισύρετε βαρύτερη τιμωρία πάνω σας.

   ”Aλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που φράζετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Kι εσείς, βέβαια, δεν μπαίνετε, μα κι εκείνους που θέλουν να μπουν δεν τους αφήνετε να μπούνε!

   ”Aλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι υποκριτές! Που περιτρέχετε τη θάλασσα και τη στεριά για να κάνετε έναν προσήλυτο, κι όταν γίνει, τον κάνετε γιο της γέεννας δυο φορές χειρότερο από σας!

   Αλίμονο σ’ εσάς, τυφλοί καθοδηγητές! Που λέτε: Όποιος ορκιστεί στο ναό, ο όρκος του δεν πιάνει, όποιος όμως ορκιστεί στο χρυσό του ναού, δεσμεύεται! Ανόητοι και τυφλοί! Eπιτέλους τι είναι μεγαλύτερο; O χρυσός ή ο ναός που αγιάζει το χρυσό; Επίσης λέτε: Όποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο, ο όρκος του δεν πιάνει, όποιος όμως ορκιστεί στο αφιέρωμα που είναι πάνω σ’ αυτό, δεσμεύεται! Ανόητοι και τυφλοί! Επιτέλους τι είναι μεγαλύτερο; Tο αφιέρωμα ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το αφιέρωμα; O όρκος, λοιπόν, εκείνου που ορκίστηκε στο θυσιαστήριο, περιλαμβάνει μαζί μ’ αυτό κι όλα όσα υπάρχουν πάνω σ’ αυτό. Kι ο όρκος εκείνου που ορκίστηκε στο ναό, περιλαμβάνει μαζί μ’ αυτόν κι εκείνον που κατοικεί μέσα σ’ αυτόν. Kι ο όρκος εκείνου που ορκίστηκε στον ουρανό, περιλαμβάνει το θρόνο του Θεού κι εκείνον που κάθεται πάνω σ’ αυτόν.

   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που προσφέρετε το δέκατο από το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και παρατήσατε τα σπουδαιότερα του Nόμου: Tη δικαιοσύνη και την ευσπλαχνία και την πίστη. Aλλ’ αυτά είναι που έπρεπε να κάνετε κι εκείνα να μην τα παρατάτε. Είστε τυφλοί οδηγοί εσείς που διυλίζετε το κουνούπι αλλά καταπίνετε την καμήλα!

   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που καθαρίζετε το έξω μέρος του ποτηριού και της πιατέλας, όμως μέσα είναι γεμάτα από προϊόντα αρπαγής και πλεονεξίας. Φαρισαίε τυφλέ! Kαθάρισε πρώτα το μέσα του ποτηριού και της πιατέλας, για να γίνει καθαρό και το έξω.

   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απ’ έξω φαίνονται ωραίοι, μα από μέσα είναι γεμάτοι από κόκαλα νεκρών και κάθε είδους ακαθαρσία. Tο ίδιο κι εσείς, εξωτερικά φαίνεστε δίκαιοι στους ανθρώπους, μα από μέσα είστε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία.

   Αλίμονο σ’ εσάς δάσκαλοι του Nόμου και Φαρισαίοι, υποκριτές! Που χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων και λέτε: Aν ζούσαμε στα χρόνια των προγόνων μας, δε θα συμμετείχαμε μαζί τους στο φόνο των προφητών. Άρα, ομολογείτε μόνοι σας, πως είστε γιοί εκείνων που σκότωσαν τους προφήτες. Ολοκληρώστε, λοιπόν, εσείς την πραγματοποίηση των σχεδίων των πατέρων σας. Φίδια! Γεννήματα φαρμακερών φιδιών! Πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη σας στη γέεννα;”

(Λκ 13:34-35)

    “Γι’ αυτό, δείτε, σας στέλνω εγώ προφήτες και σοφούς και ερμηνευτές του Nόμου. Kι απ’ αυτούς μερικούς θα σκοτώσετε και θα σταυρώσετε, κι άλλους θα τους μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα τους καταδιώξετε από πόλη σε πόλη, έτσι ώστε να πέσει πάνω σας όλο το αθώο αίμα που χύνεται στη γη, αρχίζοντας από το αίμα του αθώου Άβελ και φτάνοντας ως το αίμα του Zαχαρία του γιου του Bαραχία, που τον σκοτώσατε ανάμεσα στο ναό και το θυσιαστήριο. Πραγματικά, σας λέω, όλ’ αυτά θα πέσουν πάνω στη γενιά ετούτη. Ιερουσαλήμ! Ιερουσαλήμ! Εσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς τους απεσταλμένους σ’ εσένα, πόσες φορές θέλησα να περιμαζέψω τα παιδιά σου, όπως μαζεύει η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, μα δε θελήσατε! Mα τώρα να! O τόπος σας εγκαταλείπεται έρημος. Γιατί, σας βεβαιώνω πως από τώρα πια δε θα με δείτε ώσπου να πείτε: Ευλογημένος είναι αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου”! 

Τα ψέμματα των Πεντηκοστιανών (ακραίων Προτεσταντών) για την δήθεν επιβολή του νηπιοβαπτίσματος.

Μερικοί ισχυρισμοί των Προτεσταντών.........

''Το νηπιοβάπτισμα επικράτησε τον 6^ο αι μ Χ.

«Ηδη από του ΣΤ αιωνος επικρατησαντος του νηπιοβαπτισμου, χωρις να παυση υφισταμενον και το βαπτισμα των ενηλικων, η εις το βαπτισμα προπαρασκευη ηρχισεν ολιγον κατ ολιγον να περιοριζεται εις τυπικας τινας μονον πραξεις…» (Χριστιανικη και Ηθικη Εγκυκλοπαιδεια, λημμα ‘’βαπτισμα’’, σελ 588''.

Δεν καταλαβαίνουν ούτε τι διαβάζουν!! Λέει ότι το νηπιοβαπτισμα επικράτησε τον 6 αι. Δεν λέει ότι ‘’εισήχθη’’ τον 6^ο αι ως να επρόκειτο περί δήθεν μη αποστολικής παράδοσης. Επικράτησε τον 6^ο αι και είναι απλό αν σκεφτούμε ότι μέχρι τότε ΔΕΝ είχε γίνει όλος ο πληθυσμός χριστιανικός. Διότι μας λέει ότι ακόμα και τότε ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΝ και ΕΝΗΛΙΚΕΣ. Επομένως, υπήρχε και πληθυσμός που ΔΕΝ είχε ακόμα πιστέψει στον Χριστιανισμό. Ουσιαστικά η πηγή, επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό ότι εξ αρχής η εκκλησία βάφτιζε και ενήλικες και παιδιά. Όταν πια διαδόθηκε ευρέως ο χριστιανισμός, επικράτησε πλήρως και ο νηπιοβαπτισμός.

''Ο νηπιοβαπτισμος επιβληθηκε με τον πδ κανονα της Πενθεκτης το 690 μ Χ''

Να δουμε τι λεει………

Πηδαλιο σελ. 294

‘’Κανων πδ…….

«Τοις κανονικοις των Πατερων θεσμοις κατακολουθουντες οριζομεν και περι των νηπιων, οσακις μη ευρισκωνται βεβαιοι μαρτυρες,οι ταυτα αναμφιβολως βαπτισθεντα είναι λεγοντες, και ουδε αυτά δια την κειραν, περι της παραδοθεισης αυτοις μυσταγωγιας αποκρινασθαι επιτηδειως εχωσι, χωρις τινος προσκομματος οφειλει ταυτα βαπτιζεσθαι, μηποτε ο τοιουτος δισταγμος αποστερηση αυτά της τοιαυτης του αγιασμου καθαρσεως».

Ερμηνεία Νικοδημου…….

«Και ουτος ο κανων παρομοιως αυτολεξει ΄π της εν Καρθαγενη εστι διοριζων, ότι οσαις φοραις δεν ευρισκονται μαρτυρες βεβαιοι να μαρτυρουν, ότι είναι βαπτισμενα τα νηπια (δια τι τυχον αιχμαλωτισθεντα ταυτα υπο βαρβαρων, και απαχθεντα εις μακρυνους τοπους, μετα ταυτα παρα χριστιανων εξηγορασθησαν) αλλα ουδε αυτά τα ιδια είναι ικανα να πληροφορησουν ότι εβαπτισθησαν, δια κειραν, ητοι δια την ηλικιαν την νηπιωδη αυτων, καθ ην εβαπτισθησαν. Τα τοιαυτα, λεγω, πρεπει χωρις κανενα εμποδιον να βαπτιζωνται, μηπως η αμφιβολια αυτή, αν εβαπτισθησαν ή όχι, αποστερηση αυτά της δια του λουτρου καθαρσεως. Και ορα την υποσημειωσιν του μζ Αποστολικου.

Παρατηρησεις…..

1. Ο Κανόνας ορίστηκε ακολουθώντας τους θεσμούς των Πατέρων.

2. Λέει ότι ΗΔΗ υπήρχε το νηπιοβαπτισμα. Δεν επιβλήθηκε τότε. Προσέξτε την διατύπωση……..‘’οι ταυτα αναμφιβολως βαπτισθεντα είναι λεγοντες’’, μιλαει για νήπια που ήταν βαπτισμένα. Ήδη βαπτισμένα. Ηδη ηταν στην πρακτική της εκκλησίας!! Δεν ‘’επιβάλλεται’’ καμία νέα καινοτομία.

3. Ο αγιος Νικόδημος ερμηνεύει τον κανόνα και μας λεει ότι είναι ΙΔΙΟΣ με αυτόν της τοπικής συνόδου της Καρθαγένης!! Και έχει δίκιο. Αν ανοίξετε το Πηδάλιο στην σελίδα 503 θα βρείτε τον ίδιο κανόνα. Πολύ σημαντικό αυτό για δυο λόγους, α) Μιλαει για νηπιοβαπτισμα ήδη από το 419 μ Χ και δεν γίνεται αναφορά ‘’επιβολής’’ αυτού το 690 όπως αφήνουν να εννοηθεί, και β) είναι η τοπική σύνοδος που παραδέχονται οι προτεστάντες αναφορικά με τον κανόνα της Αγίας Γραφής (παρόλο που και πάλι αφαιρούν βιβλία που ΡΗΤΑ αναφέρει ο κανόνας). Όμως τον κανόνα Π της ίδιας συνόδου που είναι ίδιος με αυτόν της Πενθεκτης ΔΕΝ δέχονται!! Διαλέγουν συνόδους και αποφάσεις ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ!!.

4. Δεν μιλαει για επιβολή νηπιοβαπτισματος. Φανερώνεται ότι ΗΔΗ ήταν στην πρακτική της εκκλησίας. Ο κανόνας μιλαει για νήπια που άρπαξαν οι βάρβαροι και ξαναέφεραν πίσω οι χριστιανοί, ότι αν δεν είναι σίγουροι αν είναι βαπτισμένα, να τα βαφτίζουν.

Καμιά σχέση με επιβολή νηπιοβαπτίσματος.

Στοιχεία υπέρ του νηπιοβαπτίσματος

Από το Ευαγγελιο.

‘’Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή’.

(Μάρκος 16,16)

Εφόσον ήταν η αρχή και απευθύνονταν σε ανθρώπους που δεν είχαν ακούσει. Επομένως μεγάλοι θα βαφτίζονταν (αφού πίστευαν πρώτα).

Ο Ματθαίος δείχνει την ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΦΟΡΑ!

‘’ Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν’’. (Ματθαιος 28,19-20)

Λέει…’’Πορευθέντες να μαθητεύσετε όλα τα έθνη, και δείχνει τον τρόπο….Βαπτίζοντες και Διδάσκοντες.

Ώστε η σειρά δεν παίζει ρόλο. Επομένως για τους μεγάλους ισχύει αυτό που λέει ο Μάρκος και για τα νήπια αυτό που λέει ο Ματθαίος. Είναι η ίδια εντολή. Άλλωστε, το βάπτισμα είναι ανάσταση πνευματική.

Το σύμβολο της Πίστης λεει ‘’ομολογω εν βαπτισμα…’’, όμως πληροφορούμαστε από τον Τερτυλλιανό ότι ήδη πολύ νωρίτερα υπήρχε το νηπιοβάπτισμα. Όταν όλος ο πληθυσμός έγινε χριστιανικός, επικράτησε και ο νηπιοβαπτισμός (ο οποίος έτσι και αλλιώς υπήρχε από την αρχή).

Ειρηναίος (185 μ Χ)

‘’…..ηλθε για να σωσει δι Εαυτου ολους, ολους λεγω οσοι με αυτόν αναγεννωνται εις θεον, τα νηπια, τα μικρα παιδια,τους νεανισκους,τους νεους ,τους γεροντες….’’ (Κατά Αιρεσεων βιβλιο 2,κεφαλαιο 22, 4)

Σύνοδος Καρθαγένης (254 μ Χ)

‘’Οφείλουμε να μην εμποδίζουμε κανένα πρόσωπο από το βάπτισμα και την χάρη του θεού…ειδικά για τα νήπια….εκείνα που μόλις γεννήθηκαν’’.

Ωριγένης (250 μ Χ)

‘’Για αυτό επίσης ήταν ότι η εκκλησία είχε από τους Αποστόλους μια παράδοση να δίνει το βάπτισμα ακόμη και στα νήπια Γιατί αυτοί στους οποίους τα θεια μυστήρια παραχωρήθηκαν γνώριζαν ότι υπάρχει σε όλα τα πρόσωπα μια φυσική μόλυνση της αμαρτίας η οποία πρέπει να απομακρυνθεί δι ύδατος και Πνεύματος’’. (Υπόμνημα εις Ρωμαίους 5,9)

Αυγουστίνος (354-430 μ Χ)

‘’Το έθιμο της μητέρας μας εκκλησίας να κάνει το βάπτισμα των νηπίων δεν πρέπει να …..θεωρηθεί περιττό, ούτε να πιστεύεται ότι είναι κάτι άλλο , εκτός από μια παράδοση των αποστόλων’’. (De Genesi Ad Literam, X 39)

Ιππολυτος Ρωμης (165-235 μ Χ)

‘’Και θα βαφτίζετε τα μικρά παιδιά πρώτα. Και εάν μπορούν να απαντήσουν τα ίδια, ας απαντήσουν. Αλλά αν δεν μπορούν, ας απαντήσουν οι γονείς τους ή κάποιος από την οικογένειά τους’’. (Αποστολικη Παραδοση 21,4)

Χρυσόστομος (349-407 μ Χ)

‘’Ο βορβορω χριων πως ουχι και βδελυκτον ποιει το παιδιον? Πως γαρ αυτό προσαγει ταις χερσι του ιερεως? Ειπε μοι, πως αξιοις επι του μετωπου σφαγιδα επιτεθειναι παρα της του πρεσβυτερου χειρος ενθα βορβορον επεχρισας?’’. (Ομιλια ΙΒ εις Α Κορινθιους)

Γρηγόριος Ναζιανζηνός (329-389 μ Χ)

‘’Έχεις νήπιο? Μη δίνεις καιρόν εις την κακία, βάπτισέ το από την βρεφική ηλικία, αφιέρωσε το εις το Πνεύμα από την ηλικία των μαλακών ονύχων……με ρωτάς, πρέπει να βαπτισωμεν και τα νήπια, τα οποία ούτε την ζημιαν αισθάνονται ούτε την χάρη του βαπτίσματος? Βεβαιότατα σου απαντώ…..εχομεν αιτιολογία την οκταήμερο περιτομή, που ητο μια τυπική σφραγίς και εδίδετο εις αυτούς στους οποίους δεν είχε αναπτυχτεί ακόμη το λογικό…..’’

(Ομιλια εις το Αγιο Βαπτισμα 40,17.28)

Ο απ Παύλος μας εξηγεί ότι η περιτομή του Χριστού είναι το άγιο βάπτισμα. Όπως δηλαδή έκαναν οι εβραίοι περιτομή στα αγόρια την όγδοη μέρα για να ανήκουν στην εκκλησία της παλαιάς διαθήκης, έτσι και το βάπτισμα προς όλους για να εισέλθουν στην εκκλησία του Χριστού στην Νέα Διαθήκη.

«εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει του σωματος των αμαρτιων της σαρκος εν τη περιτομη του χριστου συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισματι ……….» (Κολοσσαείς 2,11)

Ο κανόνας 110 της Συνόδου της Καρθαγένης (418 μ Χ) καταδικάζει τις αιρέσεις που αρνούνται το νηπιοβαπτισμό (Πηδάλιο σελ 523)

Αν μπορούν, ας μας φέρουν Πατερικές αναφορές ή εκκλησιαστικές συνόδους που είναι κατά του νηπιοβαπτίσματος.

Απλές συμβουλές από πρώην Προτεστάντη σε περίπτωση που έρθετε σε επαφή μαζί τους.

Τα παρακάτω, πάρτε τα απλά ως φιλικές συμβουλές από πρώην προτεστάντη, σε περίπτωση που έρθετε σε επαφή μαζί τους. Συνήθως κόβουν βόλτες σε πλατείες μοιράζοντας φυλλάδια και Αγίες Γραφές, και σπάνια λένε καθαρά ότι δεν είναι ορθόδοξοι. Καταρχήν, να ορίσουμε τι είναι αυτοί οι προτεστάντες. Με απλά λόγια, να πούμε ότι είναι όλοι όσοι ανήκουν σε θρησκευτικές οργανώσεις εκτός ορθοδοξίας. Όλοι αυτοί λένε ότι πιστεύουν μόνο στην Αγία Γραφή και ότι έχουν μαζί τους το Πνεύμα του Θεού και ότι τους οδηγεί ο θεός, αλλά μεταξύ τους διαφέρουν σε βασικά θέματα. Ξέρετε γιατί? Διότι αυτές οι οργανώσεις ανήκουν στην Διαμαρτύρηση που έγινε τον 16^ο αι μέσα στους κόλπους των Ρωμαιοκαθολικών. Δεν έχουν ιστορία, δεν έχουν αποστολική διαδοχή, και ως εκ τούτου ερμηνεύουν την Αγία Γραφή κατά το δοκούν και όχι όπως την συνέταξε, διατήρησε, διέδωσε, και ερμήνευσε η αρχαία εκκλησία. Να θυμάστε πάντα ότι αν δεν γνωρίζετε καλά την πίστη της εκκλησίας, να μην μπλέκετε σε συζητήσεις μαζί τους. Οι περισσότεροι θα σας αραδιάσουν εδάφια από την Αγία Γραφή και μάλιστα ταχύτατα με σκοπό να σας……εντυπωσιάσουν. Όμως τα περισσότερα είναι άσχετα με αυτό που θέλουν τελικά να σας πουν! Θα σας πουν για την αγάπη του Χριστού, λες και δεν μιλάει για αυτήν η εκκλησία του Χριστού (την ορθόδοξη εννοώ). Καλύτερα να βρείτε έναν πνευματικό ιερέα ή κάποιον θεολόγο που γνωρίζουν καλά την χριστιανική πίστη. Ακόμα και αν είστε γνώστης, και πάλι να είστε μαζί με κάποιον πιο έμπειρο από εσάς. Δεν είναι κακό ούτε υποτιμητικό για σας, είναι για την ασφάλειά σας. Γιατί είναι έτοιμοι να σας τάξουν ‘’λαγούς με πετραχήλια’’. Και να θυμάστε πάντα τον λόγο του αποστόλου Παύλου….. «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού,

11 εξεύρων ότι διεφθάρη ο τοιούτος και αμαρτάνει, ων αυτοκατάκριτος». (Τίτος 3,10-11).

Αν (για τον οποιοδήποτε λόγο) έρθετε σε επαφή μαζί τους………..

1. Να ορίσετε από την αρχή την πηγή της πίστεως. Θα σας πούν ότι δέχονται μόνο την Αγία Γραφή. Να τους ρωτήσετε που το λέει αυτό στην Γραφή. Θα αρχίσουν να σας λένε εδάφια ΑΣΧΕΤΑ με αυτό που τους ρωτήσατε. Πχ μπορεί να σας πούν ότι στην Αποκάλυψη (τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής) λέει να μην προσθέσουμε ούτε να αφαιρέσουμε από την Αγία Γραφή. Ψέματα λένε. Εκεί λέει να μην προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε από το ‘’βιβλίο τούτο’’, την Αποκάλυψη δηλαδή. Δεν μιλάει για την Αγία Γραφή. Άλλωστε, την εποχή εκείνη που γράφονταν η Αποκάλυψη, δεν υπήρχε ο κανόνας της Αγίας Γραφής ακόμα. Ο κανόνας καταρτίστηκε τον 4 ο αιώνα!! Ίσως σας φέρουν το εξής εδάφιο….. «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης…»(Β Τιμοθέου 3,16). Θα σας πούν ότι είναι από την μετάφραση του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ Ν. Βάμβα. Ξέρετε γιατί? Γιατί στο κείμενο δεν το λέει έτσι!! Ασχέτως ότι η απάντηση αυτή απαντά στο ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη (και φυσικά είναι), παρόλα αυτά το εδάφιο ΔΕΝ λέει ότι είναι μόνο η Γραφή. Στο κείμενο λέει…. «πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν…..». Κάθε γραφή, και όχι ‘’όλη η γραφή’’. Μιλάει για κάθε θεόπνευστο σύγγραμμα. Εξάλλου, ακόμα την εποχή που γράφτηκε η επιστολή (66 μΧ) ΔΕΝ είχαν γραφτεί άλλες όπως πχ του Ιωάννη. Ακόμα μια απόδειξη, είναι αυτό που αναφέρει στο ίδιο κομμάτι ο Παύλος…. «Αλλά συ μένε εις εκείνα, τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες,

και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.

Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν…….»

Μιλάει κυρίως για την Παλαιά Διαθήκη, τους προφήτες στους οποίους στηρίχτηκαν και οι απόστολοι μετέπειτα.

Η αλήθεια είναι ότι η χριστιανική πίστη στηρίζεται σε δύο πράγματα που αναφέρει η ίδια η Γραφή… «Λοιπόν, αδελφοί, μένετε σταθεροί και κρατείτε τας παραδόσεις, τας οποίας εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι' επιστολής ημών» (Β θεσ/κεις 2, 15).

Είναι και τα γραπτά αλλά και ο ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ λόγος που αργότερα καταγράφτηκε. Το ότι δεν είναι όλα γραμμένα στην Καινή Διαθήκη και ότι υπάρχουν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ εκτός Καινής διαθήκης, είναι απόλυτα βέβαιο από την ΙΔΙΑ την Αγία Γραφή…… «Συ λοιπόν, τέκνον μου, ενδυναμού διά της χάριτος της εν Χριστώ Ιησού, και όσα ήκουσας παρ' εμού διά πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι». (Β Τιμοθέου 2,2).

2. Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσετε τα πράγματα ότι ως πηγή πίστεως ΔΕΝ είναι μόνο η Αγία Γραφή, ΔΕΝ είστε πλέον υποχρεωμένοι να βρίσκετε απαντήσεις ΜΟΝΟ από αυτήν. Άρα όταν σας ρωτούν πχ, ‘’και που το λέει η Γραφή αυτό που κάνετε’’, μπορείτε να απαντήσετε ‘’που λέει το αντίθετο και πού λέει ότι πρέπει όλα να είναι γραμμένα σε αυτήν?’’. Κάποιοι ίσως σας αναφέρουν πράγματα από τους Πατέρες. Να έχετε υπόψη ότι θα σας τα πούν μισά. Αν μπορείτε, να ελέγξετε ολη την παράγραφο από την οποία σας μιλούν, και όχι απλά από μία …….φράση. Και εσείς απαντήστε τους ‘’αφού φέρνεις πχ τον Χρυσόστομο ως παράδειγμα, γιατί δεν δέχεσαι την ιεροσύνη, τα μνημόσυνα, το νηπιοβάπτισμα, που δέχονταν εκέινος?

3.Θα σας πούν ότι η εκκλησία δήθεν αποστάτησε και θα σας αναφέρουν ότι το προφητεύει ο Παύλος στην Α Τιμοθέου 4 κεφάλαιο. Αν ανοίξετε την Γραφή στο σημείο εκείνο, δεν μιλάει για ολη την εκκλησία, αλλά λέει ΤΙΝΕΣ. Κάποιοι ΔΕΝ σημαίνει ΟΛΟΙ. Άνοίξτε στο 28 κεφάλαιο του Ματθαίου όπου ο Κύριος λέει ότι θα είναι μαζί με την εκκλησία του μέχρι την συντέλεια. Στο 16 κεφάλαιο ο ίδιος ο Κύριος λέει ότι οι πύλες του Άδη δεν θα νικήσουν την εκκλησία. Είναι υπόσχεση του Χριστού μας. Εσύ, που ενδιαφέρεσαι για τα λόγια του Κυρίου, ποιόν θα πιστέψεις? Τον Ιησού ή τους Προτεστάντες? Θα σας αναφέρουν διάφορα ψεύδη περί διωγμών που δήθεν έκανε η εκκλησία αργότερα, με σκοπό να σας πείσουν ότι ….αποστάτησε. Ψέματα λένε. Δεν έχουν πηγές ή μάλλον έχουν τον Δαυλό!! Για τα οποία υπάρχουν απαντήσεις και από αρχέγονες χριστιανικές και μη πηγές, αλλά και απαντήσεις ιστορικών. Ίσως σας πουν για παραδείγματα ‘’κακών ιερέων’’. Απαντήστε τους ότι ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι στον αγρό του θα υπάρχουν και ζιζάνια, και ότι η ανθρώπινη προσπάθεια να κάνουν την εκκλησία των ‘’καθαρών’’ είναι ΑΝΤΙΘΕΤΗ από το θέλημα του Κυρίου όπου κατά την παραβολή ΕΜΠΟΔΙΣΕ τους δούλους του να κόψουν τα ζιζάνια (Ματθαίος 13,). Απαντήστε τους ότι ο ίδιος ο Κύριος απευθυνόμενος στον υπεύθυνο της εκκλησίας των Σάρδεων, τον αναφέρει ‘’νεκρό’’ , δηλαδή νεκρό εξαιτίας των αμαρτιών του. Παρόλα αυτά τον δέχεται ως ‘’άγγελο’’, αγγελιοφόρο λειτουργό του (Αποκάλυψη 3). Ακόμα ο θεός τίμησε την ιεροσύνη του Καιάφα (που σε λίγο θα ήταν πρωτοστάτης στην σταύρωση του Χριστού) δίδοντάς του προφητεία, αν και τον αποδοκίμασε ως άνθρωπο.

« Εις δε τις εξ αυτών, ο Καϊάφας, όστις ήτο αρχιερεύς του ενιαυτού εκείνου, είπε προς αυτούς· Σεις δεν εξεύρετε τίποτε,

ουδέ συλλογίζεσθε ότι μας συμφέρει να αποθάνη εις άνθρωπος υπέρ του λαού και να μη απολεσθή όλον το έθνος.

Τούτο δε αφ' εαυτού δεν είπεν, αλλ' αρχιερεύς ων του ενιαυτού εκείνου προεφήτευσεν ότι έμελλεν ο Ιησούς να αποθάνη υπέρ του έθνους,

και ουχί μόνον υπέρ του έθνους, αλλά και διά να συνάξη εις εν τα τέκνα του Θεού τα διεσκορπισμένα». (Ιωάννης 11, 49-52).

Ακόμα και την πρώτη αποστολική εποχή υπήρχαν αρνητικά παραδείγματα λειτουργών, όπως ο ‘’φιλοπρωτεύον Διοτρεφής’’ που δεν δέχονταν τους αποστόλους (Γ Ιωάννου). Διαβάστε επίσης και το δεύτερο κεφάλαιο του απ Πέτρου, στην δεύτερη επιστολή του. Με αυτά θέλω να πω ότι τα ελάχιστα κακά παραδείγματα λειτουργών υπήρχαν εξ αρχής κατά τον λόγο του Κυρίου και ότι δεν είναι δείγμα αποστασίας. Βεβαίως πρέπει να έχουμε πρότυπα τα καλά παραδείγματα και να αποδοκιμάζουμε τις αντίθεες πράξεις, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε και να καταδικάζουμε τα πρόσωπα. Μόνο ο θεός είναι αρμόδιος.

4. Θα σας διαβάλλουν ορθόδοξες πρακτικές. Πχ το νηπιοβάπτισμα. Θα σας πουν αυτό που λέει ο Μάρκος, ‘’όποιος πιστέψει και βαπτιστεί θα σωθεί’’. Και είναι λογικό, αφού ο χριστιανισμός ήταν στην αρχή του. Όμως δεν θα σας πουν το αντίθετο που λέει στον Ματθαίο 28 κεφάλαιο, όπου εκεί το βάπτισμα προηγείται της Πίστης. Επομένως επιτρέπεται ο νηπιοβαπτισμός. Ο Μάρκος αναφέρεται σε αυτούς που προσέρχονται στον χριστιανισμό και είναι απαραίτητη η πίστη και η μετάνοια, ενώ ο Ματθαίος στα νήπια. Θα σας φέρουν πατερικά κείμενα που μιλάνε για βάπτισμα ενηλίκων, αλλά δεν θα σας αναφέρουν καθόλου για πατερικά κείμενα της ίδια περιόδου που υποστηρίζουν το νηπιοβάπτισμα, ούτε θα σας φέρουν πατερικές αναφορές που είναι κατά του νηπιοβαπτίσματος!

5. Θα σας πούν ότι οι άγιοι δεν μεσιτεύουν και ότι ο μοναδικός μεσίτης μεταξύ θεού και ανθρώπων είναι μόνο ο Χριστός. Και έχουν δίκιο…μέσα στην αδικία τους. Όντως ο Χριστός (όπως αναφέρει ο Παύλος) είναι μεσίτης Θεού και ανθρώπων. Όμως οι άγιοι είναι μεταξύ Χριστού και ανθρώπων. Και φαίνεται σε δύο σημεία στην Αποκάλυψη, στο κεφάλαιο 6 αλλά και στο 8 όπου ο άγγελος προσφέρει θυμίαμα και τις προσευχές των αγίων ενώπιον του θρόνου του θεού. (Ξεχωρίζει το θυμίαμα από τις προσευχές). Άλλωστε, και οι ίδιοι όταν προσεύχονται ο ένας για τον άλλο, τι κάνουν? Δεν μεσιτεύουν? Αν μπορουμε εμείς, δεν μπορούν οι άγιοι που είναι νικητές και κάθονται στον θρόνο του Θεού? (Αποκάλυψη 3, 21)

Αν σας πούν ότι είναι ‘’πεθαμένοι’’, ενώ ο Παύλος αναφέρεται σε ζωντανούς, απαντήστε τους από τα ίδια τα λόγια του Κυρίου στους Σαδουκαίους, ότι ο θεός δεν είναι νεκρών, αλλά ζωντανών. Επειδή πάντες ζούν στο θεό!! (Λουκάς 20, 38)

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, αλλά αυτά είναι ένα δείγμα. Γενικά, σε εσάς απευθύνομαι που αγαπάτε την χριστιανική πίστη, προσέχετε τι ακούτε, εξετάζετε και μην δέχεστε αδιαμαρτύρητα αυτά που πάει να σας πλασάρει ο καθένας. Δείτε τα κείμενα, ζητάτε παραπομπές, ρωτήστε πνευματικούς ανθρώπους για το τι πιστεύει η εκκλησία η ορθόδοξη. Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από ότι θα σας τα παρουσιάσουνε. Μην ξεχνάτε ότι ο εχθρός της ψυχής χρησιμοποίησε το φρονιμότερο πάντων των ζώων για να πλανήσει τους ΄΄πρωτόπλαστους΄΄.

Η ιεροσύνη όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη, στα μεταποστολικά γραπτά, και στην εκκλησιαστική ιστορία. Μέρος β

Μέρος β

Επιστολές αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου 97-107 μ Χ.

«Κατά τον Ευσέβιο ο Ιγνάτιος υπήρξε δεύτερος επίσκοπος Αντιοχείας, που επισκόπευσε από το 70 έως το 107, μετά τον Ευόδιο, ενώ κατά τον Ωριγένη υπήρξε διάδοχος του απ Πέτρου. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει γενικά ότι ο Ιγνάτιος συναναστράφηκε τους αποστόλους, το δε Μαρτυρολόγιο του γράφει ότι ήταν ακροατής του Ιωάννου»

( Αποστολικοί Πατέρες, Τόμος Α, Χ Κρικώνη, σελ 113)

Λίγο παρακάτω στο ίδιο έργο σελ 114, αναφέρεται ότι μαρτύρησε για το Χριστό. Συγκεκριμένα… «Συνελήφθηκε από τις Ρωμαϊκές αρχές της Αντιόχειας μετά το 107 μ Χ και η σύλληψή του συμπίπτει με το σκληρό διωγμό που μαρτυρείται στην Μ. Ασία το 112, όταν έπαρχος εκεί ήταν ο Πλίνιος ο νεώτερος. Αφού καταδικάστηκε στον δια των θηρίων θάνατο, αποφασίστηκε από τον ίδιο τον αυτοκράτορα Τραϊανό να οδηγηθεί στην Ρώμη……».

Αναφορικά με τις επιστολές του και την αυθεντικότητά τους, παραθέτω…. «Οι επιστολές που συνολικά έστειλε ο Ιγνάτιος από τη Σμύρνη και την Τροία είναι επτά. Προς Εφεσίους, προς Μαγνησιοίς, προς Τραλλιανόυς, προς Ρωμαίους, προς Φιλαδελφείς, προς Σμυρναίους, και προς Πολύκαρπον. Οι επιστολές του αυτές σώθηκαν μέχρι σήμερα στα ελληνικά σε δύο εκδόσεις, μία σύντομη και μία εκτενέστερη. Η γνώμη που επικρατεί σήμερα μεταξύ των ειδικών είναι ότι από τις δύο μορφές των επτά επιστολών του Ιγνατίου, γνήσιες είναι οι επιστολές της σύντομης μορφής, ενώ οι άλλες της εκτενέστερης μορφής είναι νόθες (Βλ. Π Χρήστου, οπ, σελ 415 Δ.Σ Μπαλάνου, Πατρολογία, Αθήναι 1930, σελ 44 ΚΜ Φούσκα, Στόματα του Λόγου, Αθήναι 1975, σελ 34)……»

(Αποστολικοί Πατέρες άπαντα τα έργα, τόμος 4,Π. Παπαευαγγέλου, διδάκτορας Θεολογίας).

Για την εγκυρότητα της σύντομης έκδοσης των επιστολών αυτών, μαρτυρούν τα παραθέματα από άλλους χριστιανούς συγγραφείς του δεύτερου και τρίτου αιώνα από τις επιστολές αυτές.

Για παράδειγμα, ο Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης (σύγχρονος του Ιγνατίου) κάνει αναφορά στις επιστολές του Ιγνατίου.

«Τις επιστολές του Ιγνατίου, που στάλθηκαν σε εμάς απ’ αυτόν και όσες άλλες είχαμε στην διάθεσή μας, σας τις στείλαμε, όπως παραγγείλατε και οι οποίες συνάπτονται στην επιστολή αυτή. Από τις οποίες θα μπορέσετε πολύ να οφεληθείτε» (Προς Φιλιππισίους 13, 2, αγίου Πολυκάρπου).

Aναφορές από τις επιστολές του

Προς Μαγνησιοίς, κεφάλαιο 6….

«….σας προτρέπω να φροντίσετε να κάνετε τα πάντα με ομόνοια Θεού, με προκαθήμενο τον επίσκοπο στην θέση του Θεού, τους πρεσβυτέρους στην θέση του συμβουλίου των αποστόλων και τους γλυκύτατους σε μένα διακόνους, που επιτελούν τη διακονία του Ιησού Χριστού, ο οποίος ήταν προ αιώνων μαζί με τον Πατέρα Του και στο τέλος φανερώθηκε».

Προς Τραλλιανούς, κεφάλαιο 3….

«Ομοίως όλοι πρέπει να σέβονται τους διακόνους, ωσάν τον Ιησού Χριστό, όπως και τον επίσκοπο, ο οποίος είναι τύπος του Πατρός, τους δε πρεσβυτέρους ωσάν το συνέδριο του Θεού και ωσαν το σύνδεσμο των Αποστόλων. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει εκκλησία».

Προς Φιλαδελφοίς, κεφάλαιο 4

«Φροντίστε λοιπόν να συμμετέχετε σε μια ευχαριστία· διότι ένα είναι το σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ένα ποτήρι που ενώνει με το αίμα Του· ένα θυσιαστήριο, όπως ένας επίσκοπος μαζί με το πρεσβυτέριο και τους διακόνους, τους ομοδούλους μου, ώστε ότι κάνετε, να το κάνετε όπως θέλει ο Θεός».

Συνεχίζεται με το τρίτο και τελευταίο μέρος απο την εκκλησιαστική ιστορία του Στεφανίδη.

Κυριακή των Βαΐων

Απόστολος Κυριακής: Φιλιπ. δ’ 4-9
Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. 5 τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. 6 μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. 7 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ  Ἰησοῦ. 8 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· 9 ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ὑμῶν.

Δεήσεις με ευχαριστία

Η Κυριακή των Βαΐων είναι μία μέρα μοναδική μέσα στην περίοδο του ιερού Τριωδίου. Είναι ο πρόναος της Μεγάλης Εβδομάδος. Είναι ημέρα πανηγυρική ανάμεσα στις τόσες κατανυκτικές. Διότι ο Κύριος προτυπώνοντας τον αιώνιο θρίαμβό του, εισέρχεται στην αγία πόλη «καθήμενος επί πώλον όνου». Και τα πλήθη του λαού Τον υποδέχονται μετά βαΐων και κλάδων και ζητωκραυγάζουν: «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».
Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας σ’ αυτό το κλίμα κινείται. «Χαίρεται εν Κυρίω πάντοτε», μας λέει ο απόστολος Παύλος. Και το επαναλαμβάνει και πάλι, «χαίρετε». Να χαίρεστε. Η επιείκειά σας και η υποχωρητικότητά σας ας γίνει γνωστή σ’ όλους τους ανθρώπους, ακόμη και στους απίστους. Ο Κύριος πλησιάζει να έλθει και θ’ αποδώσει στον καθένα ό,τι του ανήκει. Μη κυριεύεστε από άγχος για τίποτε, αλλά για κάθε τι που σας παρουσιάζεται να κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας προς τον Θεό με την προσευχή και με τη δέηση, οι οποίες πρέπει να συνοδεύονται και με ευχαριστία ευγνωμοσύνης για όσα ο Θεός μας έδωσε. «Μετά ευχαριστίας τα αιτήματα υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν». Κι έτσι, η ειρήνη του Θεού, της οποίας την τελειότητα δεν μπορεί να νιώσει κάθε νους, θα φρουρήσει τις καρδιές σας και τις σκέψεις σας, εφόσον μένετε ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό.
Σ’ αυτό το ιερό κείμενο μας προκαλεί εντύπωση μια φράση του Αποστόλου που δεν την κατανοεί κανείς με μία πρώτη ανάγνωση. Ζητά να αναφέρουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής μας στον Κύριό μας με αισθήματα ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης. Γιατί; Διότι όταν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στα χέρια του Θεού, κατανοούμε ότι ακόμη και τα δυσάρεστα γεγονότα είναι για το καλό μας. Τα ξέρει όλα ο Κύριός μας και ό,τι επιτρέπει τελικώς συντελεί στη σωτηρίας μας. Αφού όμως τα ξέρει, γιατί να Του τα αναφέρουμε; Για να δείξουμε την εξάρτησή μας απ’ Αυτόν και την εμπιστοσύνη μας σ’ Αυτόν. Όλα τα προβλήματά μας μόνο ο Κύριος μπορεί να μας τα λύσει, γι’ αυτό να τ’ αναθέτουμε όλα στον Θεό. Όλη μας τη ζωή να την εμπιστευόμαστε σ’ Αυτόν. Το θέλημά του να γίνεται. Εάν είμαστε γνήσιοι άνθρωποι του Χριστού, θα πρέπει όλα να τα κάνουμε δοξολογητική προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη και τη χαρά και την επιτυχία. Ό,τι κι αν μας συμβεί. Διότι όλα με την προσευχή παίρνουν τον δρόμο τους, όταν εμείς έχουμε εμπιστοσύνη και πίστη στην αγάπη του και την πρόνοιά του. Έτσι θα ζούμε χωρίς αγωνία. Όλα θα γίνονται προσευχή μέσα στο κλίμα της προσευχής όλα γίνονται με χάρη και χαρά.

Οι σκέψεις και οι πράξεις

Ο άγιος Απόστολος στη συνέχεια μας δίνει πνευματικές παρακαταθήκες σπουδαίες, που αναφέρονται στις σκέψεις και στις πράξεις μας. Αδελφοί, λέει, όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι αμόλυντα και αγνά, όσα είναι προσφιλή στον Θεό και στους καλούς ανθρώπους, όσα έχουν καλή φήμη, και οποιαδήποτε άλλη αρετή και οποιοδήποτε καλό έργο που είναι άξιο επαίνου, αυτά να συλλογίζεστε και να προσέχετε, κι έτσι να τα εφαρμόζετε και στη ζωή σας· «ταύτα λογίζεσθε· και… ταύτα πράσσετε». Αυτά που μάθατε και παραλάβατε με την προφορική διδασκαλία μου και τα ακούσατε και τα είδατε σ’ όλη τη συμπεριφορά μου και τη διαγωγή μου, αυτά και να κάνετε. Και τότε ο Θεός που είναι ο χορηγός της ειρήνης θα είναι μαζί σας.
Όλες αυτές οι πνευματικές παρακαταθήκες που δίνει ο απόστολος Παύλος στους Φιλιππησίους, αναφέρονται ουσιαστικά σ’ ένα θέμα, στην καθαρότητα και την αγιότητα των σκέψεων και των πράξεών μας. Να είναι οι σκέψεις μας αμόλυντες, για να είναι και οι πράξεις μας θεάρεστες. Διότι από το περιεχόμενο του νου και της καρδιάς μας πηγάζουν και οι πράξεις μας. Αυτήν βέβαια τη γενική αλήθεια μπορούμε ιδιαιτέρως τώρα τις άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος να την εφαρμόσουμε με ιδιαίτερο περιεχόμενο. Μην αφήσουμε δηλαδή το νου μας τις μεγάλες και κοσμοσωτήριες και ιερές αυτές ημέρες να πελαγοδρομεί στα καθημερινά και τα βιοτικά. Αλλά ας στρέψουμε το νου και την καρδιά μας στον ερχόμενο Βασιλέα των βασιλευόντων.
Ας Τον υποδεχθούμε ότι τόσο με βαΐα φοινίκων και πρόσκαιρα επιδερμικά αισθήματα αλλά με βιώματα ιερά. Σε λίγο η Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει. Θα αντικρίσουμε τον Κύριο και Βασιλέα της ζωής μας επάνω στο σταυρό. Ας Του προσφέρουμε όχι τόσο τα δάκρυα και τα άνθη μας, αλλά την καρδιά μας και την αγάπη μας. Να αφήσουμε το νου μας να πλημμυρίσει με άγιες σκέψεις και αισθήματα αφοσιώσεως και μετανοίας. Να γίνει η καρδιά μας ιερό όχημα, για να έλθει μέσα της ο Χριστός. Έτσι θα μεταμορφωθεί και η ζωή μας. Έτσι και οι πράξεις μας θα εξαγιασθούν. Μοναδική εντρύφησή μας να είναι η μελέτη των αγίων Παθών του Κυρίου μας. Να πονέσουμε όχι μόνο για τα δικά του Πάθη αλλά και για τις δικές μας αμαρτίες, που τόσο εύκολα και εξακολουθητικά διαπράττουμε. Κι ας Τον παρακαλέσουμε να μας κάνει νέους ανθρώπους, αναγεννημένους και αναστημένους.

Περιοδικό «Ο Σωτήρ», αριθ. 1997

Πηγή: Χ.Φ.Ε

Μοναστηριακή Μαγειρική

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΑΛΛΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!

ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ ΤΟΥ Κ.Ι.Σ

ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ, ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΔΩ

Βλέπουμε λοιπόν πως:

-Μέλη της Κοινότητας είναι "αυτοδικαίως" όλοι οι Εβραίοι της Αθήνας (τότε) {ΕΓΓΡΑΦΟ 1}


-Υποχρεούνται να καταβάλουν ηθικά και υλικά,"για την επίτευξη των σκοπών της Κοινότητας" (ΕΓΓΡΑΦΟ 1).

-Ο ετήσιος φόρος ονομάζεται Πέτσια και καταβάλλεται από όσους έχουν συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας τους,με ορισμένες εξαιρέσεις (ΕΓΓΡΑΦΟ 2).

-Επίσης,φορολογούνται το τυρί,το κρασί,η ζάχαρη κλπ μέσω άλλης εισφοράς,της Γκαμπέλλα (ΕΓΓΡΑΦΟ 2).

-Άλλοι φόροι έχουν να κάνουν με το Πάσχα,καθώς και με όλες οι κοινωνικές τελετές (ΕΓΓΡΑΦΟ 2).

-Φορολούνται επίσης οι δωρέες προς την Κοινότητα (ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ...ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΡΑΓΕ;;;) {ΕΓΓΡΑΦΟ 2}.

-Τέλος,εισπράττουν φόρους ακόμα και από τις Κρατικές επιχορηγήσεις για κοινωφελείς σκοπούς (ΕΓΓΡΑΦΟ 2)!


Από αυτές τις εισφορές δεν μπορεί να γλιτώσει κανείς εγγεγραμμένος στην Κοινότητα Εβραίος:Πρέπει να καταθέσει ένσταση (!!!) εναντίον της Πέτσια και μετά,αν στα επόμενα 2 χρόνια διαγραφεί από την Κοινότητα,απαλάσσεται (ΕΓΓΡΑΦΟ 5)!

Στο Διάταγμα υπάρχουν και άλλες ρυθμίσεις σχετικές με τη διαδικασία εκλογών,τα επίτιμα μέλη κλπ (ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΓΓΡΑΦΑ). 


Διαβάστε τα υπογραμμισμένα με κόκκινο σημεία που αναφέρονται στο θέμα

Άρθρο στο Βήμα για την Εκκλησιαστική Περιουσία.

Πηγή: Η-Ο

Ελληνικά Δεδομένα

Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΣ. ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ!!!

Ο Κώστας Χαρδαβέλλας, απαντά στο Θεόδωρο Πάγκαλο...

Αγαπητέ σύντροφε και παλιόφιλε, Θόδωρα,

σε θυμάμαι από παλιά, τότε που είμαστε σχεδόν παιδιά στη ψυχή, με όνειρα και οράματα για τη μεγάλη Αλλαγή. Τότε που τα μαλλιά μας έφταναν μέχρι τον ώμο και θέλαμε να βάλουμε φωτιά σε ό,τι συντηρητικό και ψεύτικο υπήρχε στη ζωή μας.

Τα χρόνια περάσαν, τα μαλλιά μας έπεσαν, τα οράματα χάθηκαν- αλλά στη θέση τους κερδίσαμε τη βολή μας και τις καρέκλες μας (για να μην πω καναπέδες καλέ μου, παλιέ Σύντροφε). Τελικά, μία η άλλη ήρθαμε. Το όραμα και το όνειρο έγινε μια καρέκλα εξουσίας - ή μήπως θρόνος;

Το κακό ( ή το καλό ίσως), παλιέ μου φίλε Θόδωρα, είναι ότι χαθήκαμε στο πέρασμα του χρόνου. Εσύ έγινες μεγάλος και τρανός - αντιπρόεδρος και συντονιστής της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου- κι εγώ έμεινα ένας ταπεινός δημοσιογράφος.

Έχουμε πολύ καιρό να συναντηθούμε (έστω και τυχαία) μέχρι που σε άκουσα την περασμένη εβδομάδα να λες ένα από αυτά τα "χαριτωμένα" στα οποία μας συνηθίζεις τα τελευταία χρόνια:

"Ο παλιός μου φίλος Κώστας Χαρδαβέλλας είπε στην εκπομπή του "Οι Πύλες του Μυστηρίου" ότι υπάρχει πετρέλαιο στο Καστελόριζο. Αν και του έχω ζητήσει πολλές φορές το... κλειδί του μυστηρίου, δεν μου το έχει δώσει ο Χαρδαβέλλας για να μάθω κι εγώ πού βρίσκονται τα πετρέλαια στο Καστελόριζο".

Ψευτάκο, θα σου βάλω πιπέρι στο στόμα! Γιατί η αλήθεια είναι πως ποτέ δε μου ζήτησες τα "κλειδιά του μυστηρίου" για τα Ελληνικά πετρέλαια - όπως λες- αφού έχουμε να βρεθούμε ή να μιλήσουμε πάνω από 20 χρόνια!

Άσε που ψάχνω να ανακαλύψω κι εγώ αν κάνω εκπομή στην τηλεόραση που λέγεται "Οι Πύλες του Μυστηρίου" - όπως είπες στη Βουλή. Πιθανότατα εννοείς τις "Πύλες του Ανεξήγητου", αλλά ξέρεις ποια είναι η πλάκα- αφού κι εσύ μας κάνει πλάκα με την απάντησή σου;

Είπες ότι "η αναφορά στο Καστελόριζο και τα πετρέλαιά του, έγινε στην εκπομπή "Πύλες του Μυστηρίου", όπως με ενημέρωσαν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες". Άμα έχεις τέτοιες υπηρεσίες, να τις χαίρεσαι! Εμείς τι φταίμε να τους πληρώνουμε;;

Γιατί πέρα από το ότι δεν υπάρχει εκπομπή με τέτοιο τίτλο, τα όσα είπα για τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Καστελόριζο, ήταν κομμάτι της εκπομπής "Αθέατος Κόσμος" στις 17 Φεβρουαρίου 2010, στο Alter.

Είπαμε να παίρνουν 3 και 4 επιδόματα παραπάνω οι δικοί σου για εκτέλεση των καθηκόντων τους και υπερωρίες... ύπνου, αλλά ας κάνουν και καμμία δουλειά σωστά. Δυο εκπομπές είχαν να ξεχωρίσουν, τόσο δύσκολο ήταν;;

Για την "ταμπακιέρα" τώρα. Τα κλειδιά για τα Ελληνικά πετρέλαια θα στα παραδώσω την Τρίτη το βράδυ στις 22.45 στον "Αθέατο Κόσμο" - φαντάζομαι τον εμπεδώσαμε τον τίτλο! Δες την εκπομπή κι έλα μετά να τα παραλάβεις!

Αλλά, πού είσαι; Καθώς θα έρχεσαι για τα κλειδιά, φέρε μου και την Ελληνική Σημαία που πήρε ο άνεμος στα Ίμια, εκείνη τη νύχτα του 1996... Θυμάσαι που έλεγες τότε " ε, ας κατεβάσουμε τη σημαία μας από τα Ίμια κι αν διαμαρτυρηθεί κανείς να του πούμε ότι την πήρε ο αέρας που φυσάει πολύ στο Αιγαίο"!

Αν πάλι δεν βρήκες ποτέ τη Σημαία για να μου τη φέρεις, πες μου έστω αν έχεις την καλοσύνη, πώς την πήρε ο αέρας και πού την πήγε ρε Θόδωρα; Μήπως προς Τουρκία μεριά;

Γιατί είναι ωραία τα καλαμπουράκια και οι ειρωνείες στη Βουλή κ. αντιπρόεδρε της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά η Ιστορία είναι αμείλικτη κι επιμερίζει αργά ή γρήγορα ευθύνες σε μεγάλα Εθνικά θέματα!

Τα λέμε την Τρίτη...

Κώστας Χαρδαβέλλας.

email: k.chardavellas@pyles.tv